او #خواهرزاده_صادق_هدایت، دختر #محمد_علی_میرزا_شکوه_الدوله (وزیر پست، تلگراف و تلفن در حکومت پهلوی) خواهر #مهین_دولتشاهی (همسر #مظفر_فیروز وزیر کار در کابینه احمد قوام) بود. او در خانوادهای تحصیل کرده بدنیا آمد و برای ادامه تحصیل به آلمان رفت و پس از اخذ دکترای علوم اجتماعی به ایران بازگشت. وی اولین زن سفیر ایرانی بود و سال ٥٤ در دوره وزارت #عباسعلی_خلعتبری، بعنوان #سفیر_ایران_در_دانمارک منصوب شد که تا انقلاب ٥٧ هنچنان ادامه داشت. سال ٢٥ در سازمان خدمات اجتماعی و #انجمن_حمایت_از_زندانیان مشغول بکار شد و انجمن راه نو را تاسیس کرد. ٣ دوره بعنوان #نماینده_کرمانشاه در #مجلس_شورای_ملی حضور داشت. در دوران نمایندگی از طراحان #قانون_حمایت_خانواده بود که حق طلاق را برای زنان به رسمیت می شناخت و نیز داشتن همسر دوم را مشروط به اجازه همسر اول مینمود. او بخش عمدهای از عمرش را صرف بهبود زندگی بانوان کرد. از جمله فعالیتهایش تلاش برای آموزش سواد به زنان جنوب تهران بود. در دوره ماموریت وی در دانمارک بسیاری از رسانه های اروپایی به آن واکنش مثبت نشان دادند. او پس از انقلاب راهی پاریس شد و تا زمان مرگ، مقیم این شهر بود. کتاب #جامعه_دولت_و_جنبش_زنان_ایران از آخرین آثارش میباشد. او مهر ٨٧ در ٩١ سالگی در پاریس درگذشت.