پنج شنبه پنج بهمن اولین سالگرد مادر و رفیق همراهم، مادر #صغری_شرف_الدین را در شرایطی برگزار کردیم که زنان زندانی سیاسی_ عقیدتی اوین در اعتراض به اعدام‌های اخیر و برای «توقف اعدام»، روز پنجشنبه پنجم بهمن‌ماه، در اعتصاب غذای عمومی بسر می برند. سال گذشته در چنین روزهایی کنار زنان زندانی، اولین مراسم یادبود را برای مرگ مادرم کنار هم برگزار کردیم و شور و همبستگی نابی را تجربه کردم. گویی مرگ و سالگرد مادرم هم به شکلی به زندانیان ارتباط پیدا می کند. مادری که سالهای زیادی از زندگیش را پشت درب زندانها پیگیر شرایط من و همراه مادران اعدامی در گلزار خاوران و بهشت زهرا گذرانده بود. همیشه گوش به زنگ اخبار زندان بود و قلبش با خبر هر اعدام زخم می خورد. امروز یکسال از خواب ابدی او می گذرد و من کنار مزارش همراه با زندانیان زندان اوین و خانواده #محمد_قبادلو، معترض اعدامی #انقلاب_مهسا و همه عزیزانی که زخم اعدام بر سینه دارند و همه خانواده هایی که عزیزانشان در خطر اعدام هستند، با فریاد #نه_به_اعدام همراه هستم.
باشد که یادبود مادرم به همراه یادبود هزاران عزیزی که با بغضی در سینه از کنارمان رفتند را در صبح آزادی با پایان یافتن کابوس زندان و اعدام برگزار کنیم.
