دستاندرکاران کشور، اگر نگوییم در چند دهه اخیر، دستکم در چند هفته و چند ماه اخیر، مورد پرسشهای مشروعی قرار گرفتهاند که هرگز نخواسته یا نتوانستهاند به آنها پاسخ دهند. به این پرسش
ها اشاره خواهیم کرد اما ابتدا بگوییم که پاسخگو نبودن آنها در برابر پرسش
ها، رفتهرفته، نه فقط جامعه را هر چه بیشتر دو قطبی، بلکه روابط درون آن را تنشآمیز و در نهایت آنومیک نموده و شرایط یک فروپاشی اجتماعی را فراهم کرده است. متاسفانه این «فروپاشی» هر روز ناگزیرتر به نظر میرسد و اگر از راه برسد، به گواه تاریخ ایران و جهان، همچون یک زلزله یا سیل هولناک، همه قدرتهای به ظاهر مهیب و دستگاههای به ظاهر پیچیده و تو درتوی دولت
ها، در برابرش به اسباب بازی بچههایی شباهت خواهند داشت که بخواهند در برابر لشکر مغول از چیزی که نه میدانند چیست و نه بدان باور دارند، «دفاع» کنند؛ زیرا تصوّر آنها، همچون همان «بچه
ها»، آن بوده و هست که «کل ماجرا» یک «بازی» و یک «شوخی» است که میتوان تا به آخر با آن تفریح کرد. برای دادن تصویری که به وضوح وضعیت را نشان دهد، میتوان به سونامی 9 ریشتری اقیانوس هند در دسامبر 2004 اشاره کرد: وقتی امواج به سوی برخی از سواحل تفریحی در حال حرکت بودند تا همه چیز را در هم بشکنند، گروهی تا تقریبا آخرین لحظات با نوعی اطمینان خاطر ابلهانه، میخندیدند و به دیگران قوت قلب میدادند، اما وقتی امواج به آنها رسید، برغم تمام توانشان در دویدن، در کمتر از چند ثانیه، درون خشم سیلاب غرق و برای همیشه به معنای واقعی کلمه «نیست» شدند.
در آنومیهای انسانی نیز، گاه میتوان به سوی چنین شکلی از سونامیهای اجتماعی رفت و در این صورت، نه هیچ نیروی داخلی و خارجی، توان جلوگیری از آنها را دارد، و نه هیچ اتاق فکر و پژوهشکده و دانشگاه و استاد و شخصیت محبوب و سلبریتی یا هیچ متخصصی میتواند شکل نهایی آنها (شورشهای بزرگ سیاسی، فروپاشیهای هولناک اقتصادی، آنومیهای عمیق و انفجارانگیز اجتماعی، یورشهای بیرونی، انقلاب
ها، جنگ
ها و غیره) را پیشبینی کند. و به خصوص هیچ کسی نمیتواند پیآمدهای کوتاه و میان مدت آنها را حدس بزند. تنها چیزی که میتوان به صورتی نسبی گفت آن است که گروهی از کُنش
ها بدون شک و تردید دیر یا زود به واکنشهایی منجر خواهند شد که به شدت منعکس کننده کُنشی هستند که اتفاق افتاده: انتقامجوییهایی هولناک هر اندازه هم عقل و منطق آنها را تقبیح و نادرست بدانند، همواره در روندهای اجتماعی کنترل ناشده، زمانی از راه می رسند که دیگر هیچ کسی را توان مقابله با آنها نیست و هر کسی در برابرشان بایستد، چون ذره ناچیزی از میان خواهند برد/...
#عکس_فوری (267)، تاملی درباره
#حمله_شیمیایی به
#مدارس_دخترانه: چرا
#داعشیها در ایران راه به جایی نمیبرند؟ /
#ناصر_فکوهی/ اسفند 1401
لینک در کانال نوشتههای ناصر فکوهی
https://t.me/c/1023690244/19264این کانال خصوصی است، برای عضویت از لینک زیر استفاده کنید
https://t.me/+PQRGBBkRr6MtdKOW