فلسفه

▪️مرگ و ابدیت

من می توانم با زمان بی پایانی که هنوز به وجود نیامده بودم، به عنوان وضعیتی کاملاً عادی و در واقع بسیار مطبوع، خود را برای زمان بی انتهای پس از مرگم که در آن وجود نخواهم داشت تسلی دهم.
زیرا ابدیت (پس از حیات) بدون من نمی تواند هولناک تر از ابدیت (پیش از حیات) بدون من باشد، چون این دو صرفاً با مداخله ی یک زندگی رویاگون ِ بی دوام متمایز می شوند.

✍🏼 #آرتور_شوپنهاور
📚 #در_باب_حكمت_زندگی

join us | کانال فلسفه
@Philosophy3

■ لذّت تنهایی

به کسی که به ویژه در سنین جوانی طاقت تحمل وجود خسته کننده ی دیگران را ندارد و به حق از معاشرت با آنان ناخرسند می گردد و به انزوا رانده می شود ، توصیه می کنم که عادت کند ، قدری از تنهایی خویش را به همراه خود به جمع ببرد، یعنی بیاموزد که حتی در جمع نیز تا اندازه ای تنهایی خود را حفظ کند ، هر چه می اندیشد فورا ابراز نکند و همچنین آنچه را که می گویند زیاده به جد نگیرد، و از دیگران نه از حیث اخلاقی، نه عقلی انتظار بسیار نداشته باشد و بنابر این بی اعتنایی را در برابر نظرات آنان در خود استوار کند که این مطمئن ترین روش برای اعمال شکیبایی در خور تحسین است.
اگر چنین کند، در میان جمع است، اما با دیگران نیست و رابطه اش با دیگران واجد ماهیتی صرفا عینی است. این روش او را از تماس نزدیک با جمع و در نتیجه از آلودگی و رنجش مصون می دارد.

✍🏼 #آرتور_شوپنهاور
📚 #در_باب_حكمت_زندگی

join us | کانال فلسفه
@Philosophy3.

‍ نیاز و محرومیت، رنج را از بیرون ایجاد می کند، در مقابل، امنیت و رفاه، بی حوصلگی را. بنابراین می بینیم که طبقات پایین جامعه به مبارزه ای مستمر علیه نیاز، یعنی رنج و زبقه ی ثروتمند به مبارزه ای دایم و نومیدانه علیه بی حوصلگی مشغول اند.
اما تضاد درونی و ذهنی از این جا ناشی می شود که حساسی آدمی در برابر رنج با حساسیت اش در برابر بیحوصلگی نسبت معکوس دارد، زیرا حساسیت با قدرت ذهنی نسبت مستقیم دارد. به بیان روشن تر، کند ذهنی معمولا با ضعیف بودن حساسیت همراه است و تحریکات، نمی توانند بر اعصاب فرد کند ذهن تاثیر بگذارند. این گونه مزاج، آدمی را برای دریافت رنج و غم از هر نوع و به هر اندازه، کمتر مستعد می کند.

اما درست همین ضعف ادراک، منشاء آن خلاء درونی است که مهر خود را بر چهره های بیشماری زده است، چهره ی کسانی که دائم همه ی توجه خود را به طور فعال به رویدادهای بی اهمیت جهان بیرون معطوف می دارند.

این خلاء، سرچشمه ی حقیقی بی حوصلگی است و آدمی را وا می دارد که تشنه لب، به دنبال محرکات بیرونی رود، تا ذهن و خلقش را به هر وسیله ی ممکن به حرکت درآورد. مردم در انتخاب نوع وسیله هایی که به این منظور انتخاب می کنند، چندان سختگیر نیستند. این واقعیت را سرگرمی های اسفباری که به آن روی می آورند، نشان می دهد، و نحوه ی معاشرت و گفتگوی آنان گواه این امر است.


📙 #در_باب_حكمت_زندگی
✍🏻 #آرتور_شوپنهاور

join us | کانال فلسفه
@Philosophy3

‍ ▪️سعادت و رضایت در زندگی


👤 #ارسطو به درستی می گوید:
"زندگی عبارت از حرکت است"

و همانطور که زندگی جسمی ما فقط در اثر حرکت بی وقفه ادامه می یابد، زندگی درونی و ذهنی ما نیز مشغولیتِ مداوم را طلب می کند، مشغولیتی فکری یا عملی به هر چه ممکن باشد. گواهِ این مدعا ضرب گرفتن با دست یا وسیله ای دیگر است که افرادِ بی کار و بی فکر فورا به آن مشغول می شوند.

وجودِ ما اساسا وجودی بی قرار است، از این رو بیکاری مطلق به زودی تحمل ناپذیر می شود، زیرا موجب بی حوصلگی و دلتنگیِ وحشتناک می گردد. باید این سایق را نظم داد تا بتوان آن را به نحوی روشمند ارضا کرد.

بنابراین، فعالیت، مشغولیت، کار در حدِ امکان یا لااقل آموختن، برای سعادتِ انسان ناگزیر است، زیرا نیروهای انسان نیاز دارند که از آن ها استفاده شود و آدمی مایل است، مفید بودنِ آن ها را احساس کند. اما بیشترین رضایت را از این حیث، خلق کردن یا ساختن ایجاد می کند، چه ساختنِ سبد باشد، چه نگاشتنِ کتاب.

انسان از دیدنِ اینکه اثری زیر دستِ او روز به روز شکل می گیرد و سرانجام به کمال می رسد، بلافاصله احساسِ سعادت می کند.

یک اثر هنری، یک نوشته یا حتی فقط یک کاردستی می تواند این سعادت را حاصل کند. البته هر چه اثر شریفتر و والاتر باشد، لذت خلق آن بیشتر است.

✍🏻 #آرتور_شوپنهاور
📚 #در_باب_حكمت_زندگی

join us | کانال فلسفه
@Philosophy3

آدمیان در راه کسب ثروت هزاربار بیشتر می کوشند تا در راه کسب فرهنگ، حال آن که به یقین، آن چه هستیم بیش تر موجب سعادتمان می شود تا آن چه داریم.

👤 #آرتور_شوپنهاور
📚 #در_باب_حكمت_زندگی

join us | کانال فلسفه
@Philosophy3

‍ ▪️آدمیان مانند کودکان‌اند، از این حیث که اگر بد تربیت‌شان کنند، بی‌ادب می‌شوند: بنابراین با هیچکس نباید بیش از اندازه گذشت یا محبت داشت.

همانطور که دوستانمان را نه به علت رد کردن تقاضای قرضی که از ما خواسته‌اند، بلکه به علت اینکه به آنان قرض داده‌ایم از دست میدهیم، هیچکس را به علت رفتار غرورآمیز و بی‌اعتنایی اندک از دست نمیدهیم، بلکه به این علت که رفتاری بیش از اندازه دوستانه و فروتنانه از ما دیده است. این رفتار موجب نخوت و تحمل ناپذیر شدن آنان می‌گردد و به شکست رابطه منجر می‌شود.

👤 #آرتور_شوپنهاور
📚 #در_باب_حكمت_زندگی

join us | کانال فلسفه
@Philosophy3

■ دو دشمن سعادت انسان، یکی رنج و دیگری کسالت است. نیاز و محرومیت، رنج را از بیرون ایجاد می کند؛ در مقابل امنیت و رفاه، کسالت را

👤 #آرتور_شوپنهاور
📚 #در_باب_حكمت_زندگی

join us | کانال فلسفه
@Philosophy3

‍ آدمیان مانند کودکانند، از این حیث که اگر بد تربیتشان کنند، بی ادب می شوند: بنابراین با هیچ کس نباید بیش از اندازه گذشت و محبت داشت.
همانطور که دوستانمان را نه به علت رد کردن تقاضای قرضی که از ما خواسته اند، بلکه به علت اینکه به آنان قرض داده ایم از دست میدهیم، هیچکس را به علت رفتار غرور آمیز و بی اعتنایی اندک از دست نمی دهیم، بلکه به این علت که رفتاری بیش از اندازه دوستانه و فروتنانه از ما دیده است.
این رفتار موجب نخوت و تحمل ناپذیر شدن آنان می گردد و به شکست رابطه منجر می شود. انسانها، به ویژه از این فکر که کسی به آنان نیاز دارد، تعادل خود را از دست می دهند، گستاخی و تکبر نتیجه ی ناگزیر این رفتار است.

👤 #آرتور_شوپنهاور
📚 #در_باب_حكمت_زندگی

join us : | کانال فلسفه
@Philosophy3

■ عزلت

گفته ی #جوردانو_برونو را نیز می توان به همین معنی فهمید: "بسیاری از انسان ها که طالب بهشت بر کره ی خاک بودند، یکصدا گفته اند: ببینید ناگزیر بودم که بگریزم و در عزلت زندگی کنم."

#سعدی پارسی زبان، در گلستان به همین معنا درباره ی خود می گوید: " از صحبتِ یارانِ دمشقم ملالتی پدید آمده بود. سر در بیابان قدس نهادم و با حیوانات انس گرفتم."

سخن کوتاه، همه ی آنان که پرومته آنان را از خاکی بهتر سرشته است به همین معنا سخن گفته اند. چنین انسان هایی از معاشرت با موجوداتی که وجه مشترکشان با آن ها چیزی جز پایین ترین و ناشریف ترین بخش سرشتشان نیست، یعنی پیش پا افتادگی و عامی بودن، چه لذتی می برند؟ آنها با مردمی که نمی توانند به سطحی بالاتر ارتقا یابند و کاری جز این ندارند که دیگران را به سطحِ خود پایین بکشند، چه کنند؟

👤 #آرتور_شوپنهاور
📚 #در_باب_حكمت_زندگی

join us : | کانال فلسفه
@Philosophy3.

■ فعالیت، مشغولیت، کار در حد امکان یا لااقل آموختن، برای سعادت انسان ناگزیر است، زیرا نیروهای انسان نیاز دارند که از آنها استفاده شود و آدمی مایل است مفید بودنِ آنها را احساس کند. اما بیشترین رضایت را از این حیث خلق کردن یا ساخت ایجاد می کند، چه ساختنِ سبد باشد، چه نگاشتنِ کتاب. انسان از دیدن اینکه اثری زیر دست او روز به روز شکل می گیرد و سرانجام به کمال می رسد، بلافاصله احساس سعادت می کند.
یک اثر هنری، یک نوشته یا حتی فقط یک کار دستی می تواند این سعادت را حاصل کند. البته هر چه اثر شریف تر و والاتر باشد، لذت خلقِ آن بیشتر است.

📚 #در_باب_حكمت_زندگی
👤 #آرتور_شوپنهاور

join us : | کانال فلسفه
@Philosophy3.

■ صبح را [برای خود] با دیر بیدارشدن کوتاه نکنید؛ به‌صبح مانند پنجمین عنصر حیات بنگرید که قدری نیز مقدس است.

👤 #آرتور_شوپنهاور
📚 #در_باب_حكمت_زندگی

■ اینجا مردم قدرِ صبح را نمی دانند. با بیدار باشِ زنگِ ساعت که همچون تیشه ای خوابشان را قطع می کند، به طرزِ خشنی از خواب برمی خیزند و بلافاصله خود را به دستِ تعجیلی شوم می سپارند. می توانی به من بگویی روزی که با چنین عملِ خشنی شروع شود چگونه روزی خواهد بود؟ باور کن همین صبح هاست که خلق و خوی آدم را تعیین می کند.

👤 #میلان_کوندرا

join us : | کانال فلسفه
@Philosophy3.

‍ آدمیان مانند کودکانند، از این حیث که اگر بد تربیتشان کنند، بی ادب می شوند: بنابراین با هیچ کس نباید بیش از اندازه گذشت و محبت داشت.
همانطور که دوستانمان را نه به علت رد کردن تقاضای قرضی که از ما خواسته اند، بلکه به علت اینکه به آنان قرض داده ایم از دست میدهیم، هیچکس را به علت رفتار غرور آمیز و بی اعتنایی اندک از دست نمی دهیم، بلکه به این علت که رفتاری بیش از اندازه دوستانه و فروتنانه از ما دیده است.
این رفتار موجب نخوت و تحمل ناپذیر شدن آنان می گردد و به شکست رابطه منجر می شود. انسانها، به ویژه از این فکر که کسی به آنان نیاز دارد، تعادل خود را از دست می دهند، گستاخی و تکبر نتیجه ی ناگزیر این رفتار است.

👤 #آرتور_شوپنهاور
📚 #در_باب_حكمت_زندگی

join us : | کانال فلسفه
@Philosophy3

تقریباً همه ی رنج های ما از جامعه نشأت می گیرند .

👤 #آرتور_شوپنهاور
📚 #در_باب_حكمت_زندگی

join us : | کانال فلسفه
@Philosophy3

⁠
انسان وزن بدن خود را احساس نمی کند، اما وقتی اجسام خارجی را به حرکت در می آورد، وزن آنها را احساس می کند. همین طور متوجه کمبودها و عیوب خود نمی شود، بلکه کمبود و عیب دیگران را می بیند. اما حسن این امر عبارت از این است که دیگران برای هر کس چون آینه ای هستند که در آن همه نوع عیب،کمبود،بی ادبی و خصوصیت نفرت آور خود را به آشکار می بیند.


👤 #آرتور_شوپنهاور
📚 #در_باب_حكمت_زندگی


join us : | کانال فلسفه
@Philosophy3

شخصیت بسیار مهم تر از ملیت است و سزاوار است که هزار بار بیشتر مورد توجه قرار گیرد.

👤 #آرتور_شوپنهاور
📚 #در_باب_حكمت_زندگی

join us : | کانال فلسفه
@Philosophy3

⁠
‍ در اعتماد به دیگران، غالبا تنبلی، خودخواهی و خودپسندی نقش عمده را ایفا می‌کنند:


#تنبلی، وقتی که به جای آنکه خود تحقیق، نظارت و عمل کنیم، به دیگران اعتماد می کنیم.


#خودخواهی، وقتی برای کم کردن از فشاری که مشکلاتمان بر ما وارد می‌کنند، آن ها را با دیگری در میان می‌گذاریم.


و #خودپسندی، وقتی که آنچه با دیگران در میان می‌گذاریم، وجهه‌ی ما را ارتقاء می‌دهد. با این همه توقع داریم به علت اعتمادی که قایل شده‌ایم، به ما ارج بگذارند.


#آرتور_شوپنهاور
#در_باب_حكمت_زندگی


join us : | کانال فلسفه
@Philosophy3

دو دشمن سعادت انسان، یکی رنج و دیگری کسالت است. نیاز و محرومیت، رنج را از بیرون ایجاد می کند؛ در مقابل امنیت و رفاه، کسالت را.

#آرتور_شوپنهاور
#در_باب_حكمت_زندگی

join us : | کانال فلسفه
@Philosophy