شکوه از شیوه روزگار
ترکه میر"فِلک روا بو"
فِلَک وَ درگات یَه چوین روا بو
هرلیلی لایق خزانه شا بو
مدام آواره دویر ژَ ماوا بو
دایم در ساقی یا نَه گدا بو
قِلمزن خوشی نوینی وَ چَم
چاره نویس فامت ژَ سر بِکی رم
نمومی وای طور شکوفه نودم
غُربت کردیَه وَغمخانه غم
بالا وای بَرزی فیض وای فضائی
شو وای پشیوی، هم نارضائی
ترجمه :
فلک این روا باشد؟ چگونه این کردار را از خود روا می داری؟ هر دلبر زیبائی لایق پیشگاه خزانه شاه باشد
و خواهان او همواره یا زیر نظر ویا دچار تهی دستی است.
نویسنده رنگ آسایش و خوشبختی به چشم نمی بیند
دانشمندآگاه با رنگ زردی ترک یا و دیار کند
نوباوه ای بدین شکل وشمایل، در غربت خانه اش را ماتمکده کرده است.
توبا این قامت رعنا و زیبا و من با این پریشانی، باز هم ناخشنودی؟
قلمزن: نویسنده
چاره نویس: دانشمند
#ترکه_میر#شعر_لکی@asredelfan