سوسیالیسم کارگران

هرچه تیشه بزنیم
بشکافیم دل معدن را
یا شب و روز ببافیم
بسازیم
زمین شخم زنیم
باز این سفره ی ما
از نان خالی ست
زحمت ما هیچ است
برتن خسته ی ما زنجیر است
نیست راهی که بکاهد
از این بار عظیم
که بر شانه ی ماست
هیچ راهی نمانده ست دگر
جز نبردی که در آن متحد برخیزیم
تا که ویرانه کنیم نظم ویرانگر را
و بسازیم جهان را از نو !

🖍نسیم یزدانی
#اول_ماه_مه_روز_جهانی_کارگر
#زنده_باد_مبارزه_طبقاتی_کارگران

@zan_j

🚩🚩🚩

استثمار در زندان‌های جمهوری اسلامی: مصاحبه با عدنان حسن پور


به مناسبت #اول_ماه_مه، در این گپ و گفت  از عدنان حسن پور، روزنامه‌نگار کرد و زندانی سیاسی سابق، دربارۀ مناسبات کار، استثمار و بهره‌کشی زندانیان پرسیدیم، از تفاوت‌ها و تمایز‌های اعمال قدرت بر بدن‌ها، و از تجاربیات زیسته خود او در زندان‌های مختلف جمهوری اسلامی.

برشی از مصاحبه:

در سال ۱۳۹۸ هنگامی که سیل بسیاری از شهرهای ایران را درنوردید، ایلام آسیب ندید چون سیل‌بند این شهر را را زندانیان استثمار شده ساخته‌ بودند. رضا احمدی، مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری ایلام اسفند همان سال اعلام کرد: این اداره برای آنکه بتواند پروژه‌های آبخیزداری خود را تکمیل کند، زندانیان را استثمار کرده ‌است. به گفته او ساخت سیل‌بند با استفاده از زندانیان هزینه‌ها را به یک پنجم کاهش داد و زمان را کوتاه‌تر کرد. این زندانیان بر اساس تفاهمناهمه سازمان زندان‌ها و سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری به کار گرفته شدند. با توجه به این قبیل اخبار، میتوانید یک تصویری به ما بدهید که چه اشکالی از استثمار زندانیان در زندان های جمهوری اسلامی وجود دارد؟ به عبارت دیگر، کارهای اقتصادی در زندان های جمهوری اسلامی را چگونه میتوان دسته بندی کرد؟ چند درصد زندانیان در زندان کار می کنند؟

حسن پور: در نظام قضایی ایران بکارگیری نیروی کار زندانیان به طرق مختلف انجام می گیرد که گرچه از لحاظ ماهیتی هیچ تفاوتی با بهره‌کشی از زندانیان در دیگر کشورها ندارد، اما به دلیل تعاریف قانونی و ساختار شکل دهنده آن، احساسات متفاوتی را نزد زندانی استثمار‌شده بوجود می‌آورد. در ظاهر در قوانین ایران مجازاتی تحت عنوان کار اجباری یا حبس با اعمال شاقه وجود ندارد، از همین رو شاهد الزام قانونی برای انجام کار اجباری نیستیم. اما در واقع امر، چنین اجباری به نحوی دیگر وجود دارد که اتفاقا موجب مفهوم‌زدایی از تمامی اشکال بهره‌کشی شده است. کارکرد اصلی استفاده از نیروی کار زندانیان هیچ تفاوتی با نمونه‌های مشابه در کشورهای دیگر یا موارد موجود در گذشته ندارد، بلکه تفاوت صرفاً در مکانیسم‌های بهره‌کشی است. در قوانین ایران، ارائه‌ی فرصت کار کردن به زندانی به عنوان یک امتیاز قلمداد می‌شود! بدین معنا که بهره‌مندی از پاره‌ای «تسهیلات اعطایی» به زندانیان، همچون مرخصی یا عفو، منوط به انجام برخی اقدامات از سوی خود زندانیان شده است، در این میان کار در داخل یا خارج از زندان یکی از بهترین راهها برای بهرهمندی از این تسهیلات است.

پس بدوا این خود زندانی ست که داوطلبانه درصدد کارکردن برای زندان برمی‌آید. بدین ترتیب و در یک رویه‌ی استثماری، کار از فرآیند مجازات‌بودگی خارج و به یک امر خودخواسته و نوعی «لطف و امتیاز» تبدیل شده است. زندانی باید تلاش فراوانی بکند تا مسئولین زندان و دادگستری با اعطای فرصت کار به او موافقت بکنند. از همین روست که زندانیان نه تنها در مقابل این استثمار مقاومتی نمی‌کنند، بلکه مجدانه در پی لطف مسئولین و بهرهمندی از این فرصت هستند! به عبارت ساده‌تر، در نظام مجازات ایران مفهوم کار اجباری به تمامی تحریف و به یک امر داوطلبانه تبدیل شده است. شاید برای درک این مساله بهتر باشد به نحوی عینی به انواع کار زندانیان اشاره کنیم.

بخشی از زندانیان در داخل زندان عهده‌دار کارهای خدماتی عمومی می‌شوند، آن‌ها که در اصطلاحات رایج میان زندانیان «شهردار» نامیده می‌شوند، مسئولیت انجام کل امورات خدماتی داخل زندان را بر عهده می‌گیرند، اعم از نظافت سالن‌ها و سرویس‌های بهداشتی، تقسیم قابلمه‌های غذا از درب ورودی تا داخل بندها و غیره ... در مقابل این خدمات برخی امتیازات به آنها تعلق میگیرد، مثلا اعطای زمان بیشتر برای تماس تلفنی و ملاقات حضوری، البته زندانیان متأهل علاوه بر این موارد می‌توانند در فواصل زمانی کوتاه‌تر به «ملاقات شرعی» بروند. همچنین این زندانیان در صورت دارا بودن دیگر شرایط، در هنگام اعطای مرخصی یا «اشتغال به کار» در خارج از زندان، در اولویت قرار خواهند گرفت.

یکی دیگر از کارهای زندانیان در داخل بند کارهایی است که در کارگاه‌های زندان انجام می‌گیرد. بسته به بزرگی و کوچکی زندان‌ها، کارگاه‌های داخلی نیز کوچک و بزرگ هستند، از کارگاه صنایع دستی ساده گرفته تا کارگاه‌های بزرگتر خیاطی، نجاری، قالی بافی و غیره. تولیدات زندانیان به فروشگاه سازمان زندان‌ها در مراکز استان منتقل و فروخته خواهد شد که بخش کمی از درآمد آن به خود زندانی و بخش بیشتر نیز به سازمان زندان‌ها تعلق خواهد گرفت.


متن کامل این مصاحبه را دراینجا بخوانید:https://bit.ly/3B0xOVT


منبع: کلکتیو۹۸


#زن_زندگی_آزادی
#فقط_کف_خیابون_بدست_میاد_حقمون
#پیش_بسوی_ایجاد_تشکل_های_مستقل_کارگری
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#نان_کار_آزادی_اداره_شورایی

کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
@komite_h

عکس روز:
بازداشت برخی فعالان کارگری در جریان تظاهرات روز جهانی کارگر - #اول_ماه_مه ۲۰۲۳در شهر استانبول ترکیه/ گتی ایمجز

عکس روز:
اعضای اتحادیه‌های کارگری در تظاهرات و اعتراض‌های #اول_ماه_مه ۲۰۲۳ - روز جهانی کارگر در شهر سئول کره جنوبی/ آسوشیتدپرس

عکس روز:
تظاهرات #اول_ماه_مه ۲۰۲۳ - روز جهانی کارگر در مقابل سفارت ایالات متحده آمریکا در شهر مانیل فیلیپین/ رویترز

#روز_جهانی_کارگر
#۱۱_اردیبهشت_رشت
#اول_ماه_مه
#رشت

به مناسبت یک می روز کارگر جمعی از فعالین کارگری و زنان در رشت اقدام به پخش تراکت کردند.
تراکت ها  با موضوع دستمزد و دستمزد برابر ، کار خانگی ، قراردادهای موقت ، مرخصی زایمان و کار کودکان تهیه و پخش شد.

⭐️ میان دو حق، حق باکارگران است.

"میان دو حق برابر زور حکم می کند"

#زنده_باد_انقلاب
#نان_کار_آزادی_اداره_شورایی
#نان_کار_آزادی_حکومت_کارگری
#نابود_باد_استثمار_و_کار_مزدی

t.center/m2Hagh

@Behzad_sohrabi ◀️تماس

میدانم رفیق
شاید در آغاز غیرممکن به نظر برسد
کارهای فراوانی در پیش رو داریم
و سوال هایی که باید در عمل پاسخ آنها را بیابیم
اما تا کی کار کنیم و گرسنگی بکشیم؟
تا کی شاهد سرکوب و کشتار جوانانمان باشیم
و در برابر حملات شیمیایی به دخترانمان سکوت کنیم؟
آه از آن چشمان زیبای ساچمه خورده
و دردهایی که هنوز فرصت بیان شان را نیافته ایم ....
فریادهای ما به انفجار تبدیل خواهند شد
این سرود مبارزه ماست
حرکت ما همچون قایق کوچکی بر بستر اقیانوس
امواجی خواهد ساخت
که بزرگ و بزرگتر خواهند شد
و آرامش حاکمان سرمایه را در سواحل امن شان برهم خواهند زد
این سرود مبارزه ماست
تشکل و سازماندهی برای انقلابی عظیم
میدانم رفیق
شاید در آغاز غیرممکن به نظر برسد
کارهای فراوانی در پیش رو داریم
و سوال هایی که باید در عمل پاسخ آنها را بیابیم
اما هراسی به دل راه نمی دهیم
ما در این مبارزه «چیزی برای از دست دادن نداریم جز زنجیرهایمان»

ارسالی از رفیق همراه : نسیم یزدانی
#اول_ماه_مه_روز_جهانی_کارگر
#زنده_باد_مبارزه_طبقاتی_کارگران

#زن_زندگی_آزادی
#عدالت_رفاه_برابری
@zan_j

ملیت کارگر نه فرانسوی است نه انگلیسی نه آلمانی. ملیت او کار یعنی بردگی مجانی و فروش نیروی کار خویش است. دولت او نه فرانسوی و نه انگلیسی و نه آلمانی است بلکه سرمایه است.
هوای تنفس او هم کارخانه است و زمین او هم نه فرانسه و نه آلمان و نه انگلیس است بلکه یک وجب زیر زمین است.

#مارکس

گرانی باد #روز_جهانی_کارگر
#اول_ماه_مه #طبقه_کارگر #مبارزه_طبقاتی #کارگران_جهان_متحد_شوید #اتحاد_ستمدیدگان #خلق_متحد_هرگز_شکست_نمیخورد


@Blackfishvoice1

اول ماه مه، روز جهانی کارگر، از کجا آغاز شد؟

در سال ۱۸۸۴ «فدراسیون اتحادیه‌های صنعتی و تجاری»، که بعدها به «فدراسیون کارگران امریکا» تبدیل شد، کنگره‌ای تشکیل داد و در آن، به‌منظور دست‌یابی به خواست هشت ساعت کار در روز، می‌بایست در اول ماه مه ۱۸۸۶ اعتراضی عمومی تدارک دیده می‌شد. کارگران حدود ۱۸ ماه برای تدارک و سازمان‌دهی اعتصاب و اعتراض فرصت داشتند. در پی این تصمیم سازمان‌های دیگر با شور و شوق فراوان به این جنبش پیوستند.

درست یک شب پیش از اول ماه مه ۱۸۸۶ روزنامه‌ی «کارگر» نوشت: «با جسارت به پیش. نبرد آغاز گشته است. ارتش برده‌گان مزدی بیکارند. سرمایه‌داری چنگال‌هایش را پشت برج و باروی نظم پنهان کرده است. کارگران! شعار ما باید چنین باشد: سازش موقوف. ماه مه فرا رسیده است.»

با فرا رسیدن اول ماه مه سال ۱۸۸۶، در سراسر ایالات متحده پنج هزار اعتصاب با شرکت ۳۵۰ هزار کارگر آغاز شد. صبح اول ماه مه یکی از روزنامه‌های شیکاگو وضع موجود را این‌گونه به تصویر کشید: «هیچ دودی از دودکش کارخانه‌ها بیرون نمی‌آید. همه چیز، رنگ یک روز تعطیل به‌خود گرفته است. کارگران را گویی رتیل بین‌المللی نیش زده است. آنان را گویی رقص مرگ فرا گرفته است.»

کارگران امریکایی در اول ماه مه ۱۸۸۶ در یک اعلامیه در دست نوشته بودند: «امروز روز شورش است، نه آرامش. روزی که دیگر حرف، حرف سخن گویان لاف زن نهادهای اسیر کننده‌ی کارگر نباشد. روزی که لذت هشت ساعت کار، هشت ساعت استراحت و هشت ساعت برای هر کاری به اختیار خود ما، احساس شود.»

در روز اول ماه مه ۱۸۸۶ پلیس شیکاگو به سوی تظاهرات کننده‌گان شلیک کرد، در جریان همین تیراندازی‌ها ۹ نفر کشته شدند. در روز سوم ماه مه نیز باز هم پلیس به سوی اعتصاب کننده‌گان تیراندازی کرد و ۶ نفر را به قتل رساندند. گروه‌های آنارشیستی در همان روز طی اعلامیه‌ای که بین کارگران معترض پخش کردند، کارگران را برای برپایی تظاهراتی اعتراضی در فردای آن روز به خیابان فراخواندند. فردای آن روز تظاهرات به خوبی برپا شد. در پایان تظاهرات پلیس به کارگران حمله کرد، در این هنگام از بین کارگران  بمبی به سوی افراد پلیس پرتاب شد، با انفجار این بمب ۶۶ نفر از اعضای پلیس زخمی و هفت نفر از آنان کشته شدند. در پی این حادثه افراد پلیس دیوانه‌وار به سوی کارگران تیراندازی کردند، در اثر این تیراندازی ۲۰۰ نفر از کارگران زخمی و تنی چند نیز کشته شدند.

این واقعه بهانه‌ای شد تا بورژوازی به سرکوب و اخراج وسیع کارگران بپردازد. در پی این واقعه دولت در سراسر ایالات متحده، اقدام به دستگیری فعالان محافل آنارشیستی، سوسیالیستی و اتحادیه‌ای کرد. در شیکاگو کارفرمایان برای انتقام گرفتن از جنبش کارگری، تمامی کارگران خود را اخراج و کارگران جدیدی را استخدام کردند. پلیس در شیکاگو هزاران کارگر انقلابی و اعتصابی را دستگیر و روانه‌ی زندان کرد.

شب بعد از واقعه، نیروهای نظم سرمایه به دفتر روزنامه‌ی «کارگر» یورش برده و هشت نفر از اعضای آن را دستگیر کردند. محاکمه‌ی این عده از ۱۶ ماه مه شروع و تا ۲۰ اوت ادامه یافت. هیئت منصفه همگی آن‌ها را به اعدام محکوم کرد. در پی اعتراض عمومی به این احکام، سرانجام حکم اعدام سه نفر از آن ها لغو، اما بقیه در ۱۱ نوامبر ۱۸۸۷ در زندان شیکاگو اعدام شدند. با وجود حضور وسیع پلیس، شش هزار نفر از اهالی شیکاگو در مراسم خاک سپاری اعدام شده‌گان شرکت کردند.

کنگره‌ی موسس «بین‌الملل دوم» در سال ۱۸۸۹ تصویب اول ماه مه به عنوان روز پیکار و هم بسته‌گی جهانی کارگران را اعلام کرد. در نتیجه کنگره طی یک قطعنامه تمام کارگران جهان را به اعتصاب و تظاهرات در اول ماه مه ۱۸۹۰ فراخواند.

«فردریش انگلس» که خود در اجتماع نیم میلیونی کارگران انگلیس در هاید پارک لندن حضور داشت این گردهم‌آیی کارگران را این گونه توصیف کرد: «هم اکنون که دارم این سطور را می نویسم، پرولتاریای اروپا و امریکا دارد از نیروهای خود سان می‌بیند. این نیروها برای نخستین بار مانند یک ارتش حول یک پرچم بسیج شده‌اند تا برای یک خواست فوری، یعنی هشت ساعت کار در روز بجنگند.»/منبع: اینترنت
#اول_ماه_مه
#روز_جهانی_کارگر
#شیکاگو


https://t.me/tajrobeneveshtan/2918

من زمانی را بیاد می آورم که به همین هایدپارک آمدیم و خواهان ٨ ساعت کار شدیم. در آن زمان ما به اندازه‌ی انگشتان دست بودیم.آن تعداد به صدها و هزارها رسید.امروز به این تظاهرات با شکوه و جمعیت‌مان نگاه کنید که پارک را پر کرده‌است.ما به اینجا نیامده‌ایم تا کار احزاب سیاسی را انجام دهیم، بلکه آمده‌ایم تا از امر کارگر، به شیوه‌ی خودش دفاع کنیم و خواهان تحقق حقوقش گردیم.این بعدازظهر من فقط به عنوان یک فعال اتحادیه صحبت نمی‌کنم،بلکه به عنوان یک سوسیالیست هم صحبت می‌کنم.ما سوسیالیست‌ها بر این باوریم که تحقق ٨ ساعت کار روزانه یک قدم اولیه و بسیار فوری است که باید برداشته شود و هدف ما رسیدن به زمانی است که دیگر یک طبقه وجود نداشته باشد تا دو طبقه‌ی دیگر را تغذیه کند.اما بیکاری در آن زمان نه در بالای جامعه وجود خواهد داشت و نه در پائین جامعه. تحقق هشت ساعت کار هدف نهائی ما نیست،بلکه آغاز مبارزه است.کافی نیست که ما تظاهرات راه بیاندازیم برای ٨ ساعت کار روزانه.ما باید بطور روزانه راجع به امرمان صحبت کنیم و مردان وبویژه زنانی را که می‌بینیم تشویق کنیم تا به صفوف ما بپیوندند و کمک‌مان کنند.
#النور_مارکس
#اول_ماه_مه ۱۸۹۰؛ لندن

انترناسیونال، سرود بین‌المللی کارگران جهان با نی نوازی «مسعود جاهد» که به مناسبت اول ماه مه ۲۰۲۰ اجرا کرده است.
#روز_جهانی_کارگر
#اول_ماه_مه
#انترناسیونال

مجسمه «های مارکت» - اثر مجسمه‌ساز اهل شیکاگو: «مری بروگر» - بیاد کشتار کارگران شیکاگو در خیابان هِی مارکت در ماه مه سال ۱۸۸۶ - مکانی پربازید و پرخاطره برای کارگران از سراسر جهان.
این مجسمه در ۱۵ سپتامبر ۲۰۰۴ در شیکاگو رونمایی شد.
#اول_ماه_مه
#های_مارکت
#شیکاگو

#حافظه_تاریخی

اگوست اسپایسر، الیوت پارسن، ساموئل فیلدمن، آدولف فیشر، لوئیس کینگ، مایکل شوارتز، جورج انجل و اسکار نیپ؛ ۸ نفر از رهبران کارگری بودند که به دلیل سازماندهی تظاهرات چهارم ماه مه سال ۱۸۸۶ شیکاگو دستگیر و در دادگاهی نمایشی محاکمه شدند. پنج کارگر مهاجر آلمانی، یک آلمانی تبعه آمریکا و دو آمریکایی.

خواسته آن‌ها، کاهش ساعت کار از چهارده و شانزده ساعت به هشت ساعت کار در روز بود.

پنج نفر به اعدام، دو نفر حبس ابد و یک نفر به پانزده سال زندان محکوم شد. یک نفر از محکومین به اعدام، پیش از اجرای حکم خودکشی کرد.

یکی از محکومان، پس از شنیدن حکم دادگاه، اعتراض خود را این‌گونه بیان کرد:

«کارگران اینک دریافته‌اند که می‌توانند با اتحاد و همبستگی، و مبارزه جمعی بر مشکلات خود فائق آیند. کارگران دریافته‌اند که چه قدرت عظیمی در اتحاد آنان نهفته است، و به همین دلیل است که کارفرماها با تمام توان می‌کوشند تا اتحاد کارگران را بشکنند، و میتینگ کارگران را به خون بکشند. ما کارگران گرد هم آمدیم تا اندکی از حقوق خود را باز پس بگیریم؛ اما اکنون از دادگاه و زندان سر درآورده‌ایم. آیا این است معنای برابری و عدالت در جامعه ما؟ امروز اگر صدای حق‌طلبانه ما را با گلوله خفه می‌کنید، مطمئن باشید که این صداها دیگر خاموش‌شدنی نیست، و هر روز طنین آن رساتر خواهد شد.»

این‌چنین بود که در ماه مه ۱۸۸۶، اعتصاب و تظاهرات کارگران شیکاگو با خواست هشت ساعت کار توسط دولت سرمایه‌داری آمریکا بشدت سرکوب شد. اگر چه کارگران این کشور پرچم کاهش ساعت کار را به دست گرفته بودند؛ اما بازخوانی تاریخ جنبش کارگری ایالات متحده به ما نشان می‌دهد که ترس و وحشت بورژوازی این کشور، از «شوالیه های کار» و تکرار «کمون پاریس» در شیکاگو و دیگر شهرهای این کشور بود. جنبش هشت ساعت کار در آمریکا، جنبشی ضد سرمایه‌داری بود که حاکمیت سرمایه در این کشور را به لرزه در آورده بود. همان‌طوری که «مادر جونز» از رهبران کارگری آن روزهای آمریکا در باره ماه مه ۱۸۸۶ می‌گوید:

«کارگران‌ فریاد می زدند: «هشت ساعت کار، هشت ساعت تفریح و استراحت، هشت ساعت خواب!... کارفرماها از خشم، خون، خون‌شان را می‌خورد. شبح انقلاب را جلوی چشم‌شان می دیدند...»
#جنبش_هشت_ساعت_کار
#شیکاگو
#اول_ماه_مه
#روز_جهانی_کارگر

https://t.me/tajrobeneveshtan/2900

#اعتصاب_کارگران_پروژه_ای_نفت

#اول_ماه_مه_روز_جهانی_کارگر

کمپین بیست، ده_ کاهش ساعت کار از ۱۰ ساعت به ۸ ساعت_افزایش دستمزد ۷۹ درصد و...

شروع اعتصاب کارگران پروژه ای از  کارگاه های۱ پیمانکاری دهقان در شرکت ماشین سازی سیرجان، ۲شرکت جهان پارس،۳ پیمانکاری شجاعی پتروشیمی کرمان،۴ شرکت استینال صنعت،۵ شرکت پتروشیمی بوشهر سایت یک گروه ساپورت، ۶پروژه سایت ملامین لردگان گروه مهندسی فولاد، ۷شرکت زیما سایت یک،۸ شرکت پارس کیمیا پیمانکاری لیموچی و عباسی،۹شرکت کیا صنعت پیمانکاری سلحشوری،۱۰ شرکت سازه پاد پتروشیمی بوشهر گروه پلیچ و کیوسی، ۱۱پیمانکاری هخامنشی و زردادخانی فولا آلیاژ یزد، ۱۲شرکت جندی شاپور ۱۳پالایشگاه شیراز، در روز های اول و دوم اردیبهشت شروع و دست از کار کشیدند. در ادامه اعتصاب کمپین ۱۴۰۲ کارگران شرکت های زیر به اعتصاب پیوسته اند:
۱ـ کارگران پروژه ای شرکت اکسیر صنعت در پالایشگاه آبادان
۲ـ کارگران شرکت آبادراهان در فاز ۲ پالایشگاه آبادان
۳ـ کارگران شرکت سکاف در فاز ۲ پالایشگاه آبادان
۴ـ کارگران پیمانکاری هخامنش نوروزی و زردادخانی در فولاد آلیاژی یزد
۵ـ کارگران پتروشیمی گچساران
۶ـ کارگران پتروشیمی کیان در عسلویه
۷ـ کارگران دفتر فنی و تست پکیج و کیوسی شرکت سازه پاد پتروشیمی بوشهر
۸ـ کارگران پتروپالایش کنگان سایت۳
۹ـ کارگران پتروشیمی سلمان فارسی در ماهشهر
۱۰ـ کارگران پتروشیمی صدف در فاز ۲ عسلویه
۱۱ـ کارگران پتروپالایش شرکت کاین‌سازه در فاز ۳ کنگان
۱۲ـ کارگران پروژه ای آی‌جی‌سی دشت عباس در دهلران
۱۳ـ کارگران پروژه ای پتروشیمی آپادانا در عسلویه
۱۴ـ کارگران شرکت کیان صنعت در پتروشیمی گچساران (نیروهای پیمانکاری سلحشور)
۱۵ـ کارگران شرکت اکسیر صنعت فاز ۱۴ عسلویه
۱۶ـ کارگران شرکت پارس کیهان پیمانکاری لیموچی و عباسی
۱۷ـ کارگران پتروشیمی دهلران
۱۸ـ کارگران شرکت هیدورسازان در پیمانکاری محسن بویری و اسماعیل باقری
۱۹ـ کارگران شرکت زیما سایت یک
۲۰ـ کارگران پتروپالایش نیروهای مخازن کیان سازه بونوا
۲۱ـ کارگران پروژه سایت ملامین لردگان از گروه مهندس فولادی
۲۲ـ کارگران پتروشیمی بوشهر سایت یک گروه ساپورت
۲۳ـ کارگران شرکت استینال صنعت
۲۴ـ کارگران پتروشیمی بندر جاسک
۲۵ـ کارگران پیمانکاری شجاعی در پتروشیمی کرمان منطقه ویژه سیرجان
۲۶ـ کارگران شرکت آذر فلر شیراز ـ پتروشیمی هنگام
۲۷ـ کارگران شرکت جهان پارس
۲۸ـ کارگران پیمانکاری دهقان، شرکت ماشین‌سازی ویژه سیرجان
۲۹ـ کارگران شرکت کارن گستر هفشجان، مجری طرح‌های پایپینگ و نصب تجهیزات پتروشیمی‌ها در پارس جنوبی
۳۰ـ کارگران شرکت فولاد صنعت اطلس پیمانکاری اسد بهرامی
۳۱ـ کارگران شرکت فرایند صنعت در طرح یک فولاد آلیاژی یزد
۳۲ـ کارگران پیمانکاری رستم جهانگیری
۳۳ـ  کارگران پتروشیمی دهلران ـ لیلان
۳۴ـ کارگران سویل سایت یک پتروشیمی بوشهر
۳۵ـ کارگران شرکت جندی شاپور پیمانکاری بهروز صالحی در پالایشگاه شیراز
۳۶ـ کارگران شرکت رستاک پایا فولاد یزد
۳۷ـ کارگران شرکت عمران صنعت پایندان در عسلویه۳۸ـ کارگران مخازن قشم شرکت آسفالت طوس۳۹ـ کارگران شرکت سازه پاد در پتروشیمی بوشهر۴۰ـ کارگران شرکت شبدیز صنعت آپادانا در جزیره لاوان۴۱ـ کارگران شرکت برق و انرژی نفت سپاهان اصفهان۴۲ـ کارگران شرکت فولاد صنعت اطلس در پروژه میدان نفتی شماره ۲ رگ سفید واقع در گچساران
 کارگران پروژه ان جی ال ۳۱۰۰  دشت عباس-۴۳کارگران شرکت پناه صنعت پتروشیمی لردگان-۴۴کارگران پروژه ای کارگاه غدیر نیریز -۴۵  کارگران اکسیر صنعت باختری در مجتمع پلیمر پادجم -۴۶کارگران جوشکار مخازن پیمانکاری عطایی  -۴۷کارگران شرکت راستین صنعت پایدار جنوب در فولاد سیر جان-۴۸کارگران پیمانکاری داودی فرد معدن مس بردسیر کرمان-۴۹کارگران پروژه ای شرکت فراسان معدن مس خاتون آباد-۵۰ کارگران استراکچر شرکت آسفالت توس پتروپالایش کنگان-۵۱
کارگران عایقکار پتروشیمی کنگان

یکشنبه ۳‌ اردیبهشت ۱۴۰۲
https://t.me/m2Hagh/14185

عکس روز: اول ماه مه ۲۰۲۲ در مسکو

در تظاهرات اول ماه مه در مسکو ده‌ها هزار نفر از میدان سرخ رد شدند. ‌سخنرانان این روز بر لزوم افزایش دستمزد و فرصت‌های شغلی کافی برای جوانان و شاغلان در سنین بالاتر تأکید کردند. پلیس و سندیکاها شمار تظاهرکنندگان را بیش از ۱۰۰هزار نفر اعلام کردند. در سراسر کشور مراسمی برگزار شد که در برخی جاها با بازداشت شرکت‌کنندگان همراه بود. منابع خبری از بازداشت ۷۰ نفر در «سن پترزبورگ» خبر داده اند./دویچه‌وله
#روز_جهانی_کارگر
#اول_ماه_مه

🌎🌍🌏

مجسمه «های مارکت» - مجسمه ای از مجسمه ساز شیکاگویی «مری بروگر» - بیاد کشتار کارگران شیگاگو در خیابان هِی مارکت در ماه مه سال ۱۸۸۶ - مکانی پربازید و پرخاطره برای کارگران از سراسر جهان. این مجسمه در ۱۵ سپتامبر ۲۰۰۴ در شیکاگو رونمایی شد.
#اول_ماه_مه
#شیکاگو

🌎🌍🌏
https://t.center/tajrobeneveshtan

عکس روز: اول ماه مه ۲۰۲۲ - پاریس

در پاریس، پایتخت فرانسه در تظاهرات سندیکاهای کارگری، پلیس از گاز اشک‌آور استفاده کرد. درگیری در جنوب پاریس آغاز شد. بر اساس گزارش رسانه‌ها، در این شهر در روز اول ماه مه دست کم ۱۶۵ نفر بازداشت شدند.
#روز_جهانی_کارگر
#اول_ماه_مه

🌎🌍🌏