🔰جامعه ایران معاصر و امر
دینی و امر پسا
دینی و امر پسا عرفی : یک وارسی انتقادی مختصر(در پاسخ به محدثی گیلوایی و چهار مفهوم در نوشته اخیر او : "جامعه پسا
دینی /
تاریخ دینی /جامعه
دینی/ حکومت
دینی ")
🔰@smnejatihosseini 🔹این بحث که جامعه مدرنیته پیشرفته متاخر(آنچه پست مدرنها جامعه پست مدرن مینامندش) از لحاظ گرایش-نگرش-کنش
دینی به سمت زوال و افول دین باوری و دین گرایی میرود و یااینکه ممکنست شکل جدید و غیر مترقبه و خاصی از امر
دینی و معنوی گرایی در آن ظهور و بروز یافته باشد یا در حال تحقق باشد ؛ هم چنان از مباحث جذاب و مناقشه ای و چالشی در جامعه شناسی های دین مدرن و پست مدرن است( نکته ای که دوست دین پژوهم حسن محدثی گیلوایی هم به عنوان مولف-مترجم-محقق-مدرس با سابقه در جامعه شناسی دین به نیکی از آن آگاهست).
🔹جامعه شناسان دین موصوف برای تحلیل و تفسیر و تبیین گذشته-حال-اینده این وضع از دین باوری و دین گرایی و دین کرداری ناگزیر از ابداع چند مفهوم اند تا این پدیده را فهم کنند .
سه مفهوم مهم و محوری
* سکولاریزم*
( یعنی این که دین اهمیت اجتماعی اش را در جامعه از دست داده و فقط در حوزه خصوصی بروز دارد / آنچه در تعبیر من : دین پرهیزی و دین گریزی در جامعه است و حتی گاه با دین هراسی و دین ستیزی - لائیسیته- هم همراه است )
*پسا سکولاریزم *
( یعنی :بازگشت امر
دینی و کنش گری
دینی به حوزه عمومی و جامعه مدنی در همزیستی مدنی با سکولارگرایان ) و
*پسا
دینی *
( عبور جامعه از امر
دینی و معنویت گرایی و رفتن به سمت بی
دینی و کم
دینی و یا شکل دیگری از دین باوری- گرایی-کنشی )
به همین منظور صورتبندی شده است.
🔻(تفصیل بحث را این جا ببینید)
👇https://t.me/smnejatihosseini/5391https://t.me/smnejatihosseini/7429🔹در پرتوی آنچه مختصرا شرح شد آنچه این جا محل نقد و وارسی است امکان تعمیم این سه مفهوم-پدیده ( سکولاریزم و پساسکولاریزم و پسا
دینی ) به جامعه ایران کنونی است که در نوشته محدثی گیلوایی آمده است
🔻( اینجا را ببینید)
👇https://t.me/NewHasanMohaddesi/10544🔻( و نیز به نمونه نگاه شود به گفتگوهای مفصل من با "خبرگزاری ایکنا :و نشریه های "عصر اندیشه" و "اندیشه اینده "در باره:
آینده دین گرایی و ایران گرایی و اسلام گرایی در جامعه ایران معاصر )
👇https://t.me/smnejatihosseini/7646https://t.me/smnejatihosseini/7648https://t.me/smnejatihosseini/5063🔹به نظرم فعلا در فاز یک گفتگو می توان هر چهار مفهوم مورد نظر محدثی گیلوایی را از لحاظ تعریف مفهومی و تئوریک به این صورت محل نقد دانست :
📝این عبارت که" جامعه ایران یک جامعه
دینی بوده است".
📝این تز که : " حکومت ها در ایران حکومت
دینی بوده است ".
📝این گزاره که "
تاریخ ما یک
تاریخ دینی بوده است".
📝و این ادعا که " ایران در آستانه ورود به یک جامعه پسا
دینی است" .
🔹در این جا مختصرا برای شروع گفتگو رئوس چند نقد آمده است :
✏️نقد ۱ - چه تعریفی از "حکومت
دینی" منظور شده است ؟
✏️نقد ۲- چه تعریفی از "
تاریخ دینی "مقصود است ؟
✏️نقد ۳- چه تعریفی از" جامعه
دینی " متصور است؟
✏️نقد ۴- چه تعریفی از "پسا
دینی و جامعه پسادینی" مورد نظر است؟
🔹 توضيحات روشن گرانه محدثی گیلوایی در این باره می تواند فاز ۲ گفتگوی انتقادی را که بحث امپیریک است( بر خلاف فاز ۱ گفتگوی انتقادی که بحث تئوریک است ) فراهم سازد.
🔻پی نوشت
به نظر من همان گونه که در جای دیگر نیز بحث کرده ام
(و چند نمونه از رفرنس های آن نیز در بالا داده شده است )
ما همچنان با یک *جامعه ایران اسلامی* در دوره معاصر و آینده های نزدیک مواجهیم
( و نه جامعه پسادینی - آن گونه که برخی از دین پژوهان معتقدند از جمله محدثی گیلوایی )
و خواهیم بود که در میانه
* ایران گرایی و اسلام گرایی *
قرار دارد .
هر چند از لحاظ جامعه شناختی و منطق آینده پژوهی جامعه شناختی و آینده شناسی دین گرایی و دین باوری و دین کرداری می پذیرم که : این یک آینده باز و گشوده به روی همه نوع تحولات
دینی( از سکولاریسم تا پساسکولاریسم و از
دینی تا پسادینی و پسامعنویت گرایی و از آتئیزم تا ماتریالیزم و...) است.
Tehran
19 01 1403
@smnejatihosseini#جامعه_پسادینی#تاریخ_دینی#جامعه_دینی#حکومت_دینی #جامعه_ایران_معاصر #محدثی_گیلوایی#پساسکولاریسم#پساماتریالیزم #جامعه_ایران_اسلامی#ایران_در_میانه_ایرانگرایی_اسلامگرایی #نجاتی_حسینی