▪️این شعرِ درست و دردمند و شریفِ
#کامران_جبران، درآمیخته با صدای مردانه خواننده جوانِ افغانستانی
#خلیل_یوسفی، سخت نهیب میزند و تکاندهنده است. ما چه کردهایم با برادرانِ همخون و همخاکِ افغانستانی، که اینطور از ما گریزان و هراساناند؟
چندهزار درد از قلم و گلوی امثال کامران و خلیل باید
ترانه شود تا باز برابر بایستیم وآغوشهایمان را رو به رو بگشاییم...
چنان زده به تیشهای، درخت هویت مرا
که خشک کردهاست ریشۀ حقیقت مرا
منی که صاحب نشانی و نشانه بودهام
منی که وارث زمینه و زمانه بودهام
کنون به نام من که خشم و خون و دود جاری است
بخوان مرا به اسم کوچکم که انتحاری است
ای سرزمین هراسان من
ای باور سخت و آسان من
نام تو را کس به خاطر نداشت
یادت بخیر ای خراسان من
چه شد سرود رودکی؟ کجاست شعر مولوی؟
چه شد شکوه شاهنامه و زبان پهلوی؟
نه حافظی کنار تو نه سعدیای مقابلت
و مردمان احمقی همیشه بوده قاتلت
وطن بدون نام تو برای من وطن نبود
و نام این وطن، دروغ بود مال من نبود
ای سرزمین هراسان من
ای باور سخت و آسان من
نام تو را کس به خاطر نداشت
یادت بخیر ای خراسان من...
#ترانه_افغانستان#ویدئو_ترانه@aminhaghrah