💠 پاسخ به شبهات (
#تاریخی)
🔻 متن شبهه:
نام:
#یزید، شهرت: بنی امیه، نام پدر: معاویه، نام پدربزرگ:
ابوسفیان، نام جد بزرگ: عبدالمطلب
نام: حسین، شهرت: بنی هاشم، نام پدر: علی، نام پدربزرگ: محمد و ابوطالب، نام جد بزرگ: عبدالمطلب
نتیجه گیری: رابطه ی امام حسین و یزید: پسر پسرعمو، رابطه ی امام علی و
#معاویه : پسرعمو، رابطه ی معاویه و محمد: پسرعمو، رابطه ی
ابوسفیان و ابوطالب: برادر، رابطه ی محمد و
ابوسفیان:
ابوسفیان عموی محمد، رابطه ی
ابوسفیان و امام علی:
ابوسفیان عموی امام علی،
علت اختلاف : دعواي خانوادگي بر سر قدرت.
🔻 پاسخ:
🔸 متن فوق، متنی است که متاسفانه در کانال های ملحدین به اشتراک گذاشته شده است، و بیانگر ذات نویسندگان مطلب است. کسانی که حتی از بدیهیات تاریخ اسلام خبری ندارند و شروع به نقد اسلام کرده اند. شگفت آنجاست که خود را
#خردگرا نیز می نامند.
🔸 در مقام پاسخ به این متن، ابتدا به شجره نامه
#امام_حسین (ع) و یزید می پردازیم:
🔻 امام حسین(ع):
🔸 حسین بن علی بن ابیطالب بن
#عبدالمطلب بن
#هاشم بن
#عبدالمناف🔻 یزید:
🔸 یزید بن معاویة بن
#ابوسفیان بن حرب بن امیة بن
#عبدالشمس بن عبدمناف.
🔸 با این حساب مشخص است که نسب امام حسین (ع) و یزید بن معاویه با چندین واسطه مختلف، به عبدالمناف می رسد. و اساسا قریش (تمام افراد ساکن مکه) از همین طایفه بزرگ عبدمناف و چند پدر قبلی خود تشکیل شده اند. به عبارت بهتر، در مکه کسی را پیدا نمی کردید که از این طایفه نباشد و یا با آنها نسبت نداشته باشد.
🔻 پس مشخص می شود که:
1_ رابطه ی امام حسین (ع) و یزید، پسر پسرعمو نیست.
2_ رابطه ی امام علی (ع) و معاویه، پسرعمو نیست.
3_ رابطه ی پیامبر اکرم (ص) و معاویه پسرعمو نیست.
4_ رابطه ی
ابوسفیان و ابوطالب (ع) برادر نیست.
5_ رابطه ی پیامبر اکرم (ص) و
ابوسفیان پسر برادر و عمو نیست.
6_
ابوسفیان عموی امام علی (ع) نیست.
🔸 اینکه چرا نویسنده متن، دچار این اشتباه فاحش شده است، نشانه عدم فهم صحیح یک مطلب است، او دو
ابوسفیان را با هم اشتباه گرفته است. «
ابوسفیان بن حارث بن عبدالمطلب» را با «
ابوسفیان بن حرب بن امیة» اشتباه گرفته و به همین جهت،
ابوسفیان را عموی پیامبر می داند، که در این صورت نیز اشتباه کرده است؛ در اینجا
ابوسفیان بن حارث، پسر عموی پیامبر است نه عمو.
🔻 اما علت جنگ بین امام حسین (ع) و یزید، بر سر چه موضوعی بود؟
🔸 این سوالات معروف اند که: اگر امام حسین (ع)برای گرفتن حکومت به عراق می رفتند، چرا زن و فرزند را با خود بردند؟ چرا تعداد یاران بیشتری را با خود نبردند؟ چرا بسیاری از سربازان خود را در شب واقعه، مرخص کردند و آنها را به دیار خود بازگرداندند؟ و ...
🔸 اینها باعث می شود تا با وسواس بیشتری شروع به تحقیق درباره علت وقوع این نزاع باشیم.
🔸 با کمی تدبر در خواهیم یافت که، علت این نزاع، نمی توانست حکومت بر مردم باشد، چرا که اگر هدف این بود، امام حسین (ع) باید به واسطه عهدنامه خلافت که توسط معاویه نگاشته شده بود، یک قیام خونین می کردند و با لشکرکشی به شام، آنجا را به تصرف در می آوردند؛ در حالی که ایشان با خواست مردم به کوفه حرکت کردند و از همان ابتدا می دانستند که جانشان را در این راه از دست می دهند.
🔸 همینطور موید این مطلب، توصیه های سیاست مداران آن دوره بود، افرادی که با حضرت دیدار می کردند و ایشان را از این اقدام باز می داشتند... همچنین اسلام پژوهان معتقد اند، اگر این حرکت امام حسین (ع) صورت نمی گرفت، اکنون نامی از اسلام حقیقی (تشیع) و حتی اسلام منحرف شده (اهل سنت) نبود. اسلامی که در آن شراب خواری حلال باشد و تجاوز و تخریب کعبه و ... تجویز شود، اسلام محمدی نبوده است.
🔸 شاید کلام چارز دیکنز، نویسنده مشهور انگلیسی، درباره شخصیت قیام امام حسین، بهترین برداشت در این مورد باشد. او می گوید:
🔸 “If
#Husain had fought to quench his worldly desires…then I do not understand why his sister, wife, and children accompanied him. It stands to reason therefore, that he sacrificed purely for Islam.”
🔸 «اگر مقصود حسین
#جنگ در راه خواسته های دنیوی خود بود، من نمی فهمم چرا خواهران و کودکانش را همراه خود برد. پس عقل چنین حکم می کند که او به خاطر اسلام فداکاری خویش را انجام داد».
..................................
🌐 @shobhe_net