Hikoya qilib berishga arziydigan yana bir qiziqarli hayot sahifasi bor. Bu - Sarvarning hikoyasi #Kashfiyot_natijalari U universitetda, kunduzgida grantda o'qirdi. Maqsadi - ta'lim sohasida tashkiliy ishlar qilish, umuman, biznes sohasi edi. "Institut kunida "atigi" 3 soat o'qish ko'p vaqtni olmaydi, bitirguncha o'zimni rivojlantirib olaman" derdi. Lekin borib kelish vaqtlari, sessiyalar qo'shimcha qancha vaqt va energiya olishini ham hisobga olmagandi. Lekin men - zamonaviy kasblarni o'rganish uchun institutda vaqt ketkazish umuman aqlli ish emas ekanligini bilar edim. Va talabaga hech qaysi biznes egasi jiddiy ishni topshirmasligini ham. Chunki bo'sh vaqt - kadrning eng muhim qurollaridan biri Shuning uchun uni o'qishini sirtqiga o'tkazib, biznes boshqaruvi yo'nalishiga bizneslarga shogird tushishga undadim Bu albatta, oson bo'lmadi. Grantdan sirtqiga o'tkazish, bunga ota-onani ko'ndirish... juda og'ir qarorlar edi Lekin u - barchasini yenga oldi. O'qishini sirtqiga o'tkazdi, ota-onasini ko'p urinishlar bilan ko'ndirdi. Va... harakatlari bir kun meva berdi. Uni Dinay kompaniyasiga menejer shogirdilikka qabul qilishdi! Juda katta bizneslarni boshqarishni oʻrganishga! U - orzusidagi ishga erishdi. Insonlarning oʻz hayot mazmunlarini topib olishlarini yaxshi koʻraman)