بالا بودن تنهایی می‌آورد، و بلکه حتی تلاش برای بالا رفتن تنها می‌کند. تو تا مرحله‌ای که فقط حرفش هست تنها نیستی، کیست که بالانشینی را نخواهد؟ اما از همان قدم اول باید با بییشترشان خداحافظی کنی. شاید در آغاز تشویقت هم کنند اما کم کم، هرچه بالاتر بروی صدای تشویقشان هم ضعیف‌تر می‌شود. به قله که رسیدی صدای باد است و تابشِ خورشیدِ نزدیک. صدای هیچ تشویقی نیست. تو هم دیگر نیازی به آن نداری...