چهار ، ۴، 4: در نظریهی فیثاغورث، این عدد به منزلهی اولین مجذور (۲×۲) و نشانهی کمال است. چهار با #مربع مظهر ماده ، صلابت و استواری مرتبط است. بازتاب آن را در چهارفصل ، ۴ جهت اصلی و ۴ جهت جغرافیایی ، ۴ عمل اصلی در حساب ، چهار عنصر (#آب، #باد، #خاک، #آتش) و ۴طبع یا مزاج (#سرد، #گرم، #تر و #خشک) میتوان دید. در #مسیحیت به چهار راوی انجیل اشاره دارد و در تقویم سالانه #سرخپوستان، نماد تعادل و هماهنگی است. این عدد در نظر ژاپنی ها و بعضی از چینیها، عددی ممنوع(تابو) است زیرا واژه ی آن معنی دیگر مرگ دارد. #چهار#اعداد#انتزاعی
سه ، ۳ ، 3 : سه مظهر #مثلث است. در نظریه فیثاغورث، نشانهی هماهنگی کامل و اتحاد، وحدت و کثرت است. در بسیاری از فرهنگ ها، این عدد نمایندهی سه گانه های الهی است؛ از جمله در #مسیحیت: پدر ، پسر و روحالقدس؛ در آیین #هندو: تثلیث خدایان برهما(آفریننده) ،ویشنو(حفظ کننده) و شیوا(نابودکننده)؛ و در اساطیر #مصر باستان: ایزیس، اوزیریس و هوروس. در اساطیر #یونان: #زئوس (گاد آسمان ها و گادِ گاد ها) ، #پوسایدن (گادِ آبها و اقیانوس ها) #هادس (گاد دنیای زیرزمین و #دوزخ) ؛ در فلسفهی #چین : نماد آسمان ، زمین و بشریت در اسلام مظهر روح است و در افسانه ها میتوان به داستان سه برادر اشاره کرد. در رمان هری پاتر نماد سه قدرت جادویی : سنگ جادو ، چوبدستی سحرآمیز و شنل نامرئی کننده که دارنده ی هر سه را جاودان میکند. #اعداد ، #سه#انتزاعی#سهگانه
یک ، ۱ ، یک : یک به منزلهی آغاز ازلی و آفرینش است. در ادیان تک خدایی ، با ذات باریتعالی، وحدت و تمامیت ارتباط پیدا میکند و در #مسیحیت به شکل خدای پدر متجلی میشود. یک در چینی، خطی افقی و نشانهی وحدت و سرچشمهی همهچیز است. در تقویم سرخپوستان، مظهر #آتش، جرقهی زندگی و پدربزرگ #خورشید است. #یک#اعداد#انتزاعی