دانشجویان متحد

🔵 در پیچ وتاب یک قانون

🖌 حسین احمدی

🔻 نخستين اقدام برای ايجاد قانون‌كار در ايران به سال 1302 هجري شمسي باز‌می‌گردد. در اين سال والی كرمان و بلوچستان، فرمانی درباره حمايت از كارگران قالي‌باف صادر كرد. اگرچه در سال 1315 قانونی در جهت ساعت کاری و حقوق کارگران در کارخانه‌ها تصویب شد اما به دلیل نداشتن الزام و جامعیت کافی نتوانست اجرایی شود. نخستین قانون کار کشور پس از پیگیری‌های اتحادیه های کارگری به سال 1325 و در دولت «احمد قوام» توانست موافقت مجلس شورای ملی را بگیرد. شرکت نفت انگلیس حاضر به پذیرش این قانون نشد و برخورد و درگیری گسترده ای میان کارگران و نیروهای امنیتی روی داد. قانون کار جدید وعده داد که حداقل دستمزد را براساس قیمت محلی مواد غذایی تعیین کند؛ استخدام کودکان را ممنوع سازد؛ ساعات کار روزانه را به هشت ساعت برساند؛ پرداخت حقوق روزهای جمعه و شش روز تعطیلی سالانه ازجمله روز کارگر را اجرا کند و به اتحادیه‌ها اجازه تشکل و مذاکره با مدیریت را بدهد.

🔻 دومین قانون کار کشور در سال 1337 و در نتیجه اعتصاب گسترده در صنایع نساجی، نفت و معدن ، تصویب و جایگذین قانون پیشین که با تلاش اتحادیه کارگری به بار نشسته بود، شد. دولت «اقبال» پیش نویس این قانون را که در واقع اصلاحیه قانون نخست بود، با مشورت کارشنانسان سازمان بین المللی کار نوشت و در ماده 33 آن دست کارفرمایان برای اخراج کارگران را باز گذاشت. در سال 1355 دولت مطالعاتي را پيرامون طرح قانون كار جديد آغاز كرد كه در نهايت، اين طرح مهر سال 1357 در 129 ماده و 57 تبصره تنظيم شد؛ اما به دليل وقوع انقلاب اسلامی از توجه افتاد . پیروزی انقلاب اسلامی با شعار تحقق عدالت در ابعاد گوناگون منجر به امیدواری طبقه زحمت کش کارگر برای شکل گیری قانون کاری شد که تا پیش از آن هرگز نتوانسته بود مطالبات آنها را در حد قابل قبولی محقق کنند.

🔻 ادامه مطلب
🌐 http://bit.ly/2krGAby

#یادداشت_دانشجویی
#روز_کارگر
#قانون_کار

🔰 منبع: #نشریه آرمانشهر، انجمن اسلامی آرمان دانشجویان دانشگاه علم و صنعت

#دانشجویان_متحد 🍀
🆔 @anjmotahed