بادکنک سفید

#حقوق_کودکان
Канал
Образование
Новости и СМИ
Политика
Семья и дети
ПерсидскийИранИран
Логотип телеграм канала بادکنک سفید
@baadkonak_sefidПродвигать
395
подписчиков
392
фото
107
видео
601
ссылка
در اینجا از کودکان کارگر می‌گوییم و از #حق_کودکی. صفحه اینستاگرام ما: https://instagram.com/baadkonak.sefid?igshid=1ap4g2vvip0wl توییتر: https://twitter.com/baadkonak_sefid
#دسترسی_برابر، پایدار و امن به #آب_سالم یکی از #حقوق_اساسی و اولیه بشری است. نداشتن این دسترسی، به شکل‌های مختلف #حقوق_کودکان را نقض می‌کند. کودکان به حاشیه رانده شده از جمله کودکان متعلق به گروه های #اتنیکی، به دلیل مواجه شدن با تبعیض و نابرابری در معرض آسیب‌های بیشتری قرار دارند. سالانه اخبار متعددی از غرق شدن یا کشته یا زخمی شدن #کودکان_بلوچ هنگام برداشتن آب از هوتک‌ها، منابع ذخیره آب،‌ منتشر می‌شود. همچنین اخبار تکراری #غرق شدن #کودکان_عرب در چاه‌های روباز فاضلاب یا جوهای آب روان هر ساله منتشر می‌شود. از طرف دیگر کودکان زیادی که زندگی‌شان به آب گره خورده است، مانند کودکان خانواده‌های کشاورز، به دلیل شرایط بد آب و هوایی و مدیریت غلط منابع آبی، وادار به ترک محل زندگی خود و زندگی در حاشیه شهرهای بزرگ می‌شوند. اغلب این کودکان از یک سو از خدمات مختلف از جمله آموزش محروم می‌شوند و از سوی دیگر وادار به کار و کمک به تامین منابع مالی خانواده هستند.
@baadkonak_sefid
-کودک-همسر-مادر-قالیباف

#ازدواج_کودکان دختر آنها را در معرض خطر بارداری ، زایمان در کودکی، #کودک‌مادری، یا سقط جنین قرار می‌دهد و به پذیرش مسئولیت‌ کارهای خانه و اقتصادی وا می‌دارد. با وجود تلاش‌های بی‌وقفه فعالان #حقوق_کودکان و زنان، به نظر می‌رسد نه تنها اراده‌ای برای مقابله با معضل ازدواج کودکان از طرف نهادهای حکومتی وجود ندارد، بلکه با تبلیغ و عادی‌سازی این معضل هر روز بر تعداد قربانیان ازدواج کودکان افزوده می‌شود.
@baadkonak_sefid
حفظ #کرامت_انسانی_کودک که از جمله #حقوق_کودکان است، کار خیلی سختی نیست.
- با گزارش دادن موارد #کار_کودکان به نهاد‌ها و سمن‌های مربوطه می‌توانیم هم به #کودکان_کار و هم به برطرف کردن معضل کار کودک کمک کنیم.
همچنین، تا زمانی که کودکان، بدون نیاز به کار کردن، حقوق‌شان تامین شود، تامین #نیازهای_اساسی آن‌ها، مثل دسترسی به آب آشامیدنی، وظیفه ماست.
@baadkonak_sefid
📌به‌کارگیری کودکان به عنوان نیروی سرکوب؛ ارتکاب جرم بین‌المللی کیفری توسط بسیج در ایران

▪️گزارش‌های فراوانی وجود دارد که نشان می‌دهند نهادهای نظامی و امنیتی به‌ویژه بسیج (وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی) در جریان اعتراضات سراسری اخیر در ایران در مواردی از افراد زیر ۱۸ سال و حتی زیر ۱۵ سال به عنوان نیروی انتظامی در انجام عملیات سرکوب استفاده کرده است. بنا بر تصاویر منتشر شده، کودکان زیر ۱۸ سال و در برخی موارد زیر ۱۵ سال، با پوشیدن لباس نظامی و دست گرفتن تجهیزات سرکوب در خیابان‌ها ایستاده و به ایفای نقش یک نیروی نظامی سرکوبگر می‌پردازند.

▫️حضور این کودکان در جریان اعتراضات سراسری به عنوان نیروی سرکوب در حالی است که نه‌تنها تمامیت جسمانی آنها به دلیل چنین حضوری در خطر مستقیم قرار می‌گیرد بلکه آثار و تبعات روحی و روانی ناشی از آن زندگی‌شان را با مخاطرات جدی روبرو می‌سازد. در این میان سوال اینجاست که مگر استفاده نظامی از کودکان که از آن با عنوان «کودک سرباز» یاد می‌شود برخلاف حقوق کودکان نیست و در قانون ممنوع نشده است؟

▪️در پاسخ به این سوال باید گفت بنا بر پیمان‌نامه جهانی حقوق کودک که نظام جمهوری اسلامی نیز آن را پذیرفته و به عضویت آن درآمده، هرگونه استفاده از کودکان به عنوان نیروی نظامی ممنوع بوده و از همه حکومت‌ها خواسته شده حتی از عضویت کودکان زیر ۱۵ سال در نیروهای مسلح و نهادهای نظامی جلوگیری کرده و کودکان بین ۱۵ تا ۱۸ سال را نیز به عضویت نهادهای نظامی در نیاورند. بر این اساس، روشن است که استفاده از کودکان به عنوان نیروی نظامی سرکوبگر نقض کامل حقوق به رسمیت شناخته شده کودک در کنوانسیون بین‌المللی حقوق کودک است.

▫️مشارکت دادن کودکان در فعالیت‌های نظامی و انتظامی و به ویژه به‌کارگیری آنها به عنوان نیروی نظامی در عملیات سرکوب توسط نهادهای نظامی و امنیتی در ایران بر اساس قوانین بین‌المللی کیفری نیز جرم محسوب شده و قابلیت تعقیب بین‌المللی دارد. بنا بر اساسنامه رمِ دیوان بین‌المللی کیفری، استفاده از افراد زیر ۱۵ سال به عنوان نیروی نظامی جرم جنگی است و این قابلیت را دارد که عاملان و آمران ارتکاب آن در دادگاه بین‌المللی کیفری محاکمه شوند.

▪️علیرغم وجود این قوانین بین‌المللی مبنی بر ممنوعیت مطلق به‌کارگیری کودکان به عنوان نیروی نظامی توسط نهادهای نظامی و امنیتی، نظام جمهوری اسلامی هرگز حاضر نشده قانونی داخلی برای ممنوعیت به‌کارگیری کودکان به عنوان نیروی نظامی تصویب کند و سال هاست به روند خود در استفاده از کودکان در نهادهای نظامی و امنیتی ادامه می‌دهد. آیا این نقض حقوق شهروندان و به خصوص مواردی مانند این نقض و سوء استفاده از کودکان خود دلیل موجهی برای اعتراضات نیست؟
لینک مطلب
@baadkonak_sefid
📌محرومیت کودکان و نوجوانان بازداشت شده به خدمات درمانی در دوران بازداشت؛ نقض فاحش حقوق کودک در نظام قضایی در ایران

▪️شکی نیست که نوع مواجهه کودکان و نوجوانان با قانون و تاسیسات آن از جمله نهاد قضایی و ضابطانش و به ویژه زندان با بزرگسالان تفاوت داشته و این تفاوت باید در قواعد و مقررات مربوطه نیز به صراحت مورد تاکید قرار گرفته و مهم تر از آن در عمل نیز اجرایی شود. یکی از این الزامات مواجهه افراد زیر ۱۸ سال با قانون در زندان، لزوم دسترسی آنها به خدمات و حمایت‌های فوری درمانی و پزشکی است. با این حال اما گزارش هایی وجود دارد که نشان می‌دهد شماری از کودکان و نوجوانان بازداشت شده در جریان اعتراضات سراسری اخیر در ایران در مدت زمان بازداشت از دسترسی به خدمات درمانی محروم بوده‌اند.

▫️به عنوان نمونه امیرحسین رحیمی نوجوان ۱۵ ساله اهل کرج در حالی دو ماه را در بازداشت گذارند که در اثر اصابت گلوله‌های ساچمه‌ای ماموران امنیتی از ناحیه سینه، گردن و سر دچار جراحت شده و این گلوله‌ها در مدت دو ماه در بدن او باقی مانده و با توجه به جای اصابت آنها در سر و گردن در صورت عفونت، خطری جدی برای سلامت این نوجوان ایجاد می‌کردند. او ۲۱ مهر ماه بازداشت شد و تا زمان آزادی به قید وثیقه (۲۴ آذر) از سوی مقام‌های قضایی و امنیتی اجازه نیافت حتی برای خارج کردن گلوله‌های ساچمه‌ای از سر و گردن خود به مرکز درمانی منتقل شود.

▪️عدم اجازه انتقال چند ساعته یک نوجوان ۱۵ ساله به مرکز درمانی برای خارج کردن گلوله‌های ساچمه‌ای از سر و گردن توسط مقامات قضایی و امنیتی در ایران در حالی است که قوانین بین المللی درباره حقوق کودک به شکل صریح لزوم ممنوعیت هرگونه برخورد غیر انسانی با کودکان و به ویژه دسترسی کامل و مضاعف آنان به خدمات کامل پزشکی و درمانی را به رسمیت شناخته‌اند.

▫️در همین زمینه ماده ۳۷ پیمان نامه جهانی حقوق کودک که به شکل اختصاصی به موضوع مواجهه کودک با قانون در مقام متهم به ارتکاب فعل مجرمانه می‌پردازد اعمال هرگونه رفتارهای بی رحمانه و غیر انسانی با کودک در مقام زندانی را منع کرده است. شکی نیست که جلوگیری از دسترسی به خدمات پزشکی به ویژه برای مصدومان و مجروحان از جمله رفتارهای بی رحمانه و غیر انسانی برای کودکان و نوجوانان در زندان است.

▪️لزوم دسترسی مستقیم به خدمات درمانی و پزشکی برای نوجوانان تحت بازداشت علاوه بر پیمان نامه جهانی حقوق کودک به صراحت در مجموعه اصول سازمان ملل درباره دادرسی نوجوانان نیز مورد تاکید قرار گرفته است. در بند ۵ ماده ۱۳ این مجموعه قواعد، نوجوان متهم به ارتکاب رفتار مجرمانه حتی در زمان بازداشت احتیاطی (بازداشت کوتاه و چند ساعته اولیه و پیش از ملاقات با مقام قضایی) هم باید از مراقبت و حمایت پزشکی بهره‌مند باشند.

▫️شکی باقی نیست که اعمال محدودیت و محرومیت کودکان و نوجوانان بازداشت شده در جریان اعتراضات سراسری اخیر به خدمات درمانی در مدت زمان بازداشت نه اقدامی فردی بلکه سیاستی سازمانی و عامدانه با هدف اعمال فشار حداکثری بوده و نشان دیگری از بی توجهی مطلق به حقوق کودکان و نوجوانان در نظام قضایی جمهوری اسلامی است.
لینک مطلب
@baadkonak_sefid
📌کودکان نامرئی

▪️نزدیک به سه ماه از آغاز جنبش زن زندگی آزادی در ایران می‌گذرد. طی این مدت آمارهای مختلفی از تعداد افراد مجروح، کشته و یا بازداشت شده منتشر شده است. اما در این میان هیچ اطلاعات دقیقی از تعداد کودکان بی‌سرپرست یا کودکان کار و خیابان مجروح ، جان‌باخته یا بازداشت شده در دست نیست.

▫️در حالی که حکومت دلیل مرگ و یا مجروح شدن بسیاری از معترضان را خودکشی، سقوط از ارتفاع یا از این دست معرفی می‌کند، می‌توان حدس زد تعدادی از کودکان بی‌سرپرست و کودکان کار که همیشه در خیابان‌ها حضور دارند نیز مجروح و یا از دست رفته باشند اما کسی از وضعیت‌شان اطلاع نداشته باشد. این در حالی اتفاق می‌افتد که این کودکان یا خانواده‌ای ندارند و یا خانواده توانایی پیگیری وضعیت آن‌ها و سپس اطلاع‌رسانی در موردشان را ندارد. در عین حال هیچ نهاد حمایتی قابل اطمینانی نیز پیگیر وضعیت این کودکان نیست.

▪️در طول سال‌های گذشته و با سرکوب هر چه بیشتر نهادهای مدنی، بسیاری از سمن‌ها تعطیل شده و یا رو به تعطیلی‌اند. از طرفی وضعیت به غایت امنیتی کشور نیز مانع پرسشگری دیگر نهادهاست. در چنین شرایطی و در این سکوت مرگبار آنچه قربانی می‌شود جان و امنیت و سلامت کودکان بی‌سرپرست، بدسرپرست و کودکان خیابان است. آن‌ها که در فقدان شفافیت و اعتماد به سیستم و نبود ساز وکارهای حمایتی مجروح یا بازداشت می‌شوند، به قتل می‌رسند و نه‌تنها نامی از آن‌ها برده نمی‌شود بلکه عددی در آمار هم نیستند.
لینک مطلب
@baadkonak_sefid
📌قتل تدریجی نوجوانان با محکوم کردن آنها به حبس‌های طولانی

▪️با نزدیک شدن به پایان ماه سوم از آغاز اعتراضات سراسری اخیر در ایران دستگاه قضایی نیز همراه با نهادهای انتظامی و امنیتی اقدام به تشدید عملکرد خود در سرکوب معترضان کرده و محاکم قضایی در روندهایی کاملا غیر قانونی و ناعادلانه اقدام به صدور محکومیت‌های سنگین علیه بازداشت شدگان کرده‌اند.

▫️کودکان و نوجوانان نیز از این روند صدور احکام سنگین مصون نمانده و گزارش‌ها نشان می‌دهند شماری از افراد زیر ۱۸ سالِ بازداشت شده، بر خلاف قوانین کنوانسیون بین المللی حقوق کودک و اصول بین المللی مربوط به محاکمه و مجازات افراد زیر ۱۸ سال، به مجازات‌های کاملا غیر قانونی و ناعادلانه محکوم شده‌اند. در همین زمینه بنا بر گزارش‌ها شعبه اول دادگاه انقلاب استان البرز به ریاست موسی آصف‌الحسینی با صدور رایی آرین فرزام‌نیا، امین مهدی شکرالهی و امیر مهدی جعفری سه نوجوان ۱۶ و ۱۷ ساله را به اتهام معاونت در ارتکاب جرم محاربه به مجموعه ۷۵ سال زندان محکوم کرده است.

▪️صدور چنین احکامی توسط دستگاه قضایی جمهوری اسلامی برای کودکان و نوجوانان در حالی است که مهمترین اصل در روند مجازات افراد زیر ۱۸ سال این است که اساسا آنچه که به عنوان اِعمال مجازات برای ارتکاب اَعمال مجرمانه شناخته می‌شود نسبت به کودکان و نوجوانان قابل اعمال نیست. چرا که در مساله بزهکاری کودکان و نوجوانان، هدف بازپروری و اصلاح کودک و آماده سازی او برای بازگشت به محیط جامعه است و در نتیجه صدور و اعمال مجازات هایی که اثرات دائمی، پایدار و طولانی بر زندگی و آینده کودک می‌گذارد ممنوع است.
ماده ۳۷ کنوانسیون جهانی حقوق کودک در همین زمینه به صراحت اعمال مجازات‌های پایدار با اثرات دائمی (از جمله حبس ابد) بر افراد زیر ۱۸ سال را ممنوع کرده و از حکومت‌ها خواسته از اعمال چنین مجازات هایی علیه کودکان و نوجوانان خودداری کنند.

▫️لزوم اصل قرار دادن بازپروری و اصلاح به جای اعمال مجازات علیه افراد زیر ۱۸ سال در قطعنامه دسامبر ۱۹۹۰ مجمع عمومی سازمان ملل با عنوان «مقررات سازمان ملل متحد برای حمایت از نوجوانانی که از آزادی خود محروم شده اند» نیز به رسمیت شناخته شده است. بنا بر ماده اول این قطعنامه مجازات حبس برای افراد زیر ۱۸ سال باید «آخرین راه چاره» در روند رشد کودک و نوجوان باشد.

▪️قطعنامه پکن (مصوب نوامبر ۱۹۸۵ مجمع عمومی سازمان ملل متحد) با عنوان «حداقل استاندارد‌های سازمان ملل برای دادرسی ویژه نوجوانان» نیز در ماده ۱۹ خود صراحتا اعلام می‌کند که در صورت استفاده از هرگونه نهاد تادیبی (مانند حبس و زندان) برای برخورد با بزهکاری کودکان و نوجوان این استفاده باید در کوتاه‌ترین زمان ممکن صورت گیرد.

▫️روشن است که اِعمال مجازات ۲۵ سال حبس علیه افراد زیر ۱۸ سال نه تنها با حقوق اساسی کودک در تضاد کامل است بلکه به صراحت بر خلاف تمامی اصول و قوانین بین المللی در این زمینه است. از سویی دیگر محکوم کردن یک نوجوان ۱۶ ساله به ۲۵ سال زندان در عمل به معنی نابود کردن زندگی اوست. چرا که او پس از آزادی در سن ۴۱ سالگی وارد جامعه‌ای می‌شود که هیچ شناختی از آن نداشته و در نتیجه توان ادامه زندگی در آن را نخواهد داشت.
لینک مطلب
@baadkonak_sefid
📌جای خالی سازمان‌های مردم‌نهاد در قوانین حمایتی از کودکان کار

▪️سازمان‌های مردم‌نهاد (سمن‌ها) می‌توانند نقش بسیار مهمی در حمایت از کودکان کار ایفا کنند و در بسیاری از موارد در صورت برخورداری از حمایت دولت، نقش میانجی بین مردم و دولت‌ها را بازی می‌کنند. اما در تحقق اهداف این سازمان‌ها، منابع و امکانات مالی اهمیت بسیاری داشته و در بسیاری از موارد عدم برخورداری از بودجه‌های دولتی و حمایت جامعه و دولت باعث تضعیف عملکرد این سازمان‌ها می‌شود. شیوه تاسیس، نظارت و جایگاه این تشکل‌های مدنی نیز نشان‌دهنده‌ میزان استقلال آنها بوده و استقلال این سازمان‌ها به نوعی پیش‌نیاز تحقق اهداف بشردوستانه‌ آنهاست.

▫️با وجود اینکه مقامات رسمی بارها در سخنرانی‌های خود بر اهمیت سازمان‎‌های مردم‌نهاد در حمایت از کودکان کار تاکید کرده‌اند و حتی از سال ۹۲ بیش از ۸۵ درصد از مسئولیت حمایت از کودکان بی‌سرپرست و بد‌ سرپرست (که بسیاری از کودکان کار را شامل می‌شوند) از سوی سازمان بهزیستی به سازمان‌های مردم‌نهاد واگذار شده است؛ اما در عمل حمایت کافی از این نهادها برای تحقق وظایف محول شده به آنها صورت نمی‌گیرد.

▪️از منظر قوانین داخلی نیز جای خالی حمایت از این سازمان‌ها دیده می‌شود و در متون قانونی تنها اشاراتی ناکافی به آنها شده است. به طور مثال، در قانون حمایت از اطفال و نوجوانان تنها به نقش مددکاران بهزیستی و سازمان‌های دولتی اشاره شده است. ماده ٦٦ آیین دادرسی کیفری نیز، اگرچه سازمان‌های مردم‌نهادی که درحوزه‌های موضوعات و چالش‌های حقوق بشری جامعه، از جمله حمایت از اطفال و نوجوانان فعالیت داشته‌اند ‌را به عنوان یک سازوکار حقوق بشری مورد شناسایی قرار داده و به آنها اجازه می‌دهد تا نسبت به جرائم ‌ارتکابی در این زمینه‌ها اعلام جرم کرده و در تمام مراحل دادرسی شرکت کنند، با این حال در تبصره‌ چهارم این قانون حضور سمن‌ها برای شرکت در جلسات دادگاه در جرائم منافی عفت را ممنوع کرده است.

▫️همچنین تبصره‌ سوم این ماده اختیارات مذکور در این قانون را تنها برای سمن‌هایی مورد شناسایی قرار می‌دهد که اسامی آنها در سه ماهه‌ اول سال توسط وزارت دادگستری تهیه و مورد تصویب رییس قوه قضاییه قرار گیرد و این امر از اسباب نقض استقلال این نهادهاست. این محدویت‌ها در صورتی در قوانین داخلی ذکر شده‌اند که کنوانسیون حقوق کودک در ماده (۲) ۱۲ امکان حضور نماینده کودکان را در هر یک از مراحل دادرسی اجرایی و قضایی بیان می‌کند و این نماینده در توضیحات عمومی شماره ۱۲ این کنوانسیون، شامل سازمان‌های غیر‌دولتی نیز می‌شود.

▪️با توجه به مثال‌های قانونی ذکر شده، به نظر می‌رسد که اگرچه تلاش‌هایی برای امکان فعالیت سمن‌ها صورت گرفته است اما این تلاش‌ها کافی نبوده و مشکلات بسیاری بر سر راه سازمان‌های مردم‌نهاد در حمایت از حقوق کودکان کار وجود دارد و این محدودیت‎ها با تاکیدهای صورت گرفته از سوی نهاد‌های دولتی بر نقش این سازمان‌ها در تحقق اهداف حمایتی از کودکان کار همخوانی ندارد.

لینک مطلب
@baadkonak_sefid
📌حق بر سلامت کودکان کار، وظیفه‌ای بر گردن دولت

▪️کودکان کار اغلب به دلیل فقر مالی شدید و مشکلات اقتصادی به سو‌ءتغذیه مبتلا بوده و از وضعیت سلامت مناسبی برخوردار نیستند. همچنین شروع کار از سنين کودکی به ويژه انجام کارهای پرخطر بر فرآيند رشد این کودکان، اثر منفی گذاشته و آنها را در معرض بیماری‌های خطرناک قرار می‌دهد. عدم آگاهی والدین و نشناختن مواد غذایی اولویت‌دار نیز از دیگر عوامل سو‌ءتغذیه‌ این کودکان است.

▪️این در حالی است که قوانین داخلی و بین‌المللی دولت را موظف می‌کند تا به حمایت قانونی از حق بر سلامت و بهداشت کودکان پرداخته و هرگونه کار کودکان که مانع از سلامتی آنها ‌می‌شود را محو کنند. مثلاً، بند (ر) از ماده ۳ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان که به تازگی در اردیبهشت سال ۱۳۹۹ تصویب شده است، هرگونه وضعیت زیان‌بار ناشی از فقر شدید و آوارگی را در شمار وضعیت مخاطره‌آمیز محسوب کرده که بر اثر آن کودک باید مورد حمایت قانونی قرار گیرد.

▪️همچنین ماده ۲۴ کنوانسیون حقوق کودک که جمهوری اسلامی ایران از سال ۱۳۷۲ در آن عضو است، ضمن تاکید بر حق کودک در برخورداری از بالاترین استاندارد بهداشت، در بند ۲ (ج)، کشورهای طرف کنوانسیون را ملزم کرده تا در راستای اجری کامل این حق به مبارزه با بیماری‌ها و سوء‌تغذیه‌ بپردازند و در این زمینه‌ روش‌های مناسب را اتخاذ نمایند.
ماده ۳ (ت) مقاوله‌نامه بدترین اَشکال کار کودک نیز کاری که به دلیل ماهیت یا شرایط آن، احتمال ضرر برای سلامتی، ایمنی یا اخلاقیات کودکان ایجاد کند را در شمار بدترین اشکال کار کودک دانسته و دولت‎های عضو را به تأمین ممنوعیت و محو آنها موظف می‌کند.

▪️با این وجود در زمینه سلامت کودکان کار در ایران اقدامات و اظهاراتی محدود صورت گرفته است. به عنوان مثال، به دستور وزارت بهداشت، در سال ۱۳۹۵ تمامی بیمارستان‌های دولتی موظف شده‌اند كودكان کار را رایگان پذیرش كنند و همچنین رئیس اداره سلامت کودکان وزارت بهداشت در سال ۱۳۹۸ اظهار داشت تمام کودکان کار ایرانی و غیر‌ ایرانی می‌توانند با مراجعه به مراکز جامع خدمات سلامت کشور، خدمات سطح یک را به شکل رایگان دریافت کنند. اما این در عمل شامل تمامی کودکان کار نشده و موانعی همچون عدم آگاهی خانواده‌ها و یا برخوردار نبودن از مدارک شناسایی برای بسیاری از کودکان باعث می‌شود که این کودکان در اکثر موارد در صورت ابتلا به بیماری، به پزشک مراجعه نکرده و یا در صورت مراجعه، خانواده یا سرپرست آنها پیگیری‏های بعدی را انجام ندهند.

▪️سوالی که با توجه به مواد قانونی ذکر شده در مسئولیت دولت‎ها برای حفاظت از حق این کودکان بر سلامت و تغذیه‌ سالم، مطرح می‌شود آن است که آیا اقدامات دولت در این راستا کافی است و برای اجرای کامل این حقوق چه اقدامات دیگری باید صورت گیرد؟ اگر شما یک مسئول دولتی بودید اولین اقدام شما درباره حق سلامت کودکان کار چه بود؟

لینک مطلب

@baadkonak_sefid
✏️حضور کودکان کار در جشنواره فجر امسال

🔻به گزارش ایسنا، شب گذشته آخرین شب حضور فیلمسازان و اهالی رسانه در کاخ جشنواره فیلم فجر بود؛ شبی که با فضای عاشقانه برای سینما شروع شد، نقبی به مصائب کودکان کار زد، داستانی معمایی در سه دهه را به تصویر کشید و با اعلام اسامی نامزدها به پایان آمد.

🔻دومین فیلم در اکران روز گذشته، فیلم خورشید به کارگردانی مجید مجیدی بود؛ فیلمی با امضای مجیدی و بار دیگر با درخشش کودکان؛ فیلمی که به رغم زمان طولانی اش (بیش از دو ساعت) مخاطبان را خسته نکرد و همه تا انتها با قصه و داستان همراه شدند.

🔻نشست فیلم خورشید از این منظر بسیار جالب توجه بود که در فاصله سه صندلی، یکی از بزرگان شهیر سینمای ایران علی نصریان در یک سو و سه نوجوان تازه وارد به سینمای ایران را در سویی دیگر کنار هم داشت. صحبت های این نشست البته محدود به خود نشست نماند و مجیدی که در ابتدای صحبت هایش به مسائل اخیر کشور اشاره داشت.

ادامه مطلب
@baadkonak_sefid
✏️روایت سارا؛ از پای دار قالی تا کام مرگ

🔹از همون روزی که به دنیا اومد معتاد بود. یا حتی از وقتی در رحم مادرش بود. مادر، پدر و برادرش همه اعتیاد به تریاک داشتن. سارا با اعتیاد به دنیا اومد. سارا با فقط ۱۴ سال سن همیشه کتف‌درد داره.

🔻از هشت سالگی در کارگاه قالی‌بافی مشغول به کار شده. صاحب کارگاه قالی‌بافی حقوق اندکی که به کار سارا تعلق می‌گیره رو به خانواده‌اش می‌ده. ساعت‌های ممتد پشت دار قالی نشستن، باعث اختلال در رشد و شکل‌گیری استخوان‌هاش شده و فرم انگشت‌هاش تغییر کرده.

🔻پولی که از کار سارا به دست میاد صرف مواد خریدن پدر و مادر می‌شه. خانواده دیگه نمی‌تونه روی این حقوق حساب کنه و به پول بیشتر نیاز داره. وقتی پدر خانواده از صاحب کارگاه قالی‌بافی درخواست حقوق بیشتر می‌کنه با پیشنهاد وسوسه‌برانگیز صاحب کارگاه مواجه می‌شه. ازدواج با سارا و پرداخت شیربها به خانواده.

🔻پدر و برادر موافق این معامله هستن، اما مادر سارا مخالفه. مادر سارا مخالفه اما کار چندانی از دستش برنمیاد. سارا از هشت سالگی کودک کار بوده، در ۱۴ سالگی در ازای پرداخت شیربها به خانواده به نوع متفاوتی از کودک کار تبدیل می‌شه.

ادامه مطلب
@baadkonak_sefid 👈🏼👈🏼👈🏼