از بدو تولد(در ایران)
وادارت می کنند خود را خس و خاشاک بیانگاری
به جایش اما هیچ فرصتی به تو نمی دهند
تا آنگاه که مصیبت فراگیر باشد
حس اش نخواهی کرد
آزارت می دهند در خانه و
در مدرسه کتک ات می زنند
از تو می گریزند اگر بهوش باشی و
هالوها را هم تحقیر می کنند
تا آن وقتی که کودنی لعنتی شوی و
قانون هایشان را پیروی می کنی.
وقتی که بیست سالِ آزگار، شکنجه و تحقیرت کردند
از تو می خواهند تامسیر زندگی وشغل ات را انتخاب کنی
و آنگاه که نمی توانی استعدادت را بنمایانی ترس بر سراسر وجودت چیره می گردد..
اندیشه و فکرت را
با مذهب و تلویزیون به بند می کشند
و تو غرقه در توهم و رویا
خود را بی طبقه و آزاد و تیزهوش می بینی
اما تا آنجا که من می بینم،
تو همچنان
همان برده ی نفرین شده هستی
و در مغزت فرو می کنند
که هنوز هم یک اتاق خالی
آن بالادست ها
برای تو وجود دارد
اما پیش از هر چیز باید بدانی
چگونه هنگامی که می کُشی، لبخندی هم بر لب داشته باشی
اگر که می خواهی
مانند عالی مقامانِ طبقات بالادست باشی.
قهرمان طبقه ی کارگر هدفی ست برای بودن
آرمانی ست برای زیستن
اگر می خواهی قهرمانی راستین باشی،
پیگیرم باش هُشدار...
#عملیات_میدانی#اتحاد_اقوام