سه‌نقطه
#دانشجو
Канал
1,29 тыс.
подписчиков
335
фото
118
видео
240
ссылок
مکتوب طنز سه‌نقطه
[مجله‌ای برای خندندگان و خندانندگان]
آخرین ماهنامه طنز فارسی
ادمین محترم:
@Senoghteadmin
روابط عمومی:
@Senoghte_pr
🔸🔸🔸
«بالاخره همه دانشجو شدیم؛ بعضی برای اینکه تنها هنری که داشتیم درس‌خواندن بود بعضی به وعده عموعمه که فلانجا خرش یورتمه می‌رود و اگر فلان مدرک را بگیری، صندلی‌ات آماده است؛ بعضی محض کسب رضایت زوری والدین و تبعید از خانه پدری یا ولایت مادری؛ و خلاصه هرکس به بهانه‌ای به این قمارخانه عمر پا گذاشت الا «دانش» که به درد سگ نمی‌خورد و بگذریم از اینکه چقدر پشت کنکور ماندند و با ده‌بیس‌سی‌چل و تفأل‌زدن به دفتر انتخاب رشته به رشته‌های هشل‌هفت که نامشان را گوگل هم گردن نمی‌گرفت سرازیر شدند. چقدر کاکل‌به‌سر و نازدختر و پسرحاجی که به مدد مشق‌خانه‌های گران و غیرانتفاعی و خصوصی و سمپادی و فرزانگانی و دبیر و دفترِ ازمابهترانی و کلاس‌های آنچنانی بارشان را به مقصد خارجه بستند و مثل نقش اصلی فیلم‌های جیمیزباندی پشت به انفجار ما و روبه‌دوربین «اونا» ژست گرفتند و رفتند.
ما که شامبوسگامبولِ بابا نبودیم؛ خیلی فرصت نداشتیم که دیده و گُزیده دکور خود را بچینیم؛ کرایه‌خانه گران بود و نان گران بود (و هست) تنها هنری که داشتیم درس‌خواندن بود.»
🔸🔸🔸
از یادداشت «کجاست کننده‌ای؟»
به قلم #علی_آینه‌ور
#سه‌نقطه_۴۸
#دانشجو
@SeNoghteMag
«بالاخره همه دانشجو شدیم؛ بعضی برای اینکه تنها هنری که داشتیم درس‌خواندن بود بعضی به وعده عموعمه که فلانجا خرش یورتمه می‌رود و اگر فلان مدرک را بگیری، صندلی‌ات آماده است؛ بعضی محض کسب رضایت زوری والدین و تبعید از خانه پدری یا ولایت مادری؛ و خلاصه هرکس به بهانه‌ای به این قمارخانه عمر پا گذاشت الا «دانش» که به درد سگ نمی‌خورد و بگذریم از اینکه چقدر پشت کنکور ماندند و با ده‌بیس‌سی‌چل و تفأل‌زدن به دفتر انتخاب رشته به رشته‌های هشل‌هفت که نامشان را گوگل هم گردن نمی‌گرفت سرازیر شدند. چقدر کاکل‌به‌سر و نازدختر و پسرحاجی که به مدد مشق‌خانه‌های گران و غیرانتفاعی و خصوصی و سمپادی و فرزانگانی و دبیر و دفترِ ازمابهترانی و کلاس‌های آنچنانی بارشان را به مقصد خارجه بستند و مثل نقش اصلی فیلم‌های جیمیزباندی پشت به انفجار ما و روبه‌دوربین «اونا» ژست گرفتند و رفتند.
ما که شامبوسگامبولِ بابا نبودیم؛ خیلی فرصت نداشتیم که دیده و گُزیده دکور خود را بچینیم؛ کرایه‌خانه گران بود و نان گران بود (و هست) تنها هنری که داشتیم درس‌خواندن بود.»
🔸🔸🔸
از یادداشت «کجاست کننده‌ای؟»
به قلم #علی_آینه‌ور
#سه‌نقطه_۴۸
#دانشجو
@SeNoghteMag
🔸🔸🔸
«سلف مرکزی دانشگاه از ساعت ۱۱ تا ۱۴ آماده غذارسانی به دانشجویان است. سر ساعت ۱۲، سلف در شلوغ‌ترین حالتش قرار می‌گیرد و با کندوی زنبور‌های عسل مو نمی‌زند. آدم‌ها تندتند از کنار هم رد می‌شوند و هرکس راه خودش را می‌رود و کار خودش را می‌کند. همه‌چیز روی نظم عجیبی که بی‌نظمی خاصی را درون خود دارد پیش می‌رود و صدای سمفونی قاشق‌چنگال‌ها روی ظرف‌های بزرگِ تمام‌فلزی یک‌لحظه قطع نمی‌شودکنار صف، قفسه‌هایی پر از ظرف‌های بزرگ و فلزی سلف گذاشته‌اند. ظرف‌هایی که تابه‌حال احتمالاً میلیون‌ها بار توسط هزاران نفر کثیف و شسته شده‌اند. غذا را که گرفتی، باید از میدان مرکزی سلف که یک قفسه چندین‌طبقه پر از قاشق و چنگال است، قاشق و چنگال تمیز و دلخواهت را انتخاب کنی. قاشق‌چنگال‌هایی که تابه‌حال به دهان هزاران‌هزار نفر فرو برده شده‌اند و من گمان می‌کنم همینجاست که موضوع «دانشگاه‌دهنی» (بر وزن جهان‌وطنی) معنا پیدا می‌کند. بعضی وقت‌ها فقط باید به بعضی چیزها فکر نکرد و فقط به غذاخوردن در همین ظرف‌ها و با همین قاشق‌چنگال‌ها ادامه داد.»
🔸🔸🔸
از یادداشت «خاطرات نوددرصد واقعی یک دانشجوی ترم یک»
به قلم #سپیده_کریم‌زاده
#سه‌نقطه_۴۸
#دانشجو
@SeNoghteMag
«سلف مرکزی دانشگاه از ساعت ۱۱ تا ۱۴ آماده غذارسانی به دانشجویان است. سر ساعت ۱۲، سلف در شلوغ‌ترین حالتش قرار می‌گیرد و با کندوی زنبور‌های عسل مو نمی‌زند. آدم‌ها تندتند از کنار هم رد می‌شوند و هرکس راه خودش را می‌رود و کار خودش را می‌کند. همه‌چیز روی نظم عجیبی که بی‌نظمی خاصی را درون خود دارد پیش می‌رود و صدای سمفونی قاشق‌چنگال‌ها روی ظرف‌های بزرگِ تمام‌فلزی یک‌لحظه قطع نمی‌شودکنار صف، قفسه‌هایی پر از ظرف‌های بزرگ و فلزی سلف گذاشته‌اند. ظرف‌هایی که تابه‌حال احتمالاً میلیون‌ها بار توسط هزاران نفر کثیف و شسته شده‌اند. غذا را که گرفتی، باید از میدان مرکزی سلف که یک قفسه چندین‌طبقه پر از قاشق و چنگال است، قاشق و چنگال تمیز و دلخواهت را انتخاب کنی. قاشق‌چنگال‌هایی که تابه‌حال به دهان هزاران‌هزار نفر فرو برده شده‌اند و من گمان می‌کنم همینجاست که موضوع «دانشگاه‌دهنی» (بر وزن جهان‌وطنی) معنا پیدا می‌کند. بعضی وقت‌ها فقط باید به بعضی چیزها فکر نکرد و فقط به غذاخوردن در همین ظرف‌ها و با همین قاشق‌چنگال‌ها ادامه داد.»
🔸🔸🔸
از یادداشت «خاطرات نوددرصد واقعی یک دانشجوی ترم یک»
به قلم #سپیده_کریم‌زاده
#سه‌نقطه_۴۸
#دانشجو
@SeNoghteMag
🔸🔸🔸
«بعضی اساتید هستند که در حوزه تخصص خود حرف اول را می‌زنند. آنها همیشه برای انتقال چیزی که می‌دانند به دیگران وقت کم می‌آورند. تا آخرین روزهای عمرشان می‌خوانند، می‌نویسند، ترجمه می‌کنند و شاگردانی تربیت می‌کنند. سر کلاس آنها مباحث حاشیه‌ای مثل خاطرات سفر به اروپا یا زندگی در آمریکا، یا گلایه از کم‌بودن حقوق هیئت علمی، یا بدرد نخور بودن نسل جدید و حسرت گذشته و نظایر آن مطرح نمی‌شود. این اساتید تا آخرین روز عمرشان استادند و سخاوتمندانه و متواضعانه آنچه می‌دانند را به دیگران می‌آموزند. حتی وقتی پیر و چروک شده‌اند، دست و پایشان دچار رعشه شده و بعضی چیزها یادشان می‌رود یا موقع حرف زدن بطور غیر ارادی خوابشان می‌برد، چراغ کلاس‌هایشان روشن است و خودشان مثل یک دانشجو کنار بقیه می‌نشینند و از دانشجوها می‌خواهند کلاس را اداره کنند. دانشجویان برای بودن در کلاس این اساتید سر و دست می‌شکنند.»
🔸🔸🔸
از یادداشت «بیست‌دهندهِ بد درس‌دهنده»
به قلم #مریم_نظام‌دوست
#سه‌نقطه_۴۸
#دانشجو
@SeNoghteMag
«بعضی اساتید هستند که در حوزه تخصص خود حرف اول را می‌زنند. آنها همیشه برای انتقال چیزی که می‌دانند به دیگران وقت کم می‌آورند. تا آخرین روزهای عمرشان می‌خوانند، می‌نویسند، ترجمه می‌کنند و شاگردانی تربیت می‌کنند. سر کلاس آنها مباحث حاشیه‌ای مثل خاطرات سفر به اروپا یا زندگی در آمریکا، یا گلایه از کم‌بودن حقوق هیئت علمی، یا بدرد نخور بودن نسل جدید و حسرت گذشته و نظایر آن مطرح نمی‌شود. این اساتید تا آخرین روز عمرشان استادند و سخاوتمندانه و متواضعانه آنچه می‌دانند را به دیگران می‌آموزند. حتی وقتی پیر و چروک شده‌اند، دست و پایشان دچار رعشه شده و بعضی چیزها یادشان می‌رود یا موقع حرف زدن بطور غیر ارادی خوابشان می‌برد، چراغ کلاس‌هایشان روشن است و خودشان مثل یک دانشجو کنار بقیه می‌نشینند و از دانشجوها می‌خواهند کلاس را اداره کنند. دانشجویان برای بودن در کلاس این اساتید سر و دست می‌شکنند.»
🔸🔸🔸
از یادداشت «بیست‌دهندهِ بد درس‌دهنده»
به قلم #مریم_نظام‌دوست
#سه‌نقطه_۴۸
#دانشجو
@SeNoghteMag