آمین

[خورجین]
اهنگساز: بابک بیات
خواننده: ابی
ترانه سرا: #ایرج_جنتی_عطایی
#تک_ترانه #بابک_بیات #ابی
@aminhaghrah

#بابک_بیات #ایرج_جنتی_عطایی #ابی #پرتره #تک_ترانه
@aminhaghrah

🔻۴ آذر سالروز تولد بابک افشار بود و ۵ آذر سالروز مرگِ بابک بیات!
واقعیتی ست؛ اگر آن بابک (افشار/ ۱۳۱۳/ انزلی) توی تستِ صدای سال ۴۹ سخت نمی گرفت و نمره ی ردی نمی داد و این بابک (بیات) قید خوانندگی را نمی زد، قطعن بعدتر، مجموعه ای از بهترین های ترانه ی فارسی نه خلق می شد و نه نام «بیات» بر تارک موسیقی مردمی ایران جاودانه.
«علی‌حسین بیات زرندی مطلق» یا همان بابک بیات (۱۳۸۵-۱۳۲۵) از حوالی دهه ی ۵۰ تا موعد رفتن، بسیار ترانه ی شنیدنی ساخت. برای عارف، داریوش، ابی، گوگوش، گیتی، علی سهراب، منوچهرسخایی، ستار، مرتضی، مازیار، رامش، پری زنگنه، سیمین غانم، لیلا، ضیا، فریدون فرخزاد، معین، هاتف، حامی، اصفهانی، مانی رهنما، نیما مسیحا، خشایار اعتمادی، حسین زمان و... اما این همه خلقِ موسیقی و ترانه ذوق خواندن را از او نگرفت.
از صدای بابک بیات چیزهایی برای ما مانده. یکی اش همین که در شبانه ی «آمین» می شنویم؛ «خورجین».
بیات، ترانه ی «خورجین» را برای «اِبی» ساخت. روی شعری از «ایرج جنتی عطایی». ما حالا هر دو اجرا را خواهیم شنید. اول صدای خسته و اندوه گین بیات را و بعد اجرای بی مانند ابی . وقتی می خواند:

ببین ای بانوی شرقی ای مثل گریه صمیمی
همه هر چی دارم اینجاست، تو این خورجین قدیمی
خورجینی که حتی تو خواب ، از تنم جدا نمی شه
مثل اسم و سرنوشتم دنبالم بوده همیشه
بانوی شرقی من ، ای غنی تر از شقایق
مال تو ارزونی تو ، خورجین قلب این عاشق...

#تک_ترانه #شعر #بابک_بیات #بابک_افشار #ابی #ایرج_جنتی_عطایی
@aminhaghrah

باعنایتِ سیما و همت جناب ورزی، پس از خالقیِ مرحوم، #گوگوش #داریوش #ابی و #ستار هم به #تلویزیون می آیند!
یحتمل با این همه هزینه و عدم اقبال مخاطب باید برای معمای شاه تماشاچی جذب کنند!
@aminhaghrah

[خورجین]
اهنگساز: بابک بیات
خواننده: ابی
ترانه سرا: #ایرج_جنتی_عطایی
#تک_ترانه #بابک_بیات #ابی
@aminhaghrah

#بابک_بیات #ایرج_جنتی_عطایی #ابی #پرتره #تک_ترانه
@aminhaghrah

🔻۴ آذر سالروز تولد بابک افشار بود و ۵ آذر سالروز مرگِ بابک بیات!
واقعیتی ست؛ اگر آن بابک (افشار/ ۱۳۱۳/ انزلی) توی تستِ صدای سال ۴۹ سخت نمی گرفت و نمره ی ردی نمی داد و این بابک (بیات) قید خوانندگی را نمی زد، قطعن بعدتر، مجموعه ای از بهترین های ترانه ی فارسی نه خلق می شد و نه نام «بیات» بر تارک موسیقی مردمی ایران جاودانه.
«علی‌حسین بیات زرندی مطلق» یا همان بابک بیات (۱۳۸۵-۱۳۲۵) از حوالی دهه ی ۵۰ تا موعد رفتن، بسیار ترانه ی شنیدنی ساخت. برای عارف، داریوش، ابی، گوگوش، گیتی، علی سهراب، منوچهرسخایی، ستار، مرتضی، مازیار، رامش، پری زنگنه، سیمین غانم، لیلا، ضیا، فریدون فرخزاد، معین، هاتف، حامی، اصفهانی، مانی رهنما، نیما مسیحا، خشایار اعتمادی، حسین زمان و... اما این همه خلقِ موسیقی و ترانه ذوق خواندن را از او نگرفت.
از صدای بابک بیات چیزهایی برای ما مانده. یکی اش همین که در شبانه ی «آمین» می شنویم؛ «خورجین».
بیات، ترانه ی «خورجین» را برای «اِبی» ساخت. روی شعری از «ایرج جنتی عطایی». ما حالا هر دو اجرا را خواهیم شنید. اول صدای خسته و اندوه گین بیات را و بعد اجرای بی مانند ابی . وقتی می خواند:

ببین ای بانوی شرقی ای مثل گریه صمیمی
همه هر چی دارم اینجاست، تو این خورجین قدیمی
خورجینی که حتی تو خواب ، از تنم جدا نمی شه
مثل اسم و سرنوشتم دنبالم بوده همیشه
بانوی شرقی من ، ای غنی تر از شقایق
مال تو ارزونی تو ، خورجین قلب این عاشق...

#تک_ترانه #شعر #بابک_بیات #بابک_افشار #ابی #ایرج_جنتی_عطایی
@aminhaghrah