. پرسید : غم چیست ؟ گُفتَمَش : به رغمِ فریاد ، بی صدا ماندن ... پرسید : یاد چیست ؟ گُفتَمَش آوازی خاموش که در خاطرات آوار می شود ... پرسید : موسیقی چیست ؟ گُفتَمَش : ترنمی که دَمی پیش از مُردن می ماند تا به اَبَد بسوزاند ...
پس من کیستم؟ تو اندوهی آهنگینی که در خاطرِ من آونگ شده ای ...
موسیقی از آن مواردی ست که بعد از رفتنِ آدم ها جا میماند و نه در جسم که در روح خالکوبی میشود! به گونه ای که گاهی آدم جراتِ گوش دادنِ بعضی آهنگ ها را ندارد..حذفشان هم نمیکند و مدام با خودش میگوید بالاخره یک روز قلبم را میگذارم داخل لیوانی پر از یخ و این آهنگ را گوش میدهم...