ديده‌بانِ زنان

‏⁧ 📍شاپرک شجری‌زاده، از زنانى كه در اعتراض به حجاب اجبارى، روسرى از سر برداشتند و به #دختران_خیابان_انقلاب معروفند، به دو سال حبس تعزیری و هجده سال حبس تعلیقی محکوم شده است.

@womenwatcher

📍 واکنش آذر منصوری به اظهارنظر آیت‌الله جوادی آملی درباره #دختران_خیابان_انقلاب
‏@womenwatcher

📍۲۴ ماه حبس برای زنی که روسری خود را برداشت

جعفری دولت آبادی، دادستان تهران:
🔻این زن به اتهام تشویق مردم به فساد از طریق کشف حجاب در مرئی و منظر عام و تظاهر به عمل حرام و ظاهر شدن در اماکن عمومی بدون حجاب شرعی به 24 ماه حبس تعزیری محکوم شده است/میزان

#زنان_انقلاب
#دختران_خیابان_انقلاب

@womenwatcher

‍ ‍ 📍 #دختران_خیابان_انقلاب و ظهور نسل جدید کنشگران اجتماعی_
نوشین احمدی خراسانی

🔻پیش از آغاز حرکت #دختران_خیابان_انقلاب، شاید بسیاری از ما تصور نمی‌کردیم که نسل جدید زنان ‏بتواند در چنین ابعادی جنبش زنان‌ را به تحرک وادارد و بار دیگر گفتمان حقوق برابر زنان را در افکار ‏عمومی به شکلی گسترده مطرح سازد. ایجاد چنین موجی به این پرسش راه می‌برد که در زیر پوست ‏شهر چه اتفاقی روی داده است؟ آیا این دختران جوان همان دخترانی هستند که ما آن‌ها را حاصل ‏دوران سرکوب می‌دانستیم که با توجه به شرایط امنیتی پس از جنبش سبز، دیگر حاضر به پرداخت ‏هزینه‌ی فعالیت‌های جمعی نیستند.

🔻آیا این‌ها همان دخترها هستند که وظایف حداقلی‌شان در یک ‏انجمن یا حضور در جلسات را به خاطر هر کار کوچک فردی‌شان (مثل وقت آرایشگاه برای مونیکور ‏ناخن) پشت گوش می‌انداختند و با نشناختن ویژگی های کار جمعی، فعالیت جمعی و نهادی را اغلب ‏مختل و گاه حتا به بن‌بست می‌کشاندند؟ آیا این دختران همان‌هایی هستند که فکر می‌کردیم ‏می‌خواهند بدون طی‌کردن راه طولانی و مشقت‌بارِ ایجاد نهادها و تقویت جامعه مدنی، خیلی راحت و ‏سریع به خواسته‌های‌شان برسند؟ آیا همان‌هایی هستند که تصور می‌کردیم «فردیت»شان چنان ‏شکل گرفته که گاه به نظر میرسد هر آن‌چه را نفع شخصی می‌دانند «حق زنان» تلقی می‌کنند؟

🔻این ‏دختران آیا همان نسلی هستند که به قول شهلا شرکت: «در هجوم محرک‌های زمان خود نه انگیزه‌ی ‏نسل پیشین را دارند و نه حرف و هدفی مشترک با آن‌ها… شماری از جوانان بی‌انگیزه با پرسش‌ها و ‏خواهش‌های بی‌شمار…»؟ آیا آن‌ها همان نسلی هستند که «که هر روز ساعت‌هایی از زندگی را به ‏گشت و گذار در پیام‌های سطحی می‌گذرانند اما اوراق نشریه‌ای جدید برای‌شان کسالت‌آور ‏است»؟

🔻گرچه می‌توان فهرست این گلایه‌ها را که معمولاً هر نسلی با نسل پس از خود دارد، به همین ترتیب ‏ادامه داد، اما ذکر همین چند مورد شاید کافی‌ باشد که ما نسل پیش‌تر، از خودمان بپرسیم چه‌طور شد ‏از این نسل جوان، حرکت نوپدید دختران خیابان انقلاب سر برآورد؟ آیا ما در موردشان اشتباه می‌کردیم، ‏یا آن‌ها پرورده شرایطی دیگرگونه‌اند و در نتیجه، انگیزه‌ها و روش‌های مبارزاتی‌شان با انگیزه‌ها و منش ‏و روش و ارزش‌های ما متفاوت است؟ ‏

🔻ظهور نسل جدید کنشگران زن: ‏
واقعیت این است که اگر منصفانه و عمیق‌تر بنگریم نسل جدید زنان با مختصاتی متفاوت از ما رشد ‏کرده‌ و کنش‌هایش را نیز متناسب با آن سازمان داده است. ظهور گوشی‌های هوشمند، شبکه‌های ‏اجتماعی را به همراه اینترنت در یک موبایل کوچک دستی، در اختیار همگان قرار داده و در دنیای ‌‏«جهانی شده» به طرفةالعینی او را در هر مکانی که زندگی می کند با بقیه ی نقاط دنیا مرتبط می‌سازد. ‏به این ترتیب دیگر برای اظهار نظر و ارتباط و تهیه فیلم و عکس، احتیاج به کامپیوتری برای تایپ یا ‏دوربین فیلمبرداری و عکاسی نیست زیرا همه ی این امکانات در جعبهی بسیار کوچکی به نام موبایل ‏که همه جا میتوان آن را با خود حمل کرد اتفاق میافتد. این تحول بزرگ نه تنها بر ابعاد مختلف زندگی ‏نسل جدید ایرانیان تأثیری عمیق و گسترده گذاشته بلکه ساختارهای کنشگری فعالان جنبش‌های ‏اجتماعی را نیز دگرگون کرده است.

🔻در واقع گوشی‌های هوشمند که حامل انواع اپلیکیشن‌های ‏ارتباطی اند، صرفاً «ابزار» نیستند که مثلاً کنشگران اجتماعی از آنها برای بازتولید همان روش‌های ‏پیشین که نسل گذشته به کار می‌گرفت استفاده کنند، بلکه این ابزارها اساساً ساختار و شیوهی ‏مبارزاتی را تحت تأثیر قرار داده است. اگر در جنبش سبز، این گوشی‌ها (که امکان فیلم‌برداری را ‏به‌وجود آورد) در ساختار خبررسانی و روزنامه‌نگاری تغییر ایجاد کرد و پدیده «شهروندخبرنگار» را متولد ‏کرد، اکنون با دسترسی همگانی‌تر به این گوشی‌ها (به دلیل پایین آمدن قیمت شان در سالهای اخیر)، ‏این بار مجموعه ی روابط و ساختارهای کنشگری اجتماعی را در مسیر تازه‌ای قرار داده است.

🔻چه بسا ‏به همین دلیل است که شیوه‌ها و اساساً فعالیت‌های نسل جدید نسبت به گنشگری ما در 20-30 ‏سال گذشته، آن‌قدر متحول شده که می‌توان از ظهور «نسل جدید کنشگران اجتماعی» خبر داد.

( نسخه پی دی اف متن کامل مقاله، در فایل ضمیمه)👇

@womenwatcher

📍موافقان و مخالفان #دختران_خیابان_انقلاب چه می‌گویند؟

🔻وقتی اولین بار زنی بر ارتفاع پست برق در مقابل یك شیرینی‌فروشی در خیابان انقلاب ایستاد و روسری‌اش را به نشانه اعتراض به ‌#حجاب_اجباری بر دست گرفت و البته بازداشت شد، شاید كسی فكر نمی‌كرد این رویه ادامه داشته باشد و به موضوعی به نام «دختران خیابان انقلاب» تبدیل شود. اما اینطور شد. افراد دیگری هم با علم به بازداشت و برخورد پلیس، روی همان سكو ایستادند و حتی این شیوه اعتراض به محله‌ها و شهرهای دیگری هم كشیده شد.

🔻این رویه، با وجود تعیین وثیقه‌های سنگین برای زنان بازداشت شده، همچنان ادامه پیدا كرد تا این كه كار به جوشكاری و شیب‌دار كردن سکوهای برق رسید و حتی برخورد خشونت‌آمیز با زنانی كه در اصطلاح #پلیس، رفتاری مجرمانه و كشف حجاب كرده بودند، هل دادن معترضان و پرت كردن آنها كه منجر به زخمی شدن و رساندنشان به بیمارستان هم شد. در ادامه، پای پلیس ویژه زنان هم به این ماجرا باز شد و بازداشت زنانی که قانون حجاب را رعایت نکنند،‌ بر عهده پلیس زنان قرار گرفت. قرار است چند اکیپ از پلیس‌های زن نیروی انتظامی،‌ سوار بر خودروهای ون، در شهر تردد کنند تا درصورت ملاحظه زنانی که روسری از سر برداشته‌اند، آنها را بازداشت کنند.

🔻موافقان برخورد با دختران خیابان انقلاب به قانونی بودن و لزوم شروعی آن اشاره می‌کنند در حالی که معترضان به شیوه‌های خشونت‌آمیز برخورد با دختران خیابان انقلاب به اصول قانونی تاکید دارند از جمله اصل 37 قانون اساسی که می‌گوید: «اصل، برائت است و هیچکس از نظر قانون مجرم شناخته نمی‌شود مگر این که جرم او در دادگاه صالح ثابت شود.» یا اصل 39 قانون اساسی که تاکید می‌کند: «هتک حرمت و حیثیت کسی که به حکم قانون دستگیر، بازداشت، زندانی یا تبعید شده، به هر صورت که باشد، ممنوع و موجب مجازات است.»

🔻بعضی از مهمترین اتفاقات اجتماعی درمورد حجاب، واكنش‌ مسئولان نسبت به دختران خیابان انقلاب و واکنش چهره‌های سیاسی و اجتماعی را در گزارش زیر بخوانید:‌

https://www.khabaronline.ir/detail/758238/society/family

@womenwatcher

📍نظرسنجی‌ها و «واقعیت»های یک جامعه:
در دفاع از #دختران_خیابان_انقلاب
نوشته : حسام سلامت

🔻براستی چه درصدی از جامعه‌ی ایران با حجاب اجباری همراه‌اند و در برابر، چه درصدی از ایرانیان فکر می‌کنند که حجاب یا بی‌حجابی زنان را باید به انتخاب شخصی خودشان موکول کرد؟ چنین پرسش‌هایی را طبعاً افکارسنجی‌ها و نظرسنجی‌های اجتماعی باید پاسخ دهند. اخیراً در میان اصحاب علوم اجتماعی بحثی درگرفته است درباره‌ی تفسیر یافته‌های موج سوم «پیمایش ارزش‌ها و نگرش‌های ایرانیان» در موضوع حجاب (تهران: پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات، دفتر طرح‌های ملی، زمستان 1395) بی‌تردید از منظری جامعه‌شناسانه مهم است که بدانیم جامعه‌ی ایران برحسب چندگانگی‌ها و کثرت‌های درونی‌اش در قبال موضوعی چون حجاب چگونه فکر می‌کند. من اما در اینجا کاری به آمار و ارقامی که درست یا غلط از نتایج پیمایش‌های اجتماعی استخراج شده‌اند، ندارم.

🔻مسئله‌ی من در اینجا شناختِ «واقعیت»های جامعه‌ی ایران نیست بلکه، در عوض، می‌خواهم از راه آزمایشی فکری از خود بپرسم با آنچه می‌توان «واقعیتِ» جامعه‌ای چون جامعه‌ی ایران فرض کرد، فارغ از اینکه این «واقعیت» براستی تا چه پایه واقعی باشد یا نباشد، چگونه می‌توان طرف شد. به زبان ساده‌تر، مسئله‌ی من چگونگی تفسیر نتایج و یافته‌های برآمده از نظرسنجی‌ها و افکارسنجی‌ها که گویی دست‌اندرکار بازنماییِ «واقعیت»اند نیست. می‌خواهم بپرسم آنچه به مثابه‌ی «واقعیت» ساخته می‌شود و در برابر ما قد علم می‌کند یا دست‌کم به مثابه‌ی «واقعیت» فرض گرفته می‌شود، تا چه پایه کنش‌های ما را محدود می‌کند یا نمی‌کند.

🔻با این اوصاف با فرضی به غایت بدبینانه آغاز کنیم: بیایید بی‌هیچ مناقشه‌ای بپذیریم که 90 درصد ایرانیان بی هیچ اما و اگری با حجاب اجباری موافق‌اند. این البته صرفاً یک موقعیت فرضی است ولی منطق پیشبرنده‌ی بحث مرا همین فرض بدبینانه تمهید می‌کند. حال که مخالفتِ سفت‌و‌سختِ اکثریت چشمگیری از ایرانیان با اختیاری‌بودن حجاب را فرض گرفتیم از خود بپرسیم که پیامدها یا الزامات این «واقعیتِ» تکان‌دهنده برای آن 10 درصدی که اعتقادی به حجاب ندارند و مایل نیستند به آن تن دهند، چیست؟ به نظرم می‌رسد چیزی نزدیک به هیچ. اینکه نگرش اکثریب قریب به اتفاق یک جامعه در قبال این یا آن موضوع با نگرش شما تفاوت اساسی دارد صرفاً کار شما را در پیشبرد اجتماعی موضع‌تان سخت می‌کند و معنایش این است که شما برای جاانداختن حرف‌تان راه دشواری در پیش دارید و برای دفاع از موضع‌تان حین گفتگو با جامعه به احتمال زیاد به زحمت خواهید افتاد و با مخالف‌خوانی‌های جدی و تعیین‌کننده‌ای طرف خواهید شد. موضعی که در اقلیت قرار گرفته است مطلقاً ملزم نمی‌شود دست از تکاپوی اجتماعی بردارد و به نگرش اکثریت تن بدهد. با این تفاصیل، نتایج افکارسنجی فرضی ما را نمی‌توان به نفع این رویکرد مصادره کرد که کوشندگان اختیاری‌شدن حجاب می‌باید به «واقعیت»های موجود احترام بگذارند و ارزش‌ها و نگرش‌های غالب را بپذیرند.

🔻مواضعی از این دست را که «مردم اولویت‌هایی غیر از موضوع حجاب دارند» یا «حجاب اختیاری مسئله‌ی جامعه‌ی ایران نیست» یا «جامعه به ضرورت حجاب باور دارد»، می‌توان با قلبی آرام و دلی مطمئن پشتِ گوش انداخت، نه به این دلیل که باورهای اکثریت یا، اگر مایلید، «واقعیت»های یک جامعه اهمیتی ندارند و شما در مقام یک مخالف‌خوان یا #تحول‌خواه می‌توانید با چشمان بسته تلاش کنید این «واقعیت»ها را تغییر دهید، بلکه صرفاً از این حیث که ارزش‌ها و نگرش‌هایی که به هر دلیلی در جامعه دستِ بالا دارند یک تحول‌خواه یا مخالف‌خوان را که متفاوت از مواضع اکثریت می‌اندیشد ملزم نمی‌کند سپر بیاندازد و تسلیم «آنچه هست» شود.

ادامه در کانال #تمهیدات👇
@prolegomena

#زنان_انقلاب
@womenwatcher

📍واکنش سهیلا جلودارزاده نماینده تهران به موضوع #دختران_خیابان_انقلاب

🔻زمانی برای زنان محدودیت قائل می‌‌شدیم و آنها را در تنگنای غیرلازم قرار می‌دادیم همین مسئله موجب شد تا این فشارها طغیان ایجاد شود و دختران خیابان انقلاب روسرهایشان را سر چوب بگذارند. این کارها به خاطر رفتار اشتباه ماست/ ایلنا

@womenwatcher

#مهناز_افشار ، بازیگر سینمای ایران، در توئیتی با نوشتن شعری از فروغ فرخزاد و استفاده از هشتگ #دختران_خیابان_انقلاب به این حرکت واکنش نشان داد.
#زنان_انقلاب
@womenwatcher

📍بازداشت یک نفر در ارتباط با موضوع #دختران_خیابان_انقلاب/ تجاهر به گناه جرم است

🔻دادستان تهران از بازداشت یک نفر درباره آنچه که به عنوان"دختران خیابان انقلاب"معروف شده خبر داد و با تاکید بر اینکه تجاهر به گناه جرم است، اعلام کرد که دادستانی به وظایف خود در این زمینه عمل خواهد کرد/ ایلنا

@womenwatcher