#اشرف_السادات #مرتضایی با
#نام_هنری #مرضیه در ۱ فروردین ۱۳۰۳ در تهران در خانوادهای هنردوست چشم به جهان گشود و در ساعت ۱ ظهر ۲۱ مهر ماه ۱۳۸۹، در ۸۶ سالگی در اثر بیماری سرطان در پاریس درگذشت. پدرش،
#سید_حسن_مرتضایی_هفشجانی و مادرش،
#ربابه ، از یک خانواده هنردوست بودند. در خانواده و اقوام او هنرمندانی از قبیل
#مجسمهساز ،
#نقاش و
#مینیاتوریست و
#موسیقیدان بودند. اما مادرش بود که بطور خاص او را تشویق به خواندن کرد و در همه دوران زندگیش از او پشتیبانی میکرد. وی در مصاحبهای دربارهٔ خود گفتهبود: «در زمانی که خانوادههای ایرانی به ندرت فرزندان دخترشان را برای تحصیل علم میفرستادند پدر من با وجود اینکه یک فرد روحانی بود؛ مرا تشویق به آموزش تحصیلات مرسوم زمان نمود. وقتی که من آغاز به خواندن کردم خواننده شدن برای زنان خیلی غیرعادی بود و در عین حال یک خواننده در آن زمان باید هم دانش مدرسهای میداشت و هم دانش کلاسیک موسیقی و هم چنین یک صدای خوب. در ضمن استادان موسیقی زیادی باید صدای او را تأیید میکردند و همچنین تئوری موسیقی را باید بخوبی میدانست. من پیش از اینکه شروع به خواندن کنم سالهای زیادی را به آموختن در زیر نظر استادان بزرگ موسیقی ایرانی گذراندم. مرضیه سال ۱۳۲۱ زیر نظر
#اسماعیل_مهرتاش ، استاد بزرگ موسیقی، فعالیت
هنری خود را آغاز کرد. در ابتدا با
#بازی_در_نقش_شیرین در
#نمایش #خسرو_و_شیرین در تئاتر باربد در تهران به محبوبیت رسید. این نمایش که ۳۷ شب روی صحنه بود برای او یک کامیابی بزرگ و سریع به بار آورد و با استقبال بسیار مردم روبهرو شد. مرضیه پس از آن به چنان شهرت و مهارتی در خواندن آواز دست یافت که
#تصنیف_نویسان و
#شاعران برای اجرای آثار خود توسط این هنرمند با یکدیگر رقابت میکردند. در سال ۱۳۵۴
#جشن #دویستمین_سال #استقلال_آمریکا در
#مدیسن_اسکوئر_گاردن ( واقع در شهر
#نیویورک ) برگزار شد که در آن کشورهای زیادی دارای غرفه بودند. از
#ایران #مرضیه و
#عارف از طرف
#رادیو برای مأموریت رفته بودند و هر روز در آنجا برنامه اجرا میکردند.
@sazochakameoketab🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂