▪️سپاس، و نقدی برای پشت بام...پنجشنبهای که گذشت از شمارهی دومِ
#مجله_پشت_بام، در مدرسهی ایده رونمایی شد. پشت بام ۲، اختصاص دارد به پژوهشی پیرامون انجمن هنری
#خروس_جنگی؛ تشکلی که در سالهای پایانی دههی بیست آغازگر جنبش نوگرایی در هنر ایران شد.
از بعد از حضور در مراسم رونمایی، حالا مجالی شد نگاهی به دسترنج مکتوب فرشید پارسیکیا و دوستانش بیندازم. در این روزگار مشقت و فترت، کار محترم و ارزشمندیست. منتها در همین مرور گذرا اشکالاتی به دیدهام آمد که کاش در مجموعهای که یقینن بعدها جایگاهی اسنادی خواهد داشت نبود.
مثلن یکی از این موارد که اشکال کوچکی هم نیست مربوط است به تصویر پیوستِ مطلعِ یادداشتِ یوریک کریممسیحی با عنوان "گارد باز"، از تابلوی "مسجد سپهسالار" اثر
#جلیل_ضیاپور.
در توضیحات، سال خلق آن را، همچون همهی مراجع معتبر تاریخ هنر و یادداشتهای روزنامهنگاران و پژوهشگران معاصر و... هم شناختنامهی نقاش، ۱۳۲۹ درج کردهاند.
اگر عزیزان گرداورندهی مجموعه به آرشیو مجله
#خروس_جنگی دسترسی دارند میتوانند تصویر این تابلوی نقاشی از
#ضیاپور را در پیوست صفحهی هشت شمارهی دوم مجلهی خروسجنگی (یادداشتی تحت عنوان نقاشی) به تماشا بنشینند. جدای از آن
#حسن_شیروانی نیز در یادداشتی برای روزنامهی ایرانِ شمارهی ۱۲اردیبهشت ۲۸، در دفاع از ضیاپور از این تابلو یاد کرده که با توجه به تاکید خودِ پشت بام بر دسترسی به سندی دال بر آغاز انتشار خروسجنگی در بهار سال ۱۳۲۷ّ (جدای از اینکه گروهی بهار ۲۸ را زمان آغاز انتشار دانستهاند) میتواند به وضوح موید تکرار این خطای مکرر تاریخی از سوی رفقایمان باشد. همان خطایی که حمیدرضا ششجوانی در یادداشت خوبش،
#شمس_لنگرودی و علی قلیپور را متوجه آن کرده:
"متحمل نشدن زحمت راستی آزماییِ منابع دست دوم..."
پانوشت:
۱- اگر مجالی شد بیشتر از خروسجنگی در پشتبام مینویسم.
۲-مدتیست کار نگارش کتاب شناختنامهی جلیل ضیاپور و گزیدهی مقالات و سخنرانیهایش را به اتمام رساندهام و حالا به ویرایش نهایی رسیدهام و انتخاب ناشر. آنجا مفصل به خروسجنگی و نقش آقای نقاش در شکلگیری و حضور موثرش در عرصهی هنر معاصر ایران پرداختهام.
#روزانه@aminhaghrah