عاشقانه های فاطیما

■درخت


۱
درختی که در تمامیِ عمرِ خود به فکر فرومی‌رود
درختی که به هنگامِ باران گریه می‌کند
کسی دردِ او را نمی‌پرسد
او و سایه‌اش
روی خاک‌ها
در آغوشِ هم می‌خوابند
میوه‌اش خورده می‌شود
به علاوه شاخه‌اش را می‌بُرَند

و من هنگامی که باران می‌بارد
برای تو گریه می‌کنم

۲
مرا به‌خاطرِ سرمست شدن
از جای‌ام بلند نکن
که من سرمست نمی‌شوم
به‌هرحال تو از آنِ منی
ای درختی که بارِ ستاره آورده‌یی

■شاعر: #جاهیت_ایرگات | #جاهد_ایرقات
[ Cahit Irgat | ترکیه | ۱۹۷۱-۱۹۱۵ ]

■برگردان: #ابوالفضل_پاشا

📕●از کتاب: #و_من_در_شب_های_تو 


@asheghanehaye_fatima