↩️ میهن‌پرستی، امری اهورایی

💠 برابر آموزه‌ی دین بهی در اوستا، آموزش و پرورش فرزندانی میهن‌پرست، که نام و آوازه‌ی کشور‌ را بیافزایند، خویشکاری (وظیفه‌ی) دینی هر خانواده‌ایست. [1]

💠 اَشو زرتشت هم در سروده‌های خود، گاتها، نه تنها بر کوشش برای پیشرفت کشور پافشاری کرده است،‌‌ بلکه میهن‌پرستی یا پاسبانی از کشور را راهی برای همانند شدن به اهورامزدا دانسته است. [2] در اینباره، در شاهنامه نیز به اندرز دادن اشو زرتشت به گشتاسپ‌شاه برای باج ندادن به بیگانگان اشاره شده است. [3]

💠 گفتنی‌ست که از روزن یزدان‌شناسی زرتشتی، میهن‌پرستی همچنین پاره‌ای از داد و آیین سِپَندارمَذ اَمشاسپَند به شمار می‌رود. با این همه، میهن‌پرستی در آموزه‌های زرتشتی هرگز به چَم (معنی) بیگانه‌ستیزی نیست؛ چه، مینوی همه‌ی کشورها در این جهانبینی، سپندارمذی دانسته می‌شوند. [4]

💠 از این رو، آماج (هدف) میهن‌پرستی هرگز این نمی‌تواند باشد که مردمان هر سرزمین به ستیز با مردمان دیگر سرزمین‌ها بپردازند و بدین سان، گیتی را سوی تباهی ببرند. بلکه آماج میهن‌پرستی آنست که مردمان هر سرزمین برای پیشرفت سرزمین خود بکوشند تا از مردمان دیگر سرزمین‌ها پیشی گیرند. چه، در پرتو همین هماوردی (رقابت) است که سراسر زمین بسوی آبادانی خواهد رفت.

💠 هم از این روست که برابر اوستا، اهورامزدا هر سرزمین را آن گونه آفرید که هر چند بس رامش‌بخش نباشد، به چشم باشندگانش خوش آید. [5] آری؛ میهن‌پرستی آفریده‌ی نیک خداوند داناست.

🗯 پی‌نوشت‌ها:
(1) اوستا- یسنا؛ هات 62،‌ بند 5
(2) اوستا- گاتها؛ هات 31، بند 16
(3) شاهنامه‌ی فردوسی؛ پادشاهی گشتاسپ
(4) گزیده‌های موبد زادسپرم؛ بخش 23
(5) اوستا- وندیداد؛ فرگرد 1، بندهای 1 و 2

✍ بهدین تیرداد نیک اندیش

🔥 @AshemVohu2581 🔥