🍂29مهرماه زاد روز
#ساموئل_خاچیکیان (به ارمنی: Սամուէլ Խաչիկեան)
#کارگردان،
#تدوینگر،
#نویسنده،
#آهنگساز فیلم و
#تهیهکنندهٔ نامدار ایرانی ارمنیتبار است.
او یکی از تأثیرگذارترین
کارگردانها در سینمای ایران بهشمار میرود، تا آنجا که به وی لقب
#هیچکاکِ ایران داده شدهاست. همچنین، از او بهعنوان «استاد دلهره و وحشتِ» سینمای ایران نام برده شدهاست.
دوستان و همکاران
#ساموئل_خاچیکیان، او را با نام «سام ول» نیز میشناختند. او در آغازِ راهِ سینمای ایران با هنر و دانستههای خود به یاری این هنر و صنعت آمد و توانایی فنی خود را با به فرجام رساندن فیلم شبنشینی در جهنم (۱۳۳۶) نشان داد و سپس با طوفان در شهر ما (۱۳۳۷) سینمای ایران را با سبک ویژهٔ خود آشنا کرد.
#ساموئل_خاچیکیان در روز دوشنبه ۲۹ مهر ۱۳۰۲ برابر با ۲۲ اکتبر ۱۹۲۳ میلادی در شهر تبریز از پدر و مادری مهاجر ارمنی به دنیا آمد. پدرش آرسن، دانشآموخته زبان و ادبیات از دانشگاه خاربرت (ترکیه) بود و در نخستین جمهوری ارمنستان به نمایندگی مجلس رسید ولی با آغاز انقلاب اکتبر روسیه به ایران مهاجرت کرد و از سیاست کناره گرفت و در تبریز به خرید و فروش قالی روی آورد. ساموئل، سومین فرزند خانواده بود و به انگیزه یک کتابخانه بزرگ در خانه پدری و دلبستگی به موسیقی در خانواده، به این زمینهها گرایش پیدا کرد.
در نه سالگی نخستین شعرش را سرود که این شعر با نام «زندان» (به ارمنی: բանտ) در روزنامه آلیک (به ارمنی: Ալիք օրաթերթ) چاپ شد.
در سال ۱۳۱۷ خورشیدی، در سن چهارده سالگی در نمایش «سویل» در «تئاتر شیر و خورشید» باغ ملی تبریز بازی کرد.
رخدادهای ایران در دههٔ بیست خورشیدی همانند حضور متفقین، به قدرت رسیدن فرقه دمکرات در تبریز و غائلهٔ پیشهوری یک بار دیگر خانواده خاچیکیان را وادار به کوچ کرد و ساموئل در بیست سالگی به تهران آمد.
در سال ۱۳۳۶، پس از آمدن خانوادهاش به تهران، همراه با گروهی از دست اندر کاران تئاتر همچون آرامائیس آقامالیان، آرمان هوسپیان، مادام یلنا و ژوزف واعظیان، «گروه تئاتری جوانان ارامنه» را در تهران پایهریزی کرد. این گروه، سالنی در محوطهٔ کلیسای مریم مقدس در «خیابان قوامالسلطنه شمالی» (میرزا کوچک خان فعلی) دایر کرد که با نمایشی از ساموئل با عنوان «سارا» افتتاح شد.
#خاچیکیان دارای کارشناسی علوم اجتماعی، تاریخ و باستانشناسی بوده و مدت هشت ماه نیز به وسیله نامه با یکی از مدرسههای سینمایی در پاسادنا در ایالات متحده آمریکا تماس داشت. همسر او، رُزالین نام داشت و تنها پسرشان، اروین خاچیکیان، بعدها دستیار تدوینگر شد. او دو برادر با نامهای سیراک خاچیکیان (نوازنده برجسته ویولن) و سوریک (سورن) خاچیکیان (صداگذار سینما) (۱۳۷۴–۱۳۰۵) و یک خواهر داشت.
#فعالیت_هنری #خاچیکیان در طول دوران فعالیت سینماییاش چهرههای بسیاری را به سینمای ایران شناساند که بعدها هر یک، هنرمندان برجستهای در این زمینه شدند؛ از بازیگرانی همچون آرمان هوسپیان، عبدالله بوتیمار، ویدا قهرمانی، فرانک میرقهاری، ویگن، رضا بیک ایمانوردی تا بهروز وثوقی، پوری بنایی، ناصر ملکمطیعی و محمدعلی فردین و نیز بازیگرانی چون جلال پیشوائیان، جمشید هاشمپور و رضا رویگری که در سینمای خاچیکیان به عنوان هنرپیشه مطرح گردیدند.
با
#خداحافظ_تهران (۱۳۴۵)،
#خاچیکیان در انتخاب موضوع و شکل پرداختن فیلمهای بعدیاش دچار سرگردانی شد. با قبضه شدن بازار فیلم توسط موج گنج قارون (۱۳۴۴) و بعد از آن با قیصر (۱۳۴۸) سینمای خاچیکیان از رونق افتاد و دورهٔ فیلم جنایی به سر رسید.
یکی از حاشیههای این فیلم، مرگ مادر خاچیکیان در هنگام تهیه این فیلم بود.
«مادرم در اثر سوتفاهمی که هنگام مونتاژ خداحافظ تهران رخ داد، سکته کرد. من چندین روز برای اینکه فیلم را زودتر آماده کنم بدون خبر، چندین روز در مکانی به مونتاژ آن مشغول بودم و اصلاً گذر زمان را حس نمیکردم. مادرم نگران شده بود و به او به نادرست خبر داده بودند که ساموئل دچار حادثه شدهاست. مادرم طاقت نیاورد و دچار سکته قلبی گردید. من از مرگ مادرم به هم ریختم، زندگی ام دچار تلاطم شد. من دیگر هیچ کاری نمیتوانستم بکنم».
#ساموئل در سال ۱۳۴۷ فیلم
#ببر_مازندران را با شرکت امامعلی حبیبی، قهرمان ایرانی کشتی جهان، ساخت. این فیلم در تاشکند، ایروان و سایر شهرهای شوروی به نمایش درآمد و آن گروه از قهرمانان کشتی جهان که فیلم را دیدند برای ساموئل هدایایی فرستادند.
@sazochakameoketab🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂