♥🌺🍁♥تاریخ و ادبیات تالش ♥♥

✅🔶نام شهر #بناب چه ریشه و پیشینه‌ای دارد ؟
.
مردمان #آذربایجان پیش از ترک شدن زبانشان توسط ترکان آسیای میانه و مغولان ایلخانی ( که از سده ۵ ق آغاز میشود و در دوره ایلخانیان و قویونلوها به اوج خود میرسد ) ، به زبان آذری پهلویک که در منابع ، الاذری ، تبریزی و فهلوی هم خوانده شده است ، سخن میگفتند. زبانی از شاخه شمال غربی ایرانی و همریشه با تاتی و تالشی که امروزه آثار خطی از آن بجا مانده و در برخی روستاهای دورافتاده آذربایجان ، گویشورانی دارد. به همین دلیل هنوز آثاری از این زبان در « نام » مناطق آذربایجان یافت میشود. ازجمله نام محله‌های تبریز که در منابع کهن هم ذکر شده‌اند ، مثلا نقشه دارالسلطنه زمان ناصرالدین شاه قاجار : بیلانکوه، پل سنگی، شتربان، سرخاب، چهارمنار، ششگلان، راسته کوچه، نوبر، مهادمهین، خیابان، اهراب، دروازه کجل، ویجویه، سنجران، امیرخیز، باغ میشه، چهارانداب ... و همچنین نام بسیاری از شهرهای آذربایجان که ریشه ایرانی خود را حفظ کرده‌اند
.
بناب یکی از شهرهای جنوبی «آذربایجان شرقی» است که در حاشیه دریاچه #ارومیه واقع شده است. نام این دیار در کتاب های قدیمی و نقشه‌های کهن ، بارها بکار رفته است
.
واژه بناب برپایه منابع معتبر و آکادمیک از دو بخش « بُن + آب » ساخته شده است. آب یکی از پسوندهای شهرساز ِ کهن زبان های ایرانی است که برای مناطق کناره آب‌ها بکار می‌رفته است. بناب نیز در حاشیه نزدیک #دریاچه_ارومیه واقع شده است و جایی قرار دارد که رودهایی از آن گذشته و به دریاچه میریزد. به همین دلیل هم ایرانیان از قدیم به آن بناب میگفتند : بن ِ آب : یعنی جایی که جریان آب‌ها به پایان رسیده و به حوضه‌ای بزرگتر می‌ریزند ، دقیقا همان جایی که شهر بناب واقع شده است
.
بناب در فرهنگ #دهخدا : بناب . [ ب ُ ] (اِ مرکب ) قعر آب . (از آنندراج ). عمق آب . ته آب . (ناظم الاطباء). آخر آب .تکاب . ته آب . مقابل سراب . آن جای که آب از آن پس از جریان بازماند. آخرین جائی که آب جای بدانجا به آخر رسد. آنجا که آب چشمه یا رودی سپری شود و بپایان رسد. (یادداشت مرحوم دهخدا). || ابتدا و منبع‌آب (از اضداد). (یادداشت مرحوم دهخدا) : در خمارم شراب میخواهم / در سرابم بناب میخواهم. ظهوری
.
در زبان منقرض شده #آذری ، آب را « او ، آو » تلفظ میکردند. به همین دلیل نام شهر #سراب که در نزدیکی بناب واقع شده است ، در منابع تاریخی به صورت #سراو ذکر شده است ٬ در گزارش حمدالله مستوفی و یاقوت حموی
.
در منابع تاریخی زیادی در اینباره مطابی آمده است که در فضای محدود اینستا ، بحث کردن درباره این نکات جالب ممکن نیست
تالش به وسط ،مین ،میگوید
به بالای آب سراو میگوید

📚 https://t.center/Ahmadi111
.

✅🔶نام شهر #بناب چه ریشه و پیشینه‌ای دارد ؟
.
مردمان #آذربایجان پیش از ترک شدن زبانشان توسط ترکان آسیای میانه و مغولان ایلخانی ( که از سده ۵ ق آغاز میشود و در دوره ایلخانیان و قویونلوها به اوج خود میرسد ) ، به زبان آذری پهلویک که در منابع ، الاذری ، تبریزی و فهلوی هم خوانده شده است ، سخن میگفتند. زبانی از شاخه شمال غربی ایرانی و همریشه با تاتی و تالشی که امروزه آثار خطی از آن بجا مانده و در برخی روستاهای دورافتاده آذربایجان ، گویشورانی دارد. به همین دلیل هنوز آثاری از این زبان در « نام » مناطق آذربایجان یافت میشود. ازجمله نام محله‌های تبریز که در منابع کهن هم ذکر شده‌اند ، مثلا نقشه دارالسلطنه زمان ناصرالدین شاه قاجار : بیلانکوه، پل سنگی، شتربان، سرخاب، چهارمنار، ششگلان، راسته کوچه، نوبر، مهادمهین، خیابان، اهراب، دروازه کجل، ویجویه، سنجران، امیرخیز، باغ میشه، چهارانداب ... و همچنین نام بسیاری از شهرهای آذربایجان که ریشه ایرانی خود را حفظ کرده‌اند
.
بناب یکی از شهرهای جنوبی «آذربایجان شرقی» است که در حاشیه دریاچه #ارومیه واقع شده است. نام این دیار در کتاب های قدیمی و نقشه‌های کهن ، بارها بکار رفته است
.
واژه بناب برپایه منابع معتبر و آکادمیک از دو بخش « بُن + آب » ساخته شده است. آب یکی از پسوندهای شهرساز ِ کهن زبان های ایرانی است که برای مناطق کناره آب‌ها بکار می‌رفته است. بناب نیز در حاشیه نزدیک #دریاچه_ارومیه واقع شده است و جایی قرار دارد که رودهایی از آن گذشته و به دریاچه میریزد. به همین دلیل هم ایرانیان از قدیم به آن بناب میگفتند : بن ِ آب : یعنی جایی که جریان آب‌ها به پایان رسیده و به حوضه‌ای بزرگتر می‌ریزند ، دقیقا همان جایی که شهر بناب واقع شده است
.
بناب در فرهنگ #دهخدا : بناب . [ ب ُ ] (اِ مرکب ) قعر آب . (از آنندراج ). عمق آب . ته آب . (ناظم الاطباء). آخر آب .تکاب . ته آب . مقابل سراب . آن جای که آب از آن پس از جریان بازماند. آخرین جائی که آب جای بدانجا به آخر رسد. آنجا که آب چشمه یا رودی سپری شود و بپایان رسد. (یادداشت مرحوم دهخدا). || ابتدا و منبع‌آب (از اضداد). (یادداشت مرحوم دهخدا) : در خمارم شراب میخواهم / در سرابم بناب میخواهم. ظهوری
.
در زبان منقرض شده #آذری ، آب را « او ، آو » تلفظ میکردند. به همین دلیل نام شهر #سراب که در نزدیکی بناب واقع شده است ، در منابع تاریخی به صورت #سراو ذکر شده است ٬ در گزارش حمدالله مستوفی و یاقوت حموی
.
در منابع تاریخی زیادی در اینباره مطابی آمده است که در فضای محدود اینستا ، بحث کردن درباره این نکات جالب ممکن نیست
تالش به وسط ،مین ،میگوید
به بالای آب سراو میگوید

📚 https://t.center/Ahmadi111
.