در خواب خیابان

مرگ نزد بوميان اسراليا

ما اعتقاد داریم: «مرگ حق است.»، اما بومیان استرالیا مثل ما فکر نمی‌کنند. هنگامی كه یکی از آن‌ها می‌ميرد، بستگان او نزد «كونكی» می‌روند تا او دليل مرگ آن مرحوم را روشن كند؛ زيرا آن‌ها اعتقاد دارند كه مرگ امری طبيعی و حتمی نيست. خلاصهٔ کلام این‌که: مرگ طبيعی نداريم! زندگی حق است نه مرگ. مردن يا در اثر سحر يا با توطئهٔ ارواح خبيثه رخ می‌دهد. حتی بيماری نيز نتيجهٔ خباثت ارواح شرير كوچی‌هاست.
«كونكی» همان طبيب جسم و جان است كه با موجودات مافوق طبيعت رابطه دارد. بومیان متعقدند موراموراها ارواح پهلوانان باستانی استراليايی‌ها هستند كه با كونكی ارتباط دارند و او را ياری می‌كنند و به او نیرویی مرموز و ماروايی عطا می‌كنند.
كونكی یک لطف دیگر هم در حق اهالی قبیله می‌کند. او می‌تواند از بدن هركس كه بخواهد پيه(چربی) او را خارج كند و همين باعث مرگ او می‌شود.

البته کونکی چربی بدن دشمنان قبیله را از تنشان خارج می‌کند و با اهالی قبیله مهربان است.
نتيجه: پی و دنبه نزد بوميان استراليا بسیار حائز اهميت است؛ همان‌طور که دنبه در پیشگاه ما برای طبخ دیزی اهمیتی فوق‌العاده دارد.

به عقیدهٔ بومیان مرگ يك سبب ديگر هم مي‌تواند داشته باشد و آن نيز «اشاره كردن با استخوان» است. توضيح اين‌كه اگر به كمك سِحر و جادو استخوان پای مرده‌ای را به سمت بخت‌برگشته‌ای بگيرند، آن شخص می‌ميرد؛ البته اگر كونكی بخواهد!
تا یادم نرفته است بگویم: «كوچی» نيز احتمالا موجودی خبيث است كه روح دارد، اما روی روحش سیاه است!


پی‌نوشت: می‌دانم که گمان کرده‌اید این حرف‌ها تخیلات بنده است، اما نه اين نوشته برداشت آزاد از كتاب «#تاريخ_جامع_اديان» نوشتهٔ #جان_بريان_ناس، ترجمهٔ #علی_اصغر_حكمت است.

#مرگ
#مرگ_حق_است
#عقاید_بومیان

#مرگ_بی‌دلیل

#سید_اکبر_میرجعفری