فلسفه

▪️فلسفه مرگ و هراس از آن

مرگ در "واقعیت" سکونی است که بر حرکات مستولی میشود.

برای انانکه واقعیت اندیشند, دوچیز قبل از مرگ نگرانشان خواهد کرد؛

نخست, چرا ثروت خود را نمی توانند با خود ببرند.

دوم اینکه چرا نتوانسته اند به ارزوهایشان برسند؟؟!!

واگر به متافیزیک اعتقادی داشته باشند میتواند سومین سوالشان این باشد که چرا توشه ای برای خود تهیه نکرده اند.؟

.در نگاه واقعیت اندیشان مرگ پایان دهنده لذتهاست.
اخرین عبرت و برباد دهنده ی ارزوهاست!!!

..از اینروست که مرگ به راستی دیدار کننده ایست که محبوب نیست وکمونیستی است که بر همه می تازد وبرابر کننده ایست که در کارش شکستی نیست!!

مرگ در "حقیقت",نعمت است.

مارا خواسته یا ناخواسته از کالبد وزندان تن رهایی می بخشد و از تمامی تعلقاتی که موجبات ازار روح و روان وجسممان بوده رها می سازد.

حقیقت اندیشان در وابستگی نمی میرند اما انهاییکه به دنیا کاملا وابسته اند در واپسین نفسها ارزو می کنند که ای کاش نمی مردیم زیرا انها به این حقیقت گزنده می رسند که زنده نبوده اند.


مرگ در "ماهیت", وصال است.
زیرا اغاز پذیرایی و ضیافت خدا از انسانهاست. همچو عاشقی که به معشوق میرسد.

انکس که حقیقت, واقعیت و ماهیت مرگ را درک نماید؛

از نیرنگهای دنیا ومردمانش رهایی می یابد، غرور در دلش جایی ندارد

,و همواره در راه خدمت به خود و خانواده و اجتماعست.

و اگر افعالش به اخلاص و صدق مزین باشند در "حقیقت" نمرده است.

پس؛ مرگ در حقیقت، نعمتست.
در واقعیت، سکونی است که بر حرکات مستولیست.
و در ماهیت، وصال است.

هراس از مرگ

هراس از مرگ، طبیعی ترین ترس است زیرا هیچ کس از بعد از مرگ خبر ندارد.

اکثریت مردم از مرگ می هراسند زیرا؛ در "حقیقت"،آنرا تجربه نکرده اند.

در "واقعیت"، نمی دانند که زندگی همان مرگیست که به تاخیر افتاده است.
در "ماهیت"، زندگی نکرده اند!!

پی ونوشت：
حقیقت انچیزیست که باید باشد.
واقعیت, تجلی یا نمود حقیقت است.
ماهیت, کیفیت یا شخصیت واقعیت است.

لذا آنچه اصل است و "باید" باشد تا از مرگ بترسیم：
عدم تجربه آن است. زیرا به محض اولین تجربه ترس ما ریخته خواهد شد.

واقعیت تجلی حقیقت است.
در واقع وقتی ما آنرا تجربه نکردیم نمی دانیم که همین زندگی ،مرگی است که به تاخیر افتاده.
یعنی هر ثانیه احتمال رفتن هست اما ما غافلیم.
وقتی مرگ آنقدر به ما نزدیک هست اسم این زندگی نیست ،مرگ است.

و با توجه باینکه ماهیت شخصیت واقعیت است لذا وقتی ما از مرگ غافل هستیم قدر این لحظات و ثانیه ها را نمی دانیم پس نتیجتا نمی توانیم در لحظه باشیم و "زندگی" نمی کنیم.

دائم در تصور آینده و افسوس گذشته ایم!


👤 #ذبیح_الله_سلیمانی
📚 #تاملات

join us | کانال فلسفه
@Philosophy3