آوازهای بند

“ مشغول عشق جانان گر عاشقیست صادق
در روز تیرباران باید که سر نخارد”


سی و دو‌ سال ار روزها ی خونین تابستان 67 سپری میشود .روزهائی که ساعات، ثانیه ها و لحظات آن در زندانهای جمهوری اسلامی با مقاومت ها و حماسه های شگفت انگیز انسانهائی همراه بود که به خاطر آزادی ، عدالت ، سوسیالیسم و حفظ حرمت انسانی ابناء بشر برچوبه های دار و تیرباران بوسه میزدند . انسانهائی که مثل همه دارای همسر ، فرزند ، پدر، مادر ، خواهر وبرادر ودر و همسایه ودلباخته ودلداده بودند ، هزاران آرزو دردل داشتندو میخواستند زنده بمانند و از مواهب زندگی برخوردارگردند ،اماآنها زندگی دراسارت جهل وخرافات و بی عدالتی و سرکوب وفقر ومسکنت را برنمیتافتند. عاشق زندگی بودند و برای یک زندگی عاری از ستم واستثمار وزور و سرکوب به خیل اندیشمندان و مبارزین راه آزادی وسعادت پیوسته بودند تا انسان را از بند بربریت و توحش نظامات استثمارگر و سرکوبگر برهانند.
در سی و دومین سالگرد قتل عام زندانیان سیاسی بیاد آوریم رفقائی را ،که درحالیکه قلب شان سرشار از عشق و علاقه به زندگی بود دار ودرفش عمال طبقه حاکم و نظام ارتجاعی اسلامی را به هیچ گرفتند و با هزاران عشق و آرزوسرافرازانه سر به پای آزادی نهادند.
یادشان جاودان
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#گلزار_خاوران #دهه_خونین_شصت #زندان_شکنجه_اعدام_نابود_باید_گردد

https://t.me/joinchat/AAAAAEiYUCsajGufwHvIZA

تصویری رنگ و رو رفته از دختری جوان به نام سهیلا درویش کهن که در اعدامهای 67 به قتل رسید همیشه جلب نظر می کرد. هیچ تصویر دیگری از وی وجود نداشت و اطلاعاتی که هر سال در سالگرد فاجعه در باره او تکرار می شدند. تا اینکه امسال با پرسش و جستجو در باره سهیلا درویش کهن ..... تماس حاصل شد .این دو تصویر حاصل این جستجوست. دو تصویری بی نهایت گویا و این پیام کوتاه را با شما قسمت می کنیم.

ازمون درخواست نخ قرمز کرد با سختی زیاد همراه یکی از بچه ها که سه سالش بود و فقط او میتونست از نزدیک سهیلا رو ببینه بهش رسوندیم
بعد از اعدام درون ساکش این تیکه چادر مشکی رو پیدا کردیم.
برگرفته از پیچ کشتار ۶۷ در فیس بوک
#کتشار_۶۷ #خاوران #گلزار_خاوران
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#آوازهای_بند