فلسفه و هنر
#مالر
Канал
1,95 тыс.
подписчиков
1,01 тыс.
фото
622
видео
26
ссылок
◽#هنر اگرچه نان نمیشود اما شراب زندگیست❤
◽که میشود وسط وان دچار #فلسفه شد
که زیر آب رفت واقعأ خفه شد
◻️نتیجه آمیزش #فلسفه و #هنر زیباییست
هبوطِ زیبایی در دنائت دنیا شگرفترین تضاد عالم است که سبب عصیان است و عصیان گرچه پلید، مسبب تعالیست...
«هنر اول»
️
🔺بازآفرینی نیچه
#نیچه فیلسوفی ضد #فمینیست بود که هیتلری‌ها مصادره‌اش کردند. پس چرا اکنون باب روزترین فیلسوف است؟ چه شد که جوانان با چنین سرعتی از #مارکس به نیچه رفتند؟
کنفرانسی علمی درباره نیچه برپا می‌کنید، و می‌بینید مانند کنسرت راک مردم هجوم می‌آورند. نگاهی به یکی از کتاب‌فروشی‌های تخصصی می‌اندازید، و می‌بینید رساله‌های چاپ شده دکتری درباره نیچه از در و دیوار می‌بارند.
«نیچه برای مبتدیان» اکنون در دست است؛ «نیچه رمان‌نویس» در معرض فروش است؛ و تیشرت نیچه با بعضی از کلمات قصار او اخیراً به بازار آمده است.
این امر برای بعضی اسباب نگرانی بوده است.
منتقد فقید، #اَلن_بلوم، در ۱۹۸۷ در جدل‌نامه دست‌راستی و پرنفوذش، تحمیق آمریکاییان ، درباره سقوط دانشگاه‌های آمریکا، گناه را یکسره از تأثیر نیچه دانست، و شرح داد که او چگونه زبان مردم آن کشور را آلوده است، و تعبیرهایی مانند کاریزما، سبک زندگی، تعهد و هویت که حتی جزء زبان عامیانه شده‌اند همه از نیچه آمده‌اند.
چندی پیش بالاترین مقام روحانی انگلستان، سراسقف کنتربری، نیز در خطابه‌ای تلویحاً نیچه را نشانه گرفت، و اظهار تأسف کرد از اینکه «مصطلحات سنتی بحث‌های اخلاقی ــ از قبیل گناه، فضیلت، خوب، بد، حق، ناحق، درست، خداشناس، پرهیزگار ــ اکنون در معرض شک و بدگمانی شدید قرار گرفته‌اند.» حمله شدید سراسقف متوجه پیدایش و گسترش نسبی‌گرایی اخلاقی بود و «جهانی که در آن “حق” و “ناحق” و “درست” و “نادرست” جای استوار گذشته را از دست داده‌اند، و هر کس شخصاً تشخیص می‌دهد که از نظر خودش چه چیز حقیقت دارد.»
او نگفت که چه بخشی از گناه را باید به پای چه کسی نوشت،
ولی اَلن بلوم با بصیرت و هوشمندی به این روند عجیب اشاره کرد که نیچه اکنون در جناح چپ بیش از جناح راست نام‌آور و پر نفوذ شده است.
چگونه شد که این فیلسوف آلمانی، یکصد سال پس از مرگ، از بوته فراموشی به چنین مقام شامخ و والای شگفتی‌آوری رسید؟
زمانی بود که نیچه را دجّال و پدر معنوی هیتلری‌ها و زهر کشنده فمینیست‌ها می‌دانستند. البته تقصیر او نبود که خواهرش الیزابت با موسولینی مکاتبه می‌کرد و پیرو هیتلر شد. نیچه هنگامی در سال ۱۹۰۰ درگذشت که قرن بیستم هنوز درست آغاز نشده بود و حوادث هولناک آن به وقوع نپیوسته بود.
امروز با وجود آن دو جمله مشهور «به دیدار #زنان می‌روی؟ #تازیانه را فراموش مکن»، عده‌ای از فیلسوفان فمینیستِ معاصر حاضرند او را تبرئه کنند.
#فردریش_نیچه، فیلسوف گهگاهی آلمانی، بی‌آنکه به شهرت و ثروت برسد در ۱۸۸۹ دیوانه شد. در ۱۸۴۴ به دنیا آمد، در طول دوره‌ای بیست ساله چند کتاب فلسفی نوشت، و از ده سال پیش از مرگ، همیشه در اتاقی به سر می‌برد که خواهرش درِ آن را قفل می‌کرد.
با این همه، در فاصله آغاز جنون تا شروع جنگ جهانی اول در ۱۹۱۴ نیچه یکی ازپرنفوذترین فیلسوفان جهان شد. هیچ #هنرمندی، اعم از نویسنده و آهنگساز و نمایشنامه‌نویس در اروپا نبود که در برابر او سر به احترام فرود نیاورد.
#مالر آهنگساز آلمانی #دیلیوس آهنگساز انگلیسی استریندبرگ و برنارد شاو نمایشنامه‌نویسان سوئدی و ایرلندی #ژید و #مان رمان‌نویسان فرانسوی و آلمانی #زیگموند_فروید روانکاو اتریشی #ماکس_وبر جامعه‌شناس آلمانی #پروست و #جویس رمان‌نویسان فرانسوی و ایرلندی همه به افسون او گرفتار آمدند. امروز درک اقبالی که در آن عصر به نیچه می‌شد، دشوار نیست. او با اخلاق خفقان‌آور بورژوازی آن روزگار دشمن بود، لذت‌های شدید و عمیق حسی را می‌ستود، و، چنانکه یکی از مورخان تاریخ هنر متذکر شده است، از «موسیقی و رقص و هیجان‌های جنسی و نفرت از رزم و جنگ» تجلیل و تمجید می‌کرد. بی‌جهت نبود که چنان تأثیر نیرومندی در فوتوریست‌ها داشت. شور و شعف او حتی امروز مدرن و مدرنیستی به نظر می‌رسد. ولی در عین حال، عده‌ای در او به چشم کاهن اعظم پسامدرنیسم نیز می‌نگرند. حتی با گذشت یک قرن، نیچه سخنگوی عصر پاره پاره ما و بیانگر دغدغه‌های آن است.
در دهه ۱۹۳۰، هیتلری‌ها او را نیز مانند بسیاری از مشاهیر گذشته آلمان مصادره کردند. در جهان انگلیسی زبان (ولی نه در دیگر جاها) نیچه بی‌آبرو شد و به محاق کامل رفت...
@art_philosophyy
ادامه🔻
#نیچه فیلسوفی ضد #فمینیست بود که هیتلری‌ها مصادره‌اش کردند. پس چرا اکنون باب روزترین فیلسوف است؟ چه شد که جوانان با چنین سرعتی از #مارکس به نیچه رفتند؟
کنفرانسی علمی درباره نیچه برپا می‌کنید، و می‌بینید مانند کنسرت راک مردم هجوم می‌آورند. نگاهی به یکی از کتاب‌فروشی‌های تخصصی می‌اندازید، و می‌بینید رساله‌های چاپ شده دکتری درباره نیچه از در و دیوار می‌بارند.
«نیچه برای مبتدیان» اکنون در دست است؛ «نیچه رمان‌نویس» در معرض فروش است؛ و تیشرت نیچه با بعضی از کلمات قصار او اخیراً به بازار آمده است.
این امر برای بعضی اسباب نگرانی بوده است.
منتقد فقید، #اَلن_بلوم، در ۱۹۸۷ در جدل‌نامه دست‌راستی و پرنفوذش، تحمیق آمریکاییان ، درباره سقوط دانشگاه‌های آمریکا، گناه را یکسره از تأثیر نیچه دانست، و شرح داد که او چگونه زبان مردم آن کشور را آلوده است، و تعبیرهایی مانند کاریزما، سبک زندگی، تعهد و هویت که حتی جزء زبان عامیانه شده‌اند همه از نیچه آمده‌اند.
چندی پیش بالاترین مقام روحانی انگلستان، سراسقف کنتربری، نیز در خطابه‌ای تلویحاً نیچه را نشانه گرفت، و اظهار تأسف کرد از اینکه «مصطلحات سنتی بحث‌های اخلاقی ــ از قبیل گناه، فضیلت، خوب، بد، حق، ناحق، درست، خداشناس، پرهیزگار ــ اکنون در معرض شک و بدگمانی شدید قرار گرفته‌اند.» حمله شدید سراسقف متوجه پیدایش و گسترش نسبی‌گرایی اخلاقی بود و «جهانی که در آن “حق” و “ناحق” و “درست” و “نادرست” جای استوار گذشته را از دست داده‌اند، و هر کس شخصاً تشخیص می‌دهد که از نظر خودش چه چیز حقیقت دارد.»
او نگفت که چه بخشی از گناه را باید به پای چه کسی نوشت،
ولی اَلن بلوم با بصیرت و هوشمندی به این روند عجیب اشاره کرد که نیچه اکنون در جناح چپ بیش از جناح راست نام‌آور و پر نفوذ شده است.
چگونه شد که این فیلسوف آلمانی، یکصد سال پس از مرگ، از بوته فراموشی به چنین مقام شامخ و والای شگفتی‌آوری رسید؟
زمانی بود که نیچه را دجّال و پدر معنوی هیتلری‌ها و زهر کشنده فمینیست‌ها می‌دانستند. البته تقصیر او نبود که خواهرش الیزابت با موسولینی مکاتبه می‌کرد و پیرو هیتلر شد. نیچه هنگامی در سال ۱۹۰۰ درگذشت که قرن بیستم هنوز درست آغاز نشده بود و حوادث هولناک آن به وقوع نپیوسته بود.
امروز با وجود آن دو جمله مشهور «به دیدار #زنان می‌روی؟ #تازیانه را فراموش مکن»، عده‌ای از فیلسوفان فمینیستِ معاصر حاضرند او را تبرئه کنند.
#فردریش_نیچه، فیلسوف گهگاهی آلمانی، بی‌آنکه به شهرت و ثروت برسد در ۱۸۸۹ دیوانه شد. در ۱۸۴۴ به دنیا آمد، در طول دوره‌ای بیست ساله چند کتاب فلسفی نوشت، و از ده سال پیش از مرگ، همیشه در اتاقی به سر می‌برد که خواهرش درِ آن را قفل می‌کرد.
با این همه، در فاصله آغاز جنون تا شروع جنگ جهانی اول در ۱۹۱۴ نیچه یکی ازپرنفوذترین فیلسوفان جهان شد. هیچ #هنرمندی، اعم از نویسنده و آهنگساز و نمایشنامه‌نویس در اروپا نبود که در برابر او سر به احترام فرود نیاورد.
#مالر آهنگساز آلمانی #دیلیوس آهنگساز انگلیسی استریندبرگ و برنارد شاو نمایشنامه‌نویسان سوئدی و ایرلندی #ژید و #مان رمان‌نویسان فرانسوی و آلمانی #زیگموند_فروید روانکاو اتریشی #ماکس_وبر جامعه‌شناس آلمانی #پروست و #جویس رمان‌نویسان فرانسوی و ایرلندی همه به افسون او گرفتار آمدند. امروز درک اقبالی که در آن عصر به نیچه می‌شد، دشوار نیست. او با اخلاق خفقان‌آور بورژوازی آن روزگار دشمن بود، لذت‌های شدید و عمیق حسی را می‌ستود، و، چنانکه یکی از مورخان تاریخ هنر متذکر شده است، از «موسیقی و رقص و هیجان‌های جنسی و نفرت از رزم و جنگ» تجلیل و تمجید می‌کرد. بی‌جهت نبود که چنان تأثیر نیرومندی در فوتوریست‌ها داشت. شور و شعف او حتی امروز مدرن و مدرنیستی به نظر می‌رسد. ولی در عین حال، عده‌ای در او به چشم کاهن اعظم پسامدرنیسم نیز می‌نگرند. حتی با گذشت یک قرن، نیچه سخنگوی عصر پاره پاره ما و بیانگر دغدغه‌های آن است.
در دهه ۱۹۳۰، هیتلری‌ها او را نیز مانند بسیاری از مشاهیر گذشته آلمان مصادره کردند. در جهان انگلیسی زبان (ولی نه در دیگر جاها) نیچه بی‌آبرو شد و به محاق کامل رفت...
@art_philosophyy
ادامه🔻