هست احوالم خلاف همدگر هر یکی با هم مخالف در اثر چونک هر دم راه خود را می‌زنم با دگر کس سازگاری چون کنم موج لشکرهای احوالم ببین هر یکی با دیگری در جنگ و کین می‌نگر در خود چنین جنگ گران پس چه مشغولی به جنگ دیگران یا مگر زین جنگ حقت وا خرد در جهان صلح یک رنگت برد #مثنوی_مولانا دفتر ششم @Ashaarkotaa 📘در درون هر کدام از ما جنگی دایمی و نبردی فراگیر بین حالات و اندیشه هایمان در جریان است.هر لحظه با خود به جنگیم و بسیار پیش می آید که دقایق و لحظاتمان با اندیشه های متضاد به سر می شوند و کلنجاری همیشگی مابین روحیات و احساسات ما در جریان است.تا زمانی که انسان به آرامشی درونی نرسیده باشد این نزاع و کشمکش دایمی او را به تلاطم می دارد و همچون موج دریاها فکری جای فکر دیگر را می گیرد.حال تصور کنید چنین شخصی که درونش پر از جنگ است چگونه می تواند دیگران را به آرامش فرا خواند.شخصیت بشر همیشه با تضاد قرین است مگر کسی که به جهان صلح و آرامش و یک رنگی وارد شد و اینگونه از صندوق جسد روحش را باز خریده باشد.کسی که دایما مشغول عیبجویی از دیگران است و با انواع متر و معیار دیگران را به نقد می نشیند از این حقیقت غافل است که هنوز خود را نشناخته و جایگاه خود را نمی داند و اگر کسی به این حقیقت مسلم رسید و دعواهای درونی خود را شاهد بود از خود بیچاره تر کسی نمی یابد و هرگز در پوستین دیگران نمی افتد و برای همگان نسخه نمی پیچد.