🔻«باز آمد نوروز مهِ دلبر و ساغر»
یکی از سرودههای زیبای
#نیما_یوشیج که تمام قد به سبک خراسانیست و باستانگرایی و زبان آرکائیک او را به نمایش میگذارد، قصیدهای مدحیه و بهاریهای باطراوت در ثنا و ستایش امیرالمؤمنین، علی علیه السلام است. این چکامه، ۵۴ بیت دارد که شاعر در انتها و مقطع آن؛ خود به وزن و شاعری که ازین وزن، پیش ازو سود برده، اشاره کرده است:
این
شعر بر آن وزن نمودم که نموده است
قاآنی و پندار نه جز او کس دیگر:
«ماه رمضان آمد، ای ترک سمن بر
برخیز و مرا خرقه و سجاده بیاور»
در ادامه پرونده
#بهاریه سایت شهرستان ادب و با نزدیک شدن به روز میلاد
#امام_علی (علیه السلام) این قصیده را با هم میخوانیم:
▪️باز آمد نوروز مهِ دلبر و ساغر
زان گشت همه باغ، پر از ساغر و دلبر
بس گل شکفیده است ز هر جانبِ بُستان
بس غنچه دمیده است به هر گوشه به ره بر
آن ماند زلفینش به آن شوخِ دلآرا
این ماند بالاش به آن یارکِ لاغر
خیری همه خون میچکد از جای به جایش
از بس که نشسته است بر لالۀ احمر
گردیده فرو بندم، در دل گذرندم
ور زان که گشایم، به در آیندم در سر
لاله به مثل همچو یکی مجمر آتش
سوسن به صفت همچو بتی در بر مجمر
گر کرد هزیمت ز بهار، آیتِ سرمد
نشکفت مگر دیدش در عدّت و برشکر
بنهاد همه آلت و هر ساز که بودش
در تاخت سوی دیگر و پرداخت معسکر
با لشکر باجان چه کند لشکرِ بی جان
بیخواسته چون سازد با مرد توانگر؟
goo.gl/JXAVpTمتن کامل این قصیده را در سایت شهرستان ادب بخوانید:
🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/7885/#شعر_علوی ☑️ @ShahrestanAdab