Смотреть в Telegram
روضه و مدح بزرگواری میگفت وقتی مجاهدین مقاومت شهید میشوند به جای سخن گفتن از قاعده "احدی الحسنیین" و خرج کردن سنتهای الهی و معنوی برای مخاطبان که قاعدین پای رسانه و مجازی هستند، برو از "فَإِنَّهَا مُحَرَّمَة عَلَيهم أَربَعِينَ سَنة يَتِيهُونَ فِي الأرضِ" بگو که داستان سرگردانی قومی است که چهل سال سرگردان شدند چون اهل جهاد نبودند و اهل تماشا بودند. وقت روضه خواندن است نه مدح. اگر به قاعدین قاعده احدی الحسنیین گفته شود تخدیرشان میکند. به او گفتم اولا که خدا رحمت کند امام را این قاعده را به قاعدین گفت و باعث قیامشان شد، وقتی عده ای نگران نتیجه گرفتن و پیروز شدنند باید قواعد و سنتها را یادشان داد. اما مهمتر اینکه اتفاقا مشکل من با خیلی ها این است که نمیدانند مخاطب ما کیست؟ برای عده ای جنگ با اسراییل از هفت اکتبر شروع شده، برای من پانزده بیست سال تحریم ایران و کل قصه هسته ای هم بخشی از جنگ با اسراییل بوده، درگیری با داعش هم بخشی از جنگ بوده، شبیخون فرهنگی هم بخشی از جنگ بوده، جنگ هشت ساله هم بخشی از جنگ بوده، کل ماجرای درگیری با پهلوی از سال ۴۰ هم بخشی از جنگ بوده. جنگ با اسراییل خیلی وقت است در ایران شروع شده. برای برخی ایران، تماشاچی است، برای من ایران یک ملت مجاهد است نه قاعد. ایران همان است که دشمن "سر اختاپوس" میداندش، و دوست "حرمی که بماند همه حرمها میمانند". ایران همان است که امروز در همه جای جبهه‌ی دوست و دشمن سخن از او است. برای برخی فرماندهان سپاه و ستاد مشترک و شورای عالی امنیت ملی همگی واداده و اهل حرف مفت زدن و بی عملی اند، برای من همه این مدیران و فرماندهان برامده از این مردم غیور و مظلومند، شجاعند و تیز هوش و توانمند، چشم در چشم دشمن. اینها نماد ایرانند، وقتی چشم در چشم دشمن در اوج فشارهای اقتصادی می‌غرند و میگویند هیچ غلطی نمیتوانی بکنی، بزنی بد میخوری. وقتی "یوم الله" عین الاسد و وعده های صادق را خلق میکنند. عده ای به جز غریدن بر فرمانده و مدیر و مردمشان کاری بلد نیستند. مردم را قاعد میدانند و من مجاهد. مدیران را حرف مفت زن و بی خاصیت و دشمن میدانند و من مایه افتخار. همین مدیران سگشان شرف دارد به کل حاکمان منطقه و جهان. بدتر آنکه اینها دشمن را هم نمیشناسند، سالها است کور شده اند و کر شده اند و نمیشنوند و نمیبینند که چطور همه هم و غم دشمن، ناامید کردن مردم است از مقاومت. له کردن داشته های مردم است، ضایع کردن مدیران و مجاهدین این مردمند. اتفاقا این بار مدح این مردم و مسوولینشان تخدیر نمیکند بلکه حرکت میآفریند، روضه خوانی هم البته خوب است اما چه روضه خوانی؟ اف بر آن روضه خوانی که تهش نقشه دشمن کامل شود، آنجا هم برسد زینب کبری سلام الله علیها نیز روضه نمیخواند و فریاد ما رایت الا جمیلا سر میدهد، اف بر آن روضه خوانی که تهش تهمت قاعدین زدن و ناامید کردن و یاس آفرینی و اختلاف افکنی وسط جنگ در میآید. اف بر آن روضه خوانی که بیشتر از کف و هلهله دشمن دل دوستان را میسوزاند، کاش روضه خواندن بلد باشیم. تا داغ سنوار و سید حسن و هنیه و دیگران را مایه خیزش میکردیم نه ناامیدی و اختلاف، کاش روضه خواندن بلد بودیم تا سخن دشمن به جبهه مقاومت که ایران تنهایتان گذاشت را با هزار زبان آخوندی و آرمانجویانه انقلابی تکرار نمیکردیم، تا تهمت دشمن به ایران که مسوولینتان میترسند را تکرار نمیکردیم. کاش روضه خواندن بلد بودیم و اینطور ذهن جوانان متدین انقلابی یعنی مهمترین سنگرهایمان را ویروسی نمیکردیم به ویروس اختلاف و یاس و بی اعتمادی. روضه و مدح و حکمت و معنویت باید طرح دشمن را خراب کن و طرح دوست را پیش ببرد. @ali_mahdiyan
Telegram Center
Telegram Center
Канал