شهید احمد مَشلَب

🌾 #صیحه_آسمانی🌾

#قسمت_۱



🔴 معنای ندای آسمانی

🔶🔸 صدا کردن بلند را #صیحه گویند.[1]

در اصطلاح، یکی از #علائم_حتمی ظهور حضرت حجت(عج) که مقارن با ظهور می­باشد مسئله صیحه آسمانی است.

🔷🔹همانطور که در روایت آمده است:
قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ(ع) يَقُولُ:. .. وَ النِّدَاءُ مِنَ الْمَحْتُوم‏...[2]
محمد ابن علی حلبی می­گوید از امام صادق علیه السلام شنیدم که صیحه و ندای آسمانی از حتمیات است.  
 
🔶🔸کیفیت صیحه آسمانی

ممکن است برای خیلی­ها این سوال مطرح شود که صیحه آسمانی چه وقت و چگونه است؟
🔷🔹این صیحه هنگامی رخ می­دهد که در شرق و غرب اختلاف شدیدی پیدا شده است و بخاطر ترسی که از این فتنه­ ها بر مردم وارد شده است، مردم روزگار سختی را می­گذرانند[3] و حتی بسیاری از زنان و مردان مومن دچار سرگردانی و نا امیدی شده ­اند از اینکه فرجی رخ بدهد[4] و دچار شک و شبهه شده ­اند.  
🔷🔹وضعیت مردم در آن زمان اینگونه است که سَر دادن ندای امر فرج را  از سالهای دور و دراز انتظار می­کشیدند.

🔶🔸در اکثر روایات شب جمعه یا شب بیست و سوم رمضان [5]را هنگام آن ندا مشخص کرده­ اند ولی همانطور که بیان شد #علایم_حتمی پنج تا است[6] و بقیه علائم غیر حتمی است. بنابراین می­توان گفت که خود صیحه آسمانی حتمی است اما اینکه در شب جمعه و یا شب بیست و سوم رمضان باشد غیر حتمی است و ممکن است در روز دیگری اتفاق بیفتد.  
کسی­که این ندا را می­دهد جبرئیل است که محتوای سخن او در روایات به صور مختلف ذکر شده است.  

🔷🔹برخی از روایات اینگونه بیان می کنند که ندا می­دهد:
« جاء الحق و زهق الباطل ان الباطل کان زهوقا[7] »[8]
 
🔶🔸و برخی دیگر از روایات می گویند که ندا تصریح می کند که
« الحق فی علی و شیعته[9] »
حق با علی و پیروانش می باشد.

🔷🔹برخی دیگر از روایات می گوید
« به نام قائم و پدرش ندا می دهد[10]»


📚منابع:
[1]- راغب اصفهانى، حسين بن محمد ؛ المفردات في غريب القرآن‏، تحقيق: صفوان عدنان داودى‏، بيروت‏، دارالعلم الدار الشاميه، 1412 ق‏، نوبت چاپ اول‏، ج 1، ص 496
[2] -ثقه الاسلام كلينى؛ الكافي، تهران، دار الكتب الإسلاميه، 1365 هجرى شمسى، ج 8 ، ص310   
[3] -علامه مجلسى، ملا محمد باقر ؛ بحار الأنوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، 1404 هجرى قمرى ؛ ج52، ص 235
[4]  -الغيبه، همان، ص439
[5] -محمد بن ابراهيم نعمانى، الغيبه، تهران، مكتبه الصدوق،  1397 هجرى قمرى؛ ص253
[6] -همان، ص 252
[7] -قرآن مریم، سوره اسرا، آیه 81
[8] -یزدی حائری، علی ؛  الزام الناصب فی اثبات الحجه الغائب، تهران، بی نا، 1380، ص 199
[9] -بحار الأنوار ؛همان،  ج52، ص289
الخرائج و الجرائح، همان، ج 3، ص1161
شیخ صدوق، کمال الدین، قم، دار الکتب الاسلامیه، 1359، ج 2، ص 652
[10]- شیخ صدوق، کمال الدین، تصحیح، علی اکبر غفاری، قم، انتشارات جامعه مدرسین، 1405، ص 328


@AhmadMashlab1995