♈️ با نور بنویس، خشمگین باش و طغیان کن
قسمت دوم:
در این رمانِ گیرا الزیات زنان را از حاشیهی اجتماع و سیاست به کانون میآورد و آنها را به بازیگران نقشهای اصلی تبدیل میکند.
به همین دلیل است که این کتاب یکی از مهمترین آثار فمینیستی به شمار میرود و به عنوان یکی از 100 رمان برتر جهان عرب در تمام دوران نیز انتخاب شده است.
الزیات سعی میکند تا با قهرمان اصلی داستانش، لیلا، معیارهای دوگانهی جامعه و نگاه تحقیرآمیز به زن را عیان سازد.
لیلا در جامعهای پدرسالار زندگی میکند که حتی وجود او به دلیل زن بودن گناه محسوب میشود.
پدر خانواده قوانین ناعادلانهی جامعه را بر وی اعمال میکند، نامزدش خود را سرپرست زنان میداند که چیزی جز موجوداتی صرفاً تزئینی نیستند، برادرش خود را طرفدار برابری میداند در حالی که همچنان زنان را افرادی فرودست میپندارد، و عشقِ اولش هم وجود زنان را منحصر به جسمشان میداند.
بهرغم تمام این موانع و سختیها قهرمان داستان در نهایت به مقابله با بیعدالتیهای پدرسالاری برمیخیزد و قسمت طغیانگر شخصیتش بر کمرویی و ملایمتش غلبه میکند.
#فاطمه_مرنیسیدر سال ۱۹۲۳ حجاب خود را بیرون از ایستگاه قطاری در قاهره از سر برداشت که این امر زنان بسیار دیگری را نیز به این کار تشویق کرد
«آیا تصور سیارهای که در آن نقطهی قوت مردان در واقع نوعی ملایمت باشد سخت است؟
سیارهای که در آن مردان بامدادان که ترکشان میکنیم زار میزنند و شبانگاه با شعری از نزار قبّانی به استقبالمان میآیند؟»
جامعهشناس مراکشی، فاطمه مرنیسی به مسائل زنان و موارد مختلف در جنبش فمینیستی علاقهمند بود و اینها بخش اعظم نوشتههایش را تشکیل میدادند.
مرنیسی از نظام پدرسالار حاکم بر زندگی زنان و از مسئلهی جنسی زنان در جوامع مدرن اسلامی مینویسد.
یکی از مهمترین کتابهایی که به آزادی زنان میپردازد شورش زنان و حافظهی اسلامی است که در آن مرنیسی اذعان میکند که آزادی در اصل امری مادی و غیرروحانی است.
در بخش اول کتابِ ورای حجاب: جنسیت همچون مهندسی اجتماعی که در سال 1975 منتشر شد به بررسی مهندسی روابط اجتماعی میپردازد و نشان میدهد که چگونه این امر منجر به ساخت خانواده در جامعهی اسلامی شده و اینکه چگونه مردان نقش رهبری را بر عهده گرفتهاند.
این متفکر مراکشی به نقشهای جنسیتی زنان و مردان میپردازد و به این نکته اشاره میکند که ترس از زنان و بستن انگ اغواگر بیاخلاق به آنها دلیلی جز ترس از جنسیت زنان ندارد.
او این پرسش را مطرح میکند که «چرا مردان از قدرت جاذبهی زنان میترسند؟
این پیشفرض وجود دارد که مرد قادر به ارضای نیازهای جنسی زن نیست و در نتیجه زن باید مردان دیگری برای ارضای خود بیابد و در نتیجه اگر به وی آزادی داده شود آشوب به پا خواهد شد.»
#نوال_السعداوی«انقلابها در خفا رخ نمیدهند.
انقلاب و نوشتن هیچکدام عملی مخفیانه نیستند.
قفل کشو را بشکن، با نور بنویس، خشمگین باش و طغیان کن، ساکت نباش.»
نوال السعداوی که سیمون دوبوارِ جهان عرب به شمار میرود یکی از جسورترین زنان عربی است که دربارهی مسائل دیالکتیک زنان مینویسد و یکی از برجستهترین فمینیستهای منطقه است.
بهرغم تمامی تهدیداتی که دریافت کرده، السعداوی همچنان به نظرات خود پیرامون مردانگی و سنتهای دیرین پایبند بوده است.
او از کسانی بود که با ختنهی دختران مبارزه کرد و آن را «محصول نظام پدرسالاری» نامید.
در سال 1972 کتاب او با نام زنان و سکس منتشر شد که در آن به حملات گوناگون به بدن زنان از جمله قطع آلت تناسلی پرداخته میشود.
شایان ذکر است که این کتاب یکی از دلایل عزل وی از مقامش در وزارت بهداشت بود.
السعداوی همچنان به علت نظرات جنجالیاش دربارهی دین، مخالفت با حجاب و تلقی آن به عنوان نوعی بردهداری نیز شهرت دارد.
او میپرسد: «چرا زنان باید حجاب داشته باشند و مردان نه، در حالی که هر دو از یک میزان شهوت برخوردارند؟»
#احلام_مستغانی«برای نوشتن کافی نیست که از کسی دفترچه و قلم هدیه بگیری بلکه باید کسی تو را تا سر حد نوشتن بیازارد.»
احلام مستغانی پرفروشترین نویسندهی عرب است.
نویسندگی او با کتاب «خاطرات جسم» شروع میشود که کتابی است پیرامون امور سیاسی با ایدههای جسورانه که واقعیت زنان الجزایری را منعکس میکند.
مستغانی با کتابهای هنجارشکن و ایدههای جسورانهاش شناخته میشود که در آن زنانی سرکش به دنبال شکستن محدودیتهای تحمیلی بر خود هستند.
@sazochakameoketab 🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂