فلسفه و ادبیات
#فردریش_هگل
Канал
8,85 тыс.
подписчиков
839
фото
88
видео
885
ссылок
برترین مطالب ادبی و فلسفی
@Hichism0 برای تبلیغات به این آیدی پیام دهید
کانال های پیشنهادی
@Philosophy3 فلسفه
@Ingmar_Bergman_7 اینگمار برگمان
@bookcity5 شهر کتاب
@audio_books4 کتاب صوتی
@Philosophicalthinking فلسفه خوانی
@TvOnline7 فیلم و سریال
■ زیبایی شناسی #فردریش_هگل
فلسفه ی هگل در باب هنر های زیبا،ارتباط نزدیکی با متافیزیک و جهان بینی او دارد. به همین دلیل در بخش نخست کتاب سعی بر آن بوده است تا با طرح شمای کلی متافیزیک هگل زمینه برای درک زیباشناسی او که سخت متأثر از دیدگاه تاریخی وی می باشد ، فراهم گردد. شرح متافیزیک و اندیشه های هگل بحثی بسیار غامض و پیچیده است که از توان نگارنده خارج می باشد. در این کتاب سعی شده است به طور خلاصه نقش هنر و هنرمند در زندگی بشر و شکل گیری جوامع از دید هگل شرح داده شود. هم چنین به این پرسش پاسخ داده خواهد شد که چرا در نظام دیالکتیک هگل ، هنر به عنوان یکی از اعضای مهم و اصلی قرار گرفته است که جوامع در هر مرحله از تکامل خود، آنرا به شکل خاصی ارائه می دهند.
نخستین قدم در راه دشوارِ فهم تئوری هگل در مورد هنرهای زیبا ، در گرو فهم مفهوم ایده از دید اوست.چرا که این ایده، ایده ای است که مادّه ی اولیه را به دست هنر می دهد. کتاب فلسفه ی هنرهای زیبا ی هگل به طور خلاصه به ارائه ی تعاریفی دقیق از ایده می پردازد اما تعریف کامل ایده در دو کتاب دیگر به نام های علم منطق و دانش نامه ی منطق،آمده است. بحث در مورد منطق باعث شد تا هگل نه تنها به این نتیجه ی مهم دست یابد که سیر تحول منطق تجربه های زیست مارا غنا می بخشد، بلکه به ضرورت ارائه ی تعریفی از ایده در بحث خود واقف گردید. این بحث از جایی شروع شد که هگل با پیچیدگی ها و معمای لا ینحلی رو برو شد که کانت کبیر برای بشر و مخصوصًا خود هگل به ارث گذاشته بود. نخستین مسئله ی اساسی از نظریه ی کانت مبنی بر اینکه انسان با دو نوع واقعیت روبرو است، شروع شد. بنا به نظر کانت در مواجهه با فنومن ما بلافاصله از آن چه با آن روبرو هستیم آگاه می شویم. این گونه از تجربه بسته به ذهنی که با آن مواجه می شود متفاوت خواهد بود. جهانی که بشر با آن رو برو است در ظرف زمان و مکان قابل تعریف است و این وجوه زمانی و مکانی به شدّت بر فهم ما از خودمان و جهان پیرامونمان تحمیل شده اند. در واقع انسان پدیده های اطرافش را در قالب جنس،اندازه و کارکرد آن تعریف میکند و این به خاطر آن است که ذهن بشر درگیر مادّه و حادثه و روزمرگی است. بشر نمی خواهد جهان اطراف را بدون خودش و ذهنش تصور کند و تمام پدیده ها را بر طبق قوانین ذهنی خود توجیه و تفسیر می کند. کانت با جلب توجّه ما به روزمرگی هایی که باعث شکل گیری گونه ای خشک از علم و منطق شده اند بشر را دعوت می کند تا گونه ی جدیدی از تجربه را درک کند. تجربه ای که فارغ از غایت مندی باشد و در پس پشت آن به دنبال منطق و هدفی نباشد. اما متأسفانه گونه ای ابهام (از دید نویسنده ی کتاب) در این دیدگاه به چشم می خورد و نمی توان منشأ این دو تجربه ی متمایز را از یکدیگر تمییز داد. کانت بر این باور بود که اگر تجربه ها تنها گونه ی واقعیت باشند پس نفس گرایی و فردنگری تنها فلسفه ی قابل باور خواهد بود. اگر تمام جهان به دلیل وجود ذهن بشر، وجود دارد پس هر آنچه که بشر با آن روبرو است تنها به آن دلیل وجود دارد که ذهن بشر آن را درک می کند. این به آن معناست که اگر ذهن از بین برود آن پدیده ها نیز از بین خواهند رفت. این نتیجه ای بود که کانت از آن دوری می جست و به همین دلیل همه چیز را محدود به ذهن بشری نکرد و منشأ دیگری نیز برای پدیده ها در نظر گرفت که همان نومن است. هگل بعدها در تفکر خود نومن را به طور کامل را حذف نمود و همه چیز را از ذهن بشر دانست و در ذهن بشر جا داد. حتی در خدا در تفکر هگل در ذهن است که به خدایی می رسد. نومن در تفکر کانت همان سر منشأ هستی بود که واقعیت ها در آن پیش از آن که در ذهن بشر بیایند وجود داشته اند. در نومن واقعیت فارغ از محدودیت های زمان و مکان و مادّه هستند. در این مرحله امور واقع ناشناخته اما بی چون و چرا هستند. با طرح نومن بود که کانت از گرفتار شدن در دام نفس گرایی و ایدئالیسم ذهنی است.
📚 #تاملی_بر_زیباشناسی_هگل
👤 #جک_کامینسکی
l👇 عضو شوید 👇l
@Philosophers2
فلسفه ی هگل در باب هنر های زیبا،ارتباط نزدیکی با متافیزیک و جهان بینی او دارد. به همین دلیل در بخش نخست کتاب سعی بر آن بوده است تا با طرح شمای کلی متافیزیک هگل زمینه برای درک زیباشناسی او که سخت متأثر از دیدگاه تاریخی وی می باشد ، فراهم گردد. شرح متافیزیک و اندیشه های هگل بحثی بسیار غامض و پیچیده است که از توان نگارنده خارج می باشد. در این کتاب سعی شده است به طور خلاصه نقش هنر و هنرمند در زندگی بشر و شکل گیری جوامع از دید هگل شرح داده شود. هم چنین به این پرسش پاسخ داده خواهد شد که چرا در نظام دیالکتیک هگل ، هنر به عنوان یکی از اعضای مهم و اصلی قرار گرفته است که جوامع در هر مرحله از تکامل خود، آنرا به شکل خاصی ارائه می دهند.
نخستین قدم در راه دشوارِ فهم تئوری هگل در مورد هنرهای زیبا ، در گرو فهم مفهوم ایده از دید اوست.چرا که این ایده، ایده ای است که مادّه ی اولیه را به دست هنر می دهد. کتاب فلسفه ی هنرهای زیبا ی هگل به طور خلاصه به ارائه ی تعاریفی دقیق از ایده می پردازد اما تعریف کامل ایده در دو کتاب دیگر به نام های علم منطق و دانش نامه ی منطق،آمده است. بحث در مورد منطق باعث شد تا هگل نه تنها به این نتیجه ی مهم دست یابد که سیر تحول منطق تجربه های زیست مارا غنا می بخشد، بلکه به ضرورت ارائه ی تعریفی از ایده در بحث خود واقف گردید. این بحث از جایی شروع شد که هگل با پیچیدگی ها و معمای لا ینحلی رو برو شد که کانت کبیر برای بشر و مخصوصًا خود هگل به ارث گذاشته بود. نخستین مسئله ی اساسی از نظریه ی کانت مبنی بر اینکه انسان با دو نوع واقعیت روبرو است، شروع شد. بنا به نظر کانت در مواجهه با فنومن ما بلافاصله از آن چه با آن روبرو هستیم آگاه می شویم. این گونه از تجربه بسته به ذهنی که با آن مواجه می شود متفاوت خواهد بود. جهانی که بشر با آن رو برو است در ظرف زمان و مکان قابل تعریف است و این وجوه زمانی و مکانی به شدّت بر فهم ما از خودمان و جهان پیرامونمان تحمیل شده اند. در واقع انسان پدیده های اطرافش را در قالب جنس،اندازه و کارکرد آن تعریف میکند و این به خاطر آن است که ذهن بشر درگیر مادّه و حادثه و روزمرگی است. بشر نمی خواهد جهان اطراف را بدون خودش و ذهنش تصور کند و تمام پدیده ها را بر طبق قوانین ذهنی خود توجیه و تفسیر می کند. کانت با جلب توجّه ما به روزمرگی هایی که باعث شکل گیری گونه ای خشک از علم و منطق شده اند بشر را دعوت می کند تا گونه ی جدیدی از تجربه را درک کند. تجربه ای که فارغ از غایت مندی باشد و در پس پشت آن به دنبال منطق و هدفی نباشد. اما متأسفانه گونه ای ابهام (از دید نویسنده ی کتاب) در این دیدگاه به چشم می خورد و نمی توان منشأ این دو تجربه ی متمایز را از یکدیگر تمییز داد. کانت بر این باور بود که اگر تجربه ها تنها گونه ی واقعیت باشند پس نفس گرایی و فردنگری تنها فلسفه ی قابل باور خواهد بود. اگر تمام جهان به دلیل وجود ذهن بشر، وجود دارد پس هر آنچه که بشر با آن روبرو است تنها به آن دلیل وجود دارد که ذهن بشر آن را درک می کند. این به آن معناست که اگر ذهن از بین برود آن پدیده ها نیز از بین خواهند رفت. این نتیجه ای بود که کانت از آن دوری می جست و به همین دلیل همه چیز را محدود به ذهن بشری نکرد و منشأ دیگری نیز برای پدیده ها در نظر گرفت که همان نومن است. هگل بعدها در تفکر خود نومن را به طور کامل را حذف نمود و همه چیز را از ذهن بشر دانست و در ذهن بشر جا داد. حتی در خدا در تفکر هگل در ذهن است که به خدایی می رسد. نومن در تفکر کانت همان سر منشأ هستی بود که واقعیت ها در آن پیش از آن که در ذهن بشر بیایند وجود داشته اند. در نومن واقعیت فارغ از محدودیت های زمان و مکان و مادّه هستند. در این مرحله امور واقع ناشناخته اما بی چون و چرا هستند. با طرح نومن بود که کانت از گرفتار شدن در دام نفس گرایی و ایدئالیسم ذهنی است.
📚 #تاملی_بر_زیباشناسی_هگل
👤 #جک_کامینسکی
l👇 عضو شوید 👇l
@Philosophers2
نخستین شرطِ ظاهری برای دستیابی به هر چیزِ بزرگ یا عقلانی، خواه در زندگی خواه در علم، استقلال داشتن از افکارِ عمومی است.
به طورِ قطع، افکار عمومی، دیر یا زود چنین دستاوردی را به رسمیت خواهد شناخت و سرِ وقت، آن را به یکی از پیشداوری های خود بدل خواهد کرد.
👤 #فردریش_هگل
📚 #فلسفه_حق
l👇 عضو شوید 👇l
@Philosophers2
به طورِ قطع، افکار عمومی، دیر یا زود چنین دستاوردی را به رسمیت خواهد شناخت و سرِ وقت، آن را به یکی از پیشداوری های خود بدل خواهد کرد.
👤 #فردریش_هگل
📚 #فلسفه_حق
l👇 عضو شوید 👇l
@Philosophers2
▪️من، این من، درخت را مشاهده می کنم و می گویم این جاٰ به مثابه یک درخت، اما یک من دیگر نیز خانه ای را مشاهده و ادعا می کند که این جا نه یک درخت، بلکه در عوض، خانه ای وجود دارد. هر دوی این حقایق واجد اعتباری یکسانند، به بیان دیگر، هر دو در بی واسطگی مشاهده و یقین و اطمینانی که در قبال دانسته هایشان دارند، مشابهند؛ اما یک حقیقت در دل دیگری نیست و نابود می شود... من، همانند اکنون، این جا یا ٰاین به طور عام، صرفا امری کلی است.
▪️تنها با به خطر انداختن زندگی است که آزادی به دست می آید. فردی که زندگی اش را به خطر نینداخته، بدون تردید به عنوان یک شخص شناخته می شود؛ اما این فرد، حقیقت این شناخت را به عنوان یک خودآگاهی مستقل، به دست نیاورده است.
👤 #فردریش_هگل
📚 #پدیدارشناسی_روح
l👇 عضو شوید 👇l
@Philosophers2
▪️تنها با به خطر انداختن زندگی است که آزادی به دست می آید. فردی که زندگی اش را به خطر نینداخته، بدون تردید به عنوان یک شخص شناخته می شود؛ اما این فرد، حقیقت این شناخت را به عنوان یک خودآگاهی مستقل، به دست نیاورده است.
👤 #فردریش_هگل
📚 #پدیدارشناسی_روح
l👇 عضو شوید 👇l
@Philosophers2
■ تعاریف گوناگون فیلسوفان از #فلسفه
■ #افلاطون: فلسفه، لذتی گرامی است؛ خاستگاه فلسفه، شگفتی در برابر جهان است.
■ #ارسطو: فلسفه، علم به موجودات است از آن سو که وجود دارند.
■ #ویتگنشتاین: فلسفه، نبردی است علیه ذهن افسون زده شده، توسط زبان.
■ #ایمانوئل_کانت: فلسفه، شناسایی عقلانی است که از راه مفاهیم حاصل شده باشد.
■ #فیشته: فلسفه، علمِ علم یا علم معرفت است.
■ #یوهان_فریدریش_هربارت: فلسفه، تحلیلِ معانی عقلی است.
■ #ابن_سینا: فلسفه؛ آگاهی بر حقایق تمام اشیا است؛ به قدری که برای انسان ممکن است بر آن‌ها آگاهی یابد.
■ #سیسرون: فلسفه، عبارت است از: علم پیدا کردن، به شریف‌ترین امور و توانایی استفاده از آن به هر وسیله ای که ممکن شود.
■ #ملاصدرا: فلسفه، استکمال نفس انسان، از طریق معرفت یافتن به حقایق موجودات است؛ همان گونه که در خارج هستند و نیز؛ حکم حقیقی به وجود آن‌ها با برهان و نه با ظن و گمان و تقلید، به قدر توانایی انسانی است.
■ #فردریش_هگل: فلسفه، بحث در امر مطلق است.
■ #فردریش_نیچه: فلسفه به معنای پوشاندن لباس استدلال عقلی بر قامت امیال، کشف و شهود ها و باور های اخلاقی است.
■ #توماس_هابز: فلسفه، علم به روابط علت و معلولی میان اشیاست.
■ #وونت: کار اساسی فلسفه متحد ساختن تمام معرفت‌هایی است که از راه علوم مختلف بدست می‌آیند تا به این ترتیب مجموعه ای واحد و پیوسته ایجاد شود.
■ #کریستیان_وولف: فلسفه، علم به موجودات ممکن است؛ یعنی بر هر چه ممکن است، بالفعل حالت تحقق پیدا کند.
l👇 عضو شوید 👇l
@Philosophers2
■ #افلاطون: فلسفه، لذتی گرامی است؛ خاستگاه فلسفه، شگفتی در برابر جهان است.
■ #ارسطو: فلسفه، علم به موجودات است از آن سو که وجود دارند.
■ #ویتگنشتاین: فلسفه، نبردی است علیه ذهن افسون زده شده، توسط زبان.
■ #ایمانوئل_کانت: فلسفه، شناسایی عقلانی است که از راه مفاهیم حاصل شده باشد.
■ #فیشته: فلسفه، علمِ علم یا علم معرفت است.
■ #یوهان_فریدریش_هربارت: فلسفه، تحلیلِ معانی عقلی است.
■ #ابن_سینا: فلسفه؛ آگاهی بر حقایق تمام اشیا است؛ به قدری که برای انسان ممکن است بر آن‌ها آگاهی یابد.
■ #سیسرون: فلسفه، عبارت است از: علم پیدا کردن، به شریف‌ترین امور و توانایی استفاده از آن به هر وسیله ای که ممکن شود.
■ #ملاصدرا: فلسفه، استکمال نفس انسان، از طریق معرفت یافتن به حقایق موجودات است؛ همان گونه که در خارج هستند و نیز؛ حکم حقیقی به وجود آن‌ها با برهان و نه با ظن و گمان و تقلید، به قدر توانایی انسانی است.
■ #فردریش_هگل: فلسفه، بحث در امر مطلق است.
■ #فردریش_نیچه: فلسفه به معنای پوشاندن لباس استدلال عقلی بر قامت امیال، کشف و شهود ها و باور های اخلاقی است.
■ #توماس_هابز: فلسفه، علم به روابط علت و معلولی میان اشیاست.
■ #وونت: کار اساسی فلسفه متحد ساختن تمام معرفت‌هایی است که از راه علوم مختلف بدست می‌آیند تا به این ترتیب مجموعه ای واحد و پیوسته ایجاد شود.
■ #کریستیان_وولف: فلسفه، علم به موجودات ممکن است؛ یعنی بر هر چه ممکن است، بالفعل حالت تحقق پیدا کند.
l👇 عضو شوید 👇l
@Philosophers2
■ منِ مطلق تمام واقعیت را در خود دارد، پس همه چیزست، و بیرون از آن چیزی نیست.
👤 #فردریش_هولدرلین
در نامه‌ایی به #فردریش_هگل
l👇 عضو شوید 👇l
@Philosophers2
👤 #فردریش_هولدرلین
در نامه‌ایی به #فردریش_هگل
l👇 عضو شوید 👇l
@Philosophers2
■ گئورگ ویلهلم #فردریش_هگل فیلسوف بزرگ آلمانی و یکی از پدید آورندگان ایده‌آلیسم آلمانی بود.
■ بخشی از سخنان او
«ما در تاریخ به آنچه بوده و آنچه هست می‌پردازیم، امّا در فلسفه، بر خلافِ تاریخ، نه با آنچه منحصراً به گذشته یا حتّی به آینده تعلّق دارد، بلکه با آنچه هست، هم در این زمان و هم برای همیشه، یعنی با عقل، سروکار داریم.»
📚 درس گفتارهایی دربابِ فلسفهٔ تاریخِ جهان، مقدّمه
«مادام که فلسفه می‌تواند مدّعی باشد که علاقه‌ای آزاد و ناوابسته - در واقع حتّی برترین علایق است - آموزگارِ آن باید صراحتاً اذعان کند که در هیچ جا ممکن نیست فلسفه ارزش چندانی داشته باشد مگر برای عدّه‌ای انگشت شمار.»
✉️ #نامه ۱۵۲ به فان گریت، نورمبرگ، ۱۶ دسامبر ۱۸۰۹
«بنابراین، نخستین شرطِ ظاهری برای دستیابی به هر چیزِ بزرگ یا عقلانی، خواه در زندگی خواه در علم، استقلال داشتن از افکارِ عمومی است. به طور قطع، افکار عمومی، دیر یا زود چنین دستاوردی را به رسمیّت خواهد شناخت و سرِ وقت، آن را به یکی از پیشداوری‌های خود، بدل خواهد کرد.»
📚 #فلسفه_حق، صفحه 239
■ منسوب
«آزمودن، تنها آزمودنِ آنچه می‌دانیم نیست، بلکه آزمودنِ معیارِ دانش نیز هست.»
«حقیقتِ سوبژکتیویته، تنها در یک سوژه، و شخصیت تنها یک خصلتِ مشخص است. هگل به جا یِ آن که آن‌ها را به منزله یِ محمولِ سوژه‌ها بنگرد، محمول‌ها را به هستی‌ها یِ مستقل تبدیل میکند و آن‌ها را وامی‌دارد تا از طریقِ روندی رازآمیز به سوژه‌هایش بدل‌شوند.»
«آموزش و پرورش هنر ساختن انسان اخلاقی است.»
«هیچ کار بزرگی در جهان بدون اشتیاق انجام نشده است.»
«آزاد بودن چیزی نیست، آزاد شدن همه چیز است.»
«مردانگی تنها به مرد بودن نیست، [ بلکه ] به همت و گذشت است.»
«مردان بزرگ، آفریننده و نوآور نبوده‌اند، بلکه به منزلهٔ قابله‌هایی بودند برای آنچه روح زمان بدان آبستن بود.»
«اندیشه شاعرانه تنها خواب و خیال نیست، بلکه نتیجه مطالعه، تجربه، حافظه و شناخت جهان است.»
«تاریخ به ما می‌آموزد که بشر هرگز از تاریخ چیزی نیاموخته است.»
l👇 عضو شوید 👇l
@Philosophers2
■ بخشی از سخنان او
«ما در تاریخ به آنچه بوده و آنچه هست می‌پردازیم، امّا در فلسفه، بر خلافِ تاریخ، نه با آنچه منحصراً به گذشته یا حتّی به آینده تعلّق دارد، بلکه با آنچه هست، هم در این زمان و هم برای همیشه، یعنی با عقل، سروکار داریم.»
📚 درس گفتارهایی دربابِ فلسفهٔ تاریخِ جهان، مقدّمه
«مادام که فلسفه می‌تواند مدّعی باشد که علاقه‌ای آزاد و ناوابسته - در واقع حتّی برترین علایق است - آموزگارِ آن باید صراحتاً اذعان کند که در هیچ جا ممکن نیست فلسفه ارزش چندانی داشته باشد مگر برای عدّه‌ای انگشت شمار.»
✉️ #نامه ۱۵۲ به فان گریت، نورمبرگ، ۱۶ دسامبر ۱۸۰۹
«بنابراین، نخستین شرطِ ظاهری برای دستیابی به هر چیزِ بزرگ یا عقلانی، خواه در زندگی خواه در علم، استقلال داشتن از افکارِ عمومی است. به طور قطع، افکار عمومی، دیر یا زود چنین دستاوردی را به رسمیّت خواهد شناخت و سرِ وقت، آن را به یکی از پیشداوری‌های خود، بدل خواهد کرد.»
📚 #فلسفه_حق، صفحه 239
■ منسوب
«آزمودن، تنها آزمودنِ آنچه می‌دانیم نیست، بلکه آزمودنِ معیارِ دانش نیز هست.»
«حقیقتِ سوبژکتیویته، تنها در یک سوژه، و شخصیت تنها یک خصلتِ مشخص است. هگل به جا یِ آن که آن‌ها را به منزله یِ محمولِ سوژه‌ها بنگرد، محمول‌ها را به هستی‌ها یِ مستقل تبدیل میکند و آن‌ها را وامی‌دارد تا از طریقِ روندی رازآمیز به سوژه‌هایش بدل‌شوند.»
«آموزش و پرورش هنر ساختن انسان اخلاقی است.»
«هیچ کار بزرگی در جهان بدون اشتیاق انجام نشده است.»
«آزاد بودن چیزی نیست، آزاد شدن همه چیز است.»
«مردانگی تنها به مرد بودن نیست، [ بلکه ] به همت و گذشت است.»
«مردان بزرگ، آفریننده و نوآور نبوده‌اند، بلکه به منزلهٔ قابله‌هایی بودند برای آنچه روح زمان بدان آبستن بود.»
«اندیشه شاعرانه تنها خواب و خیال نیست، بلکه نتیجه مطالعه، تجربه، حافظه و شناخت جهان است.»
«تاریخ به ما می‌آموزد که بشر هرگز از تاریخ چیزی نیاموخته است.»
l👇 عضو شوید 👇l
@Philosophers2
■ آنچه انگلیسی‌ها نام‌اش را «راحتی» گذاشته‌اند، پایان‌نیافتنی و محدود نکردنی است. دیگران می‌توانند به شما مکشوف کنند که آنچه در هر مرحله آن را راحتی تصور می‌کنید، ناراحتی است، و این کشف‌ها هرگز به پایان نمی‌رسد. بنابرین، نیاز به راحتیِ بیشتر مستقیماً در شما پدید نمی‌آید، بلکه کسانی که امیدوارند از ایجادِ آنان سود ببرند آن را به شما القا می‌کنند.
👤 #فردریش_هگل
📚 #فلسفه_حق
l👇 عضو شوید 👇l
@Philosophers2
👤 #فردریش_هگل
📚 #فلسفه_حق
l👇 عضو شوید 👇l
@Philosophers2
■ آنگاه که اربابان، عرصه را بر مردم روی زمین تنگ کردند؛ بردگان، سعادت از دست داده خود به روی زمین را، در آسمانها جستجو کردند.
👤 #فردریش_هگل
l👇 عضو شوید 👇l
@Philosophers2
👤 #فردریش_هگل
l👇 عضو شوید 👇l
@Philosophers2
■ نخستین شرطِ برای دستیابی به هر چیزِ بزرگ یا عقلانی، خواه در زندگی خواه در علم، استقلال داشتن از افکارِ عمومی است.
به طور قطع، افکار عمومی، دیر یا زود چنین دستاوردی را به رسمیّت خواهد شناخت و سرِ وقت، آن را به یکی از پیش داوری‌های خود، بدل خواهد کرد.
👤 #فردریش_هگل
📚 #فلسفه_حق
l👇 عضو شوید 👇l
@Philosophers2.
به طور قطع، افکار عمومی، دیر یا زود چنین دستاوردی را به رسمیّت خواهد شناخت و سرِ وقت، آن را به یکی از پیش داوری‌های خود، بدل خواهد کرد.
👤 #فردریش_هگل
📚 #فلسفه_حق
l👇 عضو شوید 👇l
@Philosophers2.
گوش هایت را میگیری
چشم هایت را می بندی
زبانت را گاز می گیری
اما حریف افکارت نخواهی شد
و چقدر دردناک است درد فهمیدن
👤 #فردریش_هگل
l👇 عضو شوید 👇l
@Philosophers2
چشم هایت را می بندی
زبانت را گاز می گیری
اما حریف افکارت نخواهی شد
و چقدر دردناک است درد فهمیدن
👤 #فردریش_هگل
l👇 عضو شوید 👇l
@Philosophers2