#نظریه_زمینه_بنیاد:
#نظریه_زمینه_بنیاد یا
زمینه ای که گاهی به آن
نظریه مبنایی نیزگفته شده است بر عکس آنچه از عنوانش بر می آید یک
نظریه یا یک نحله نیست ، بلکه یک روش پژوهشی نظام مند در علوم اجتماعی و حتی سایر حوزه ها جهت کشف و تدوین
نظریه یا فرضیه از طریق داده هایی است که از میدان طبیعی به دست می آیند. بنا بر این هدف از این روش ، تدارک رویه های مفصل و با جزئیات کامل ، دقیق و نظام مند برای جمع آوری و تحلیلی مداوم داده ها از میدان طبیعی در زمان وقوع و
نظریه پردازی با استفاده از روش مقایسه پیوسته است.
#نظریه_زمینه_بنیاد یک روش پژوهشی است که تقریبا متضاد با پژوهش های قیاسی فرضیه آزما عمل می کند و کار خود را با فرضیه و چهار چوب نظری از پیش تعیین شده شروع نمی کند ، بلکه در اولین گام سراغ جمع آوری داده ها می رود و از طریق فرایند پیوسته تحلیل مقایسه ای در رابطه با یک رخداد ، موقعیت یا پدیده های معین فرضیه یا
نظریه سازی میکند و نه فرضیه یا
نظریه آزمایی ، اما وقتی در مرحله کد گذاری گزینشی مفهوم ها و رابطه آنها با هم مشخص شوند ، به نوعی مورد آزمون قرار می گیرند تا
نظریه به دست آید و بعد آن نیز با توجه به ادبیات بررسی شوند.
#نظریه_زمینه_بنیاد بیشتر مبتنی بر نحله کنش متقابل نمادین و سه اصل اساسی مورد نظر بلومر ( 1969)
است :
◀️مردم به سایر مردمان و چیز ها کنش و واکنش می کنند و این کنش و واکنش به معنی مورد نظر آن مردمان و چیزها برایشان بستگی دارد.
◀️این معنی ها از ارتباط بین افراد حاصل می شود.
◀️این معنی ها از طریق یک فرایند تفسیری افراد در گیر تعدیل پذیرفته و محقق می شوند.
📙کتاب:
#کیفی_پژوهی👤نویسنده:
#خلیل_میرزایی📚انتشارات:
#فوژان📑چاپ اول:
#فروردین_1395@KhalilMirzaei