•┄●🍃✿๑°🌺°๑✿🍃●┄• بسم الله الرحمن الرحیم ان کنت لاتدری فتلک مصیبه (اگر نمی دانی که مصیبت است) و ان کنت تدری فالمصیبة اعظم (ولی اگر می دانی {و باز بر جهلت پافشاری می کنی} پس مصیبت عظیم تر است!) وقتی مارقین دچار استیصال میشوند ... پاسخ به تلاش بی فایده ی مارقین ، برای توجیه حدیث ۲۵ کتاب ناظم العقیلی ❏ما تا کنون بعد از بحث و بررسی مدعای مارقین و کتاب مذکور ثابت نمودیم که اساس ادعای احمد بصری باطل و بدون دلیل میباشد . و مطلقا حتی یک نص . تاکید میکنیم حتی یک نص صریح و سدید هم در اثبات »> ( امامت ۱۲ مهدی از فرزندان قائم بعد از او ) وجود ندارد ... ( جدای از صدها دلیل و روایت صریح و ضروری و قطعی و متقن در مخالفت و تعارض و ابطال این مدعا ... ) و همین مطلب نیز به تنهایی کفایت میکند در سوزاندن تمام ریشه های دعوت شیطانی و مبدعانه ی احمد الناصب بصری و اتباع مارق او ... اما در سلسله مقالات نقد و بررسی کتاب ناظم العقیلی به حدیث ۲۵ (دعای امام عسکری علیه السلام در شب سوم شعبان در توسل به سید الشهدا علیه السلام ) رسیده و تفسیر جاهلانه ی ناظم و امام او را از این دعا بیان نمودیم . https://t.center/alhejazi/614 حقیقت آنست که زمانی که امام مارقین و استاد انان در چنین جهل مفرطانه و مفتضحانه ای غوطه ور گشته اند ، دیگر چه توقعی از اتباع صم بکم عمی آنان ... اما مارقین در تلاش برای توجیه جهل و رسوایی استاد خویش چند مطلب را نگاشته اند که احتیاجی به شرح مفصل نیست و با جوابهایی مختصر بطلان ان عیان خواهد شد ... مهم آنست که ببینید مارقین جاهل که در تحریف و خیانت به کلمات ائمه ی شیعه بی آبرویی را از حد گذرانده اند در تحریف و جهالت در نقل مطالب نحوی و علمی نیز شرف و سواد را قی نموده اند و جهل و رسوایی را بر همه چیز ترجیح داده اند !!! ۱— خوب دقت فرمایید : ما بیان کردیم که در دعا ، کلمه ی الاوصیاء عطف به ضمیر (اوبته) میباشد ؛ یعنی (و ان الفوز معه فی اوبته و فی اوبه الاوصیاء من عترته) و آنکه پیروزی همراه اوست ، در رجعت او و رجعت اوصیاء از عترتش که بعد از قائمشان و غیبت او تحقق میابد. یعنی: پیروزی را در رجعت او ، و رجعت اوصیاء از ذریه اش قرار داده ای. (این رجعت کی است ؟) بعد از قائمشان و دوران غیبت او. عطف (الاوصیاء) بر ضمیر ( اوبته ) / یعنی عطف بر مضاف الیه بدون تکرار مضاف مارقین برای اشکال به این شرح ما ، به بیتی از الفیه ابن مالک تمسک کرده اند : و عود خافض لدی عطف علی ضمیر خفض لازما قد جعلا اما بیت بعدی را نیاورده اند : و ليس عندى لازما إذ قد أتى‌ فى النّظم و النّثر الصّحيح مثبتا یعنی خود ابن مالک و ایضا سیوطی بیان میکنند که این قول بعض (بصریون) است ✘✘✘ و بعد سیوطی مینویسد : ( و ليس عندى لازما) تبعا ليونس و الأخفش و الزجاج و الكوفيّين لأنّ شبه الضّمير بالتنوين، لو منع من العطف عليه لمنع من توكيده و الإبدال منه كالتّنوين، مع أنّ ذلك جائز بالإجماع و لأنّه لو كان الحلول شرطا فى صحّة العطف لم يجز « ربّ رجل و أخيه» لامتناع دخول ربّ على المعرفة- كما تقدّم- مع جوازه. و أيضا لنا السماع (إذ قد أتى فى النّظم و النّثر الصّحيح مثبتا) كقراءة حمزة و ابن عباس و الحسن و مجاهد و قتاده و النّخعى و الأعمش و غيرهم‌ «الّذىتسائلون به و الأرحام» و حكاية قطرب « ما فيها غيره و فرسه و أنشأ سيبويه. فاليوم قرّبت تهجونا و تشتمنا فاذهب فما بك و الأيّام من عجب‌