آمین
#محمدرضاشجریان
Канал
767
подписчиков
7,58 тыс.
фото
859
видео
1,77 тыс.
ссылок
درباره ی اجتماع، فرهنگ، هنر
و هرچه که دغدغه‌ی روزانه است.
ارتباط با آمین:
@aminhaghrah1
◀️1مهرماه، هفتاد و ششمین سالگرد تولّد آقای آواز ایرانی «محمّد رضا شجریان» است. برای بیان منزلتِ استاد بی بدیل همه ی ادوار تاریخِ هنر موسیقیِ این سامان، به یقین کلمات گویای تمامیِ آن چه که بایسته و باید نیست.
پس در حالِ خوشِ معطوف به تداوم این حضور امیدآفرین و الهام بخش، ناشنیده هایی از آوازخوانیِ سالهای دورِ آبروی آواز ایران (محمّدرضا شجریان) را در جشن خصوصیِ تولد سی و نه سالگی اش، با همراهی آوای آسمانی نِی «حسن کسایی» از «آمین» به اشتراک می گذارم.
آوازِخوانیِ همواره منحصر به فرد «شجریان» از اشعار کلاسیک تاریخ ادبیات ایران، اجرای بی نظیر و شورانگیز «کسایی» و هم گفتگوی کوتاه، صمیمی، امّا پرنکته و کنایه ی بزرگترین های موسیقی معاصر ایران در روزهای پرتنش و التهاب ابتدای انقلاب (مهر ۵۸) را بخوانید و بشنوید و اگر خواستید به یادگار نگه دارید.
.
🔽متن گفتگو:
– خیلی ممنون. خسته نباشید.
– پام درد گرفته. من دو تا پام خواب رفته. اصلن دیگه نمی تونم.. وای… بدجوری نشستم…
– آقای «شجریان»! دیگه ختمه آوازه ها! دیگه تموم…
– آقا کُپی یادت نره…
– خرج داره قربون!
– اینو یادگاری نیگه دارید.
– خرج داره…
-فعلن همین اصلشو بذاریم تا آقای «غیور» وَردارِد ببِرِد…
– تا حالا کپی شو از ایشون بگیرید
– اصلشو دارِد آقا! ضبط دارِد می کنِد. اصلش اینجاست. پیش خود غیور هست. هم عرض کنم که بنده ارادت دارم به ایشون. هم آقای «شجریان» می خواد که سر به تنش نباشد! بله… می گم هم من بهش ارادت دارم هم آقای «شجریان» می خواد سر به تنش نباشد!…(خنده)
– … چه می دونم! خلاص…
– امشب چون واقعن شب تولد آقای «شجر یان» هم هست . تبریک هم می گیم. واقعن جشن تولدی هم شد.
-اتفاقن تولد بنده هم در همین نیمه های مهر ماهه. بله. و حتی خانومم هم همین طور!
– تولد من هم آبان ماهه!
– نوابغ همین طورن آقا! همین دو ماهن!
– منِ بدبخت که در ماه اردیبهشتم. یعنی می رم بهشت آقا!
– بفرمائید آقای «شجریان»…
محمّدرضا شجریان: در خدمت استاد بی نظیر. استاد زمانه و نابغه ی موسیقی که بارها با دوستان صحبت شده به اعتقاد منه خب! که زیاد از موسیقی سرم در نمی آد ولی خب! سلیقه ی من اینه که تو این صدساله ما نظیر ایشون رو نداشتیم و بعد هم نخواهیم ام داشت. حمل بر این نشه که روبه روشون این صحبت رو می کنیم. من همیشه پشت سرشون هم گفتم. استاد… و خب! بلاخره شنوندگانی که اهل ذوق هستند و تا یه مقداری گوششون به موسیقی ایرانی آشنا هست حتمن تصدیق خواهند کرد که این عرض بنده رو.
در خدمتشون هستیم. در منزل آقای «محمّد موسوی». امروز استاد بیشتر از همیشه سرحال بودند. و چند تا برنامه های خیلی خوبی رو اجرا کردن. به شرطی که آقای «موسوی» این نوار رو ضبط کنن به ما هم بدن.
– کپی که می دیم…
محمّد رضا شجریان: آقای «غیور» تشریف دارن. آقای «رضوانیان» دوست بنده تشریف دارن. خانوم بنده هستن. خانوم استاد «کسایی» هستن. امروز هم… تولّد بنده است اما جشن نگرفتن این بی انصافا برای ما!
– تورو خدا! این خانومتو دوست داری؟ خانومتو دوست داری یا نه؟!
– حالا این صحبتشو تو دادگاهِ انقلاب می کنیم! (خنده جمع)
در اول مهرماه ۱۳۵۸ هست. و واقعن استفاده کردیم از ساز استاد. واقعن.
– و خدا کنه که همیشه حالشون همین جوری باشه.
حسن کسایی: عرض کنم که حمل بر حضوری تعریف کردن نباشه.. اصلن این آقای «شجریان» توی این مملکت یه آسی شده از نظر موسیقی که حتی زبون اونهایی که می خوان موسیقی را پس بزنن و کوچیکش بکنن زبون اونها رو هم خشک کرده است و به هر طریق هم که بخوان موسیقی رو بی حالت هم اجرا بشه دهن این مرد که باز می شه بهش رنگ و رونق می دِد. و خداوند بهش در درجه ی اول سلامتی بدهد و در درجه ی دوّم هم خداوند به این مردم بیشتر از اینها شعورِ موسیقی بدهد که این گنجینه ی گرانبها را که داریم- این آقای «شجریان» را- بشناسن و باعث دلسردی و پژمردگی ش نشن مثل ماها! برای این که ما در دوره ی طاغوت که کنار گذاشته بودیم و بایستی اون جنگولک بازی ها باشه. و حتی یک مرتبه تصویر نازیبای من در تلویزیون دیده نشد. حالا هم که حتمن به فراموشی سپرده شده ایم و .. تا کی باید در فراموشی باشیم… ولی خب! برای خودمون که هستیم آقا! عرض می کنم که اگر نمی توانیم استفاده ای به دیگران بدهیم اما برای خودمان که می توانیم شمع بزم خودمون باشیم و بسوزیم و بسازیم.
عجالتن من دو سه تا افتخار بزرگ در زندگیم داشته ام. یکی ش من در زمانی زیسته ام که استاد «ابوالحسن صبا» زنده بوده است و نهایت محبّت رو به من داشتن و برای من که یک کمی ادّعای شناخت «ابوالحسن خان صبا» را داشتن کافی ست. البته دیگران هم هستند که در کمال بی انصافی «صبا» را با یکی از سازهای معمولی معرفی می کنند…
#موسیقی #محمدرضاشجریان #کسایی
@aminhaghrah
پس در حالِ خوشِ معطوف به تداوم این حضور امیدآفرین و الهام بخش، ناشنیده هایی از آوازخوانیِ سالهای دورِ آبروی آواز ایران (محمّدرضا شجریان) را در جشن خصوصیِ تولد سی و نه سالگی اش، با همراهی آوای آسمانی نِی «حسن کسایی» از «آمین» به اشتراک می گذارم.
آوازِخوانیِ همواره منحصر به فرد «شجریان» از اشعار کلاسیک تاریخ ادبیات ایران، اجرای بی نظیر و شورانگیز «کسایی» و هم گفتگوی کوتاه، صمیمی، امّا پرنکته و کنایه ی بزرگترین های موسیقی معاصر ایران در روزهای پرتنش و التهاب ابتدای انقلاب (مهر ۵۸) را بخوانید و بشنوید و اگر خواستید به یادگار نگه دارید.
.
🔽متن گفتگو:
– خیلی ممنون. خسته نباشید.
– پام درد گرفته. من دو تا پام خواب رفته. اصلن دیگه نمی تونم.. وای… بدجوری نشستم…
– آقای «شجریان»! دیگه ختمه آوازه ها! دیگه تموم…
– آقا کُپی یادت نره…
– خرج داره قربون!
– اینو یادگاری نیگه دارید.
– خرج داره…
-فعلن همین اصلشو بذاریم تا آقای «غیور» وَردارِد ببِرِد…
– تا حالا کپی شو از ایشون بگیرید
– اصلشو دارِد آقا! ضبط دارِد می کنِد. اصلش اینجاست. پیش خود غیور هست. هم عرض کنم که بنده ارادت دارم به ایشون. هم آقای «شجریان» می خواد که سر به تنش نباشد! بله… می گم هم من بهش ارادت دارم هم آقای «شجریان» می خواد سر به تنش نباشد!…(خنده)
– … چه می دونم! خلاص…
– امشب چون واقعن شب تولد آقای «شجر یان» هم هست . تبریک هم می گیم. واقعن جشن تولدی هم شد.
-اتفاقن تولد بنده هم در همین نیمه های مهر ماهه. بله. و حتی خانومم هم همین طور!
– تولد من هم آبان ماهه!
– نوابغ همین طورن آقا! همین دو ماهن!
– منِ بدبخت که در ماه اردیبهشتم. یعنی می رم بهشت آقا!
– بفرمائید آقای «شجریان»…
محمّدرضا شجریان: در خدمت استاد بی نظیر. استاد زمانه و نابغه ی موسیقی که بارها با دوستان صحبت شده به اعتقاد منه خب! که زیاد از موسیقی سرم در نمی آد ولی خب! سلیقه ی من اینه که تو این صدساله ما نظیر ایشون رو نداشتیم و بعد هم نخواهیم ام داشت. حمل بر این نشه که روبه روشون این صحبت رو می کنیم. من همیشه پشت سرشون هم گفتم. استاد… و خب! بلاخره شنوندگانی که اهل ذوق هستند و تا یه مقداری گوششون به موسیقی ایرانی آشنا هست حتمن تصدیق خواهند کرد که این عرض بنده رو.
در خدمتشون هستیم. در منزل آقای «محمّد موسوی». امروز استاد بیشتر از همیشه سرحال بودند. و چند تا برنامه های خیلی خوبی رو اجرا کردن. به شرطی که آقای «موسوی» این نوار رو ضبط کنن به ما هم بدن.
– کپی که می دیم…
محمّد رضا شجریان: آقای «غیور» تشریف دارن. آقای «رضوانیان» دوست بنده تشریف دارن. خانوم بنده هستن. خانوم استاد «کسایی» هستن. امروز هم… تولّد بنده است اما جشن نگرفتن این بی انصافا برای ما!
– تورو خدا! این خانومتو دوست داری؟ خانومتو دوست داری یا نه؟!
– حالا این صحبتشو تو دادگاهِ انقلاب می کنیم! (خنده جمع)
در اول مهرماه ۱۳۵۸ هست. و واقعن استفاده کردیم از ساز استاد. واقعن.
– و خدا کنه که همیشه حالشون همین جوری باشه.
حسن کسایی: عرض کنم که حمل بر حضوری تعریف کردن نباشه.. اصلن این آقای «شجریان» توی این مملکت یه آسی شده از نظر موسیقی که حتی زبون اونهایی که می خوان موسیقی را پس بزنن و کوچیکش بکنن زبون اونها رو هم خشک کرده است و به هر طریق هم که بخوان موسیقی رو بی حالت هم اجرا بشه دهن این مرد که باز می شه بهش رنگ و رونق می دِد. و خداوند بهش در درجه ی اول سلامتی بدهد و در درجه ی دوّم هم خداوند به این مردم بیشتر از اینها شعورِ موسیقی بدهد که این گنجینه ی گرانبها را که داریم- این آقای «شجریان» را- بشناسن و باعث دلسردی و پژمردگی ش نشن مثل ماها! برای این که ما در دوره ی طاغوت که کنار گذاشته بودیم و بایستی اون جنگولک بازی ها باشه. و حتی یک مرتبه تصویر نازیبای من در تلویزیون دیده نشد. حالا هم که حتمن به فراموشی سپرده شده ایم و .. تا کی باید در فراموشی باشیم… ولی خب! برای خودمون که هستیم آقا! عرض می کنم که اگر نمی توانیم استفاده ای به دیگران بدهیم اما برای خودمان که می توانیم شمع بزم خودمون باشیم و بسوزیم و بسازیم.
عجالتن من دو سه تا افتخار بزرگ در زندگیم داشته ام. یکی ش من در زمانی زیسته ام که استاد «ابوالحسن صبا» زنده بوده است و نهایت محبّت رو به من داشتن و برای من که یک کمی ادّعای شناخت «ابوالحسن خان صبا» را داشتن کافی ست. البته دیگران هم هستند که در کمال بی انصافی «صبا» را با یکی از سازهای معمولی معرفی می کنند…
#موسیقی #محمدرضاشجریان #کسایی
@aminhaghrah