♥🌺🍁♥تاریخ و ادبیات تالش ♥♥

✅🔸#شهرداران #ساسانی:

در روزگار #ساسانی مردمان دسته‌ی توانگر از نام شاه بهره می‌بردند و از همین روی بود که فرمانروا را شاهنشاه یا شاه‌شاهان می‌خواندند.

✅🔸یکی از زیردسته‌های این گروه،فرمانداران و شاهان سرزمین‌های کوچک بودند که خود را در پناه شاهنشاه #ایران کشیده و از سوی او به این جایگاه رسیده بودند.این خاندان‌ها باید ارتش خود را در اختیار شاهنشاه می‌گذاشتند و به او باج می‌پرداختند.نامورترین این خاندان‌ها، فرمانداران #عرب #حیره ،خیونان ( #هون‌ها ) و #آلبان‌ها، #سکاها، #پولار #میان_رودانی و فرمانداران #گرجستان بودند.مرزبانان نیز در رده‌ی بلندپایگان بودند و شاه خوانده می‌شدند.

از دیرباز رسم بر این بود که پسران پادشاه به فرمانروایی شهرب‌ها گماشته می شدند به ویژه آنانی که گمان می‌رفت روزی تاج پادشاهی بر سر بگذارند.دو برادر #شاپور یکم ( اردشیر و #پیروز ) فرماندار کرمان و #کوشان بودند.شاپور یکم، #هرمزد یکم، بهرام یکم و بهرام دوم نیز پیش از تاج‌گذاری فرماندار #خراسان یا کوشان بودند.شاه بزرگ #ارمنیان ، هرمزد یکم بود. #بهرام یکم با فرنام(لقب) #گیلانشاه ،بر #گیلان فرمان می‌راند.#نرسی (پسر شاپور یکم) فرماندار #سیستان (سکانشاه) و شاپور فرماندار #میشان (میشانشاه)بود. #اردشیر دوم در #آدیابن و بهرام چهارم(کرمانشاه) در #کرمان فرمان‌می‌راند.

همسران این شاهان نیز با فرنام #بانبیشن خوانده می‌شدند.
جایگاه شاهی این شاهزادگان و مرزبانان،فرنامی بیش نبود و تنها این فایده را داشت که آن‌ها را در صف نخستین دسته‌ی مردمان جای میداد.همه‌ی شاهزادگان پیرو دربار بودند و شایسته نبود که در آنجا پیشه‌ای داشته‌باشند.در نامه‌ی #تنسر آمده است:" اگر جایگاه و مقام‌جویی کنند،به درگیری و جنگ و داد و فریاد افتند،شکوه و بزرگی ایشان از بین برود و در دیده‌ها کوچک گردند."
📚 https://telegram.me/Ahmadi111