۱۴ آبان زادروز
#فضل_الله_توکلفضلالله
توکل ( زاده ۱۴ آبان ۱۳۲۱ تهران )
#آهنگساز و
#نوازنده_سنتورنامبرده، پدرش افسر ارتش و مادرش دبیر ریاضی و فرانسه آموزش و پرورش بود. در سال تحصیلی ۳۹-۳۸ موفق به اخذ دیپلم در رشته طبیعی از دبیرستان مروی شد.
معاشرت خانواده پدربزرگ پدرش با هنرمندان و استادان بزرگ آن زمان موجب شد تا
#فضلالله در کودکی (شش و هفت سالگی) به شاگردی استاد
#حسین_تهرانی برسد و نزد او دوره تنبکنوازی را طی کند. در سن ۹-۸ سالگی، پدرش برایش یک سنتور خرید و او نزد یکی از معلمان موسیقی مدارس بنام
#خائفی دوره ابتدایی سنتور نوازی را فرا گرفت.
سپس بعلت ماموریت پدر در شیراز به شاگردی آقای
#بهادر_نوذری در آمد و بعد در طی این دوره مدت ده سال دورههای مختلف ردیف نوازی موسیقی سنتی ایران را با
#علی_تجویدی شروع کرد و همین دوستی شاگرد و استاد باعث شد که او به دعوت وی در سال ۱۳۳۵ به عنوان نوازنده سنتور در ارکستر شماره ۲ رادیو به سرپرستی
#تجویدی همکاری کند و به فاصله یکسال بعد در ارکستر شماره ۳ رادیو به سرپرستی
#پرویزیاحقی نیز به عنوان نوازنده ارکستر پذیرفته شود.
در سال ۱۳۳۷ به دعوت زنده یاد
#داوودپیرنیا به عنوان تکنواز سنتور به برنامه
#گلها راه یافت و گلهای صحرایی شماره ۵ (دردستگاه شور) و برگ سبز شماره (۶۵) به همراهی آواز زنده یاد
#محمودی_خوانساری و تنبک
#ناصر_افتتاح اولین اجراهای تکنوازی او به شمار میآیند.
بعد از آن بود که در برنامه گلها به عنوان سولیست و تکنواز باقیماند و آثار زیادی از سازنوازی او در برنامههای مختلف گلها (گلهای جاویدان- برگ سبز- گلهای رنگارنگ و یک شاخه گل) به جا ماندهاست.
#توکل مدتی نیز به انگلستان رفت و از دانشگاه کمبریج موفق به اخذ فوق لیسانس در رشته اقتصاد شد. از سال ۱۳۴۵ بعد از مراجعت از انگلستان مجدداً همکاریش را با رادیو ادامه داد و از سال ۴۶-۴۵ با ساختن آهنگ (قهر و ناز) با صدای
#گلپایگانی به جرگه آهنگسازان پیوست و در این رشته هم موفق بود. در سالهای بعد با آهنگهای دل بی قرار (ابوعطا)، نقش غم (سه گاه)، آشیانه (شور) و مهربونی با همکاری
#گلپایگانی به آهنگسازی و تکنوازی در رادیو پرداخت. آهنگهای او بعلت ملودیهای تازه و نوین که خلق میکرد باعث شد که خوانندگان دیگری هم برای همکاری با وی مشتاق باشند و حاصل این همکاری تعداد زیادی آهنگ با صدای برخی خوانندگان زن به صورت صفحه و نوار کاست در اختیار همگان قرار گرفت.
تا قبل سال۱۳۵۷ همکاری زیادی با خوانندگان مشهور آن دوره داشت که سبک آهنگسازی وی کاملاً حال و هوای آن روزگار را بیان میکند.
از سال ۱۳۵۷ که همکاری او با رادیو قطع و مجدداً در سال ۱۳۷۲ این همکاری شروع شد او با همکاری اسدالله ملک ارکستر همنوازان را در صدا و سیما بنا نهادند که تکنوازیهای بیشماری حاصل این همکاری است و نوارهایش در آرشیو صدا و سیما موجود است.
از سال ۱۳۷۲ همکاری او با گلپایگانی با آهنگهای عشق و آهسته آهسته که به صورت نوار و کاست و CD در اختیار مردم قرار گرفت، شروع شد و در سال ۱۳۷۴ آلبوم
#آوازهخوان را با ۸ ترانه جدید که کلیه آهنگها و اشعارش از خود فضلالله
توکل است به بازار موسیقی عرضه کرد.
از سال ۱۳۷۸ ضمن همکاری با گلپایگانی و ارائه دو آلبوم (مست عشق و عقیق) همکاریش را با
#علیرضاافتخاری شروع کرد و حاصل این همکاری آلبوم
#نسیما بود.
از جمله معروفترین ترانههای ساخته شده وی ترانه گذشته (وای نگو نگو نگو دیگه از گذشته)با صدای
#حمیرا و ترانه پرنده (من یه پرندهام آرزو دارم) باصدای
#ایرج_خواجهامیری است.
او در نواختن سنتور و همچنین آهنگسازی دارای سبکی مخصوصی است. چنانچه به قول معروف تا مضرابش بر روی ساز میآید مشخص میشود که این سنتور
#فضلالله_توکل است.
وی علاوه بر سنتور کاملاً بر نوازندگی ویلون تسلط دارد. شاید همین علت بود که نوازندگان مطرح ویلون ایران حاضر به همکاری با دیگر نوازندگان به نام سنتور و هم دوره فضلالله
توکل نمیشدند. پرویز یاحقی بارها شیوه سنتورنوازی فضل الله
توکل را منحصر به فرد خوانده بود و او را بی رقیب میدانست.
زنده یاد
#اسدالله_ملک، جواب سازی فضل الله
توکل و نواختن وی در هنگام همنوازیهایش را بسیار تحسین میکرد و بارها در محافل هنری وی را برترین نوازنده سنتور دانسته بود.
در برنامه تکنوازان و همنوازان او پیوسته با تکنوازان برجسته، استادان
#حبیبالله_بدیعی،
#پرویزیاحقی،
#همایون_خرم و
#اسدالله_ملک و دیگر استادان همکاری داشتهاست و حاصل این همکاری تعداد زیادی نوار است که در آرشیوهای گوناگون موجود است.
@sazochakameoketab🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿