١. ابتدا يك فرضيه را بدون سند و براساس استدلالِ "ميگويند" مطرح ميكند و به آن ضريب ميدهد
٢. با يكي دو عبارت كه معادل يكي دو حرف "ركيك" است، ادامه ميدهد
٣. بعدا اتهام ميزند كه به اينها چيزي
#جز از (بالا) نميرسد؛ "قيد تام" ميگذارد يعني اگر حتي يك پيام غير از اين مدل ادعايي منتشر شده باشد، اين اقا مديون است
قضاوت درباره اينها با مخاطب، اما حسب وظيفه بگويم
#علي_قلهكي را سالهاست ميشناسم، كار بلد است، نبض مخاطب را ميشناسد، بدون حاشيه براي انقلاب كار ميكند و اگر در فضاي رسانه اي او را ميشناسند محصول تلاش شخصي اوست
از قضا يكي از خصوصياتش پايبندي به اخلاق است؛ بارها ديده ام درباره انتشار يك مطلب بدون آنكه برايش بار حقوقي هم داشته باشد مدتها تامل ميكند؛ دادگاه زياد رفته و هزينه زياد داده
شايد در مسائل معدودي اختلاف نظر هم داشته ايم و مگر اين غير از يك روال طبيعي است؟
مطلبي از يك كانال(كه من هم بدان نقدهايي دارم) در كانال طلسمات منتشر شده حالا فرضيه "ادمين همه اينها يكيست" تكرار و بعدا حمله ميشود!
اين نوع مواجهه در كدام قواعد انقلابي گري و عدالتخواهي تعريف شده؟
پ.ن: ادمين اين كانال قلهكي نيست!
@behzad_mehrkesh