کانال رسمی اداره تبلیغات اسلامی شهرستان رباط کریم

#پاسخ_شبهات

💢با توجه به طولانی بودن #فاصله مسیر کوفه به شام و از شام به کربلا، برخی از #علما تردید دارند که کاروان اسیران در روز #اربعین به کربلا رسیده باشد

#پاسخ_چیست

آیا کاروان #اسیران و خانواده امام حسین(ع) در روز #اربعین از شام، به کربلا رسیدند؟

#بخوانید👇

بررسی #اسناد_تاریخی

📚بطور کلی این مساله اختلافی است اما در بخشی که ادله و اسناد محکمی نیز دارند به رسیدن کاروان اشاره کرده اند.


✅در خصوص اربعين و آمدن اسرا به كربلا بايد گفت:

✅شهيد مطهری در اين خصوص كه اهل بيت امام حسين(ع) در روز اربعين به كربلا آمده اند باور دارد كه آن را عقل تایید نمی کند و در منابع دسته اول و معتبر نیامده است.

برخی دیگر از مورخان هم به طور صریح و هم غیر صریح اين مطلب را انکار نموده‌اند.

شیخ مفید در «مسار الشیعه» آورده است: «روز اربعین، روزی است که اهل بیت امام، از شام به سوی مدینه مراجعت کردند. نیز روزی است که جابر بن عبدالله برای زیارت امام حسین ع #وارد کربلا شد».

✅شیخ طوسی در «مصباح المتهجّد» و ابن اعثم در الفتوح نیز همین مطلب را ذکر کرده‌اند. میرزا حسین نوری می‌نویسد: «از عبارت شیخ مفید و شیخ طوسی استفاده می‌شود که روز اربعین روزی است که اسرا از شام به مقصد مدینه خارج شدند. نه آن که در آن روز به مدینه رسیدند. »

✅در این میان سید بن طاوس در «لهوف»، اربعین را روز بازگشت اسرا از شام به کربلا ذکر کرده است. ایشان می‌نویسد: «وقتی اسرای کربلا از شام به طرف عراق بازگشتند، به راهنمای کاروان گفتند: ما را به کربلا ببر. بنابراین آن‌ها به محل شهادت امام حسین آمدند. سپس در آن جا به اقامه عزا و گریه و زاری برای اباعبدالله پرداختند ...»

✅ابن نما حلی نیز روز اربعین را روز بازگشت اسرا از شام به کربلا و ملاقات آن‌ها با جابر و عده‌ای از بنی هاشم ذکر کرده است.

میرزا حسین نوری پس از از نقل قول سید بن طاوس به #نقد آن پرداخته است.

✅رسول جعفریان می‌نویسد: «شیخ مفید در ارشاد، ابومخنّف در مقتل الحسین، بلاذری در انساب الاشراف، دینوری در اخبار الطوال و أبن سعد در الطبقات الکبری، اشاره‌ای به بازگشت اسرا به کربلا #نکرده‌اند».

✅شیخ عباس قمی هم داستان آمدن اسرای کربلا را در اربعین از شام به کربلا بسیار #بعید می‌داند.

محمدابراهیم آیتی و شهید مطهری نیز آمدن اسرای در روز اربعین به کربلا، را #انکار کرده‌اند.

✅امّا در #خصوص ورود جابر بن عبدالله انصاری در روز اربعین سال ۶۱ هجری به کربلا، به نظر می‌رسد بین منابع تاریخی چندان اختلافی نباشد.

✅شیخ طوسی می‌نویسد: «روز اربعین روزی است که جابر بن عبدالله انصاری صحابی رسول خدا ص از مدینه برای زیارت قبر امام حسین ع به کربلا آمد. او اولین زائری بود که قبر شریف آن حضرت را زیارت کرد».

✅مرحوم آیتی می‌نویسد: «جابر بیستم ماه صفر، درست چهل روز بعد از شهادت امام وارد کربلا شد. سنت زیارت اربعین امام به دست او تأسیس گردید».

📚حماسه حسینی، ج ۱، ص ۳۰

اللهوف في قتلى الطفوف، ص ۱۱۴،

قمی، منتهی الامال، ج ۱، ص ۵۲۵

جعفریان، تأملی در نهضت عاشورا، ص ۲۱۶. 
 آیتی، بررسی تاریخ عاشورا، ص ۱۳۹.

#پاسخ_شبهات

💢دل باید پاک باشه، نماز و روزه بهانه ست! هرجور دلت مبخواد با خدا صحبت کن! عبادت به #نماز نیست!

برخی دین و دینداری را اینگونه #جلوه میدهند که #صرف ایمان داشتن در دل به خداوند و ارتباط دلی با معبود #کفایت میکند!

امام باقر(ع) در دوران خود با نقل حدیثی از امیرالمومین به این #شبهه پاسخ داده اند:

ابوالصّباح می­گوید شنیدم که حضرت باقر(ع) فرمود که علی(ع) مکرّر می­فرمود اگر #ایمان همین گفتنِ شهادتین بود و انسان فقط با اعتراف به وحدانیّت خداوند و رسالت #پیغمبر مؤمن می­شد، دیگر روزه و نماز و حلال و حرام نازل نمی­شد! چنین شخصی می‏شد مؤمن و جایگاهش هم می­شد بهشت!

علی(ع) مکرّر می­گفتند اگر ایمان گفتنِ #شهادتین است، پس اینها برای چه نازل شد؟!

معلوم می­شود که صِرف گفتنِ #شهادتین ایمان نیست. این اشاره دارد به آن مطلبی که ایمان، جای‏گزین شدنِ «دین» در دل و پذیرشِ قلبیِ آن بیان صادره از مقام رُبوبی است که به وسیلة #انبیا به ابنای بشر ابلاغ می‏شود.

دین هم مُرکّب از «اصول و فروع» و «علم و عمل» است. بنابر این هیچ مانعی ندارد که کسی #مسلمان ظاهری باشد و همة احکام ظاهری و #فقهی اسلام دربارة او اجرا شود، ولی در عین حال مؤمن نباشد.

📚بحارالانوار، ج 66، ص 19

#پاسخ_شبهات

💢آيا روايت «حُسَيْنٌ مِنِّي وَأَنَا مِنْ حُسَيْنٍ» در كتب #اهل_سنت با سند صحيح نقل شده است؟

معنای این #روایت قابل فهم نیست، در بخش اول پیامبر(ص) میفرمایند: حسین از من است
این بخش #معنی واضحی دارد: حسین نوه رسول خداست و جد ایشان است.

اما در بخش دوم میفرمایند: من از حسین هستم!
#چگونه پیامبر(ص) که جد امام‌حسین(ع) است، از حسین(ع) است؟

✅ بخش اول:

اين روايت از #طريق يعلي بن مره عامري با سند صحيح در منابع برادران اهل سنت آمده است. متن اين رو ايت با اين سند #معتبر در كتاب «المصنف» ابن ابي شيبه استاد بخاري اين چنين آمده است.

📚مصنف ابن أبي شيبة، ج 6، ص 380

روزى با پیامبر(ص) به یک میهمانى #دعوت شده بودیم؛ در حالى که در کوچه مى‏رفتیم، حسین‏(ع)را در حال بازى دیدیم.

پیامبر(ص) از #همراهانش جلوتر رفت و #دستانش را گشود تا او را بگیرد؛ اما حسین‏(ع) فرار کرد و این طرف و آن طرف مى‏رفت و پیامبر(ص)به او میخندید، تا این که او را گرفت؛ پس یکى از #دستانش را زیر چانه و دیگرى را پشت سرش قرار داد و او را میبوسید و میگفت: "حسین از من است و من از حسینم؛ کسى که #حسین را دوست بدارد، خداوند او را دوست دارد"

📚سنن ابن ماجه، ج1،ص 51

✅ اما فهم بخش دوم حدیث:

پس از #مبعوث شدن به رسالت، حیات او به رسالت و بقاى آن و حیات رسالت نیز به #حیات او وابسته شد و چون حسین‏(ع) براى زنده ماندن #رسالت محمدى بسیار کوشید حتى عزیزترین کسانش را در این راه قربانى کرد، #رسالت از او جانى دوباره گرفت و استمرار یافت ؛ از این رو پس از جریان کربلا #ثابت شد؛ «الاسلام محمدیُ الحدوث حسینیُ البقاء»؛ اسلام توسط پیغمبر(ص) به وجود آمد و توسط حسین(ع) باقى ماند.

#پاسخ_شبهات

💢آيا روايت «حُسَيْنٌ مِنِّي وَأَنَا مِنْ حُسَيْنٍ» در كتب #اهل_سنت با سند صحيح نقل شده است؟

معنای این #روایت قابل فهم نیست، در بخش اول پیامبر(ص) میفرمایند: حسین از من است
این بخش #معنی واضحی دارد: حسین نوه رسول خداست و جد ایشان است.

اما در بخش دوم میفرمایند: من از حسین هستم!
#چگونه پیامبر(ص) که جد امام‌حسین(ع) است، از حسین(ع) است؟

✅ بخش اول:

اين روايت از #طريق يعلي بن مره عامري با سند صحيح در منابع برادران اهل سنت آمده است. متن اين رو ايت با اين سند #معتبر در كتاب «المصنف» ابن ابي شيبه استاد بخاري اين چنين آمده است.

📚مصنف ابن أبي شيبة، ج 6، ص 380

روزى با پیامبر(ص) به یک میهمانى #دعوت شده بودیم؛ در حالى که در کوچه مى‏رفتیم، حسین‏(ع)را در حال بازى دیدیم.

پیامبر(ص) از #همراهانش جلوتر رفت و #دستانش را گشود تا او را بگیرد؛ اما حسین‏(ع) فرار کرد و این طرف و آن طرف مى‏رفت و پیامبر(ص)به او میخندید، تا این که او را گرفت؛ پس یکى از #دستانش را زیر چانه و دیگرى را پشت سرش قرار داد و او را میبوسید و میگفت: "حسین از من است و من از حسینم؛ کسى که #حسین را دوست بدارد، خداوند او را دوست دارد"

📚سنن ابن ماجه، ج1،ص 51

✅ اما فهم بخش دوم حدیث:

پس از #مبعوث شدن به رسالت، حیات او به رسالت و بقاى آن و حیات رسالت نیز به #حیات او وابسته شد و چون حسین‏(ع) براى زنده ماندن #رسالت محمدى بسیار کوشید حتى عزیزترین کسانش را در این راه قربانى کرد، #رسالت از او جانى دوباره گرفت و استمرار یافت ؛ از این رو پس از جریان کربلا #ثابت شد؛ «الاسلام محمدیُ الحدوث حسینیُ البقاء»؛ اسلام توسط پیغمبر(ص) به وجود آمد و توسط حسین(ع) باقى ماند.

#پاسخ_شبهات

💢چرا پیامبر(ص) یهود را میمون خطاب کرد؟ آیا این حرف فحش و #دشنام بشمار نمی‌آید؟

✅نسبت میمون به برخی از یهودیان، نه از #زبان پیامبر(ص)، بلکه از سوی خود خداوند متعال صورت گرفته است. در برخی آیات قرآن، گزارشی از مجازات یهودیان سرکش و تبدیل آنها به شکل #میمون آمده و آنها به دلیل #سرپیچی از فرمان پروردگار، مورد لعن خداوند قرار گرفته‌اند. در ذیل، به برخی از این آیات اشاره می‌گردد:
1. «وَ لَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذِینَ اعْتَدَوْا مِنْکُمْ فِی السَّبْتِ فَقُلْنا لَهُمْ کُونُوا قِرَدَةً خاسِئِینَ»؛

به طور قطع حال کسانى را از شما که در روز شنبه نافرمانى و گناه کردند دانستید، ما به آنها گفتیم به صورت #بوزینه‏_هاى منفوری درآیید.

📚بقره ایه ۶۵

2. آیه دوم سوره مائد ۶۰

آیا شما را از کسانى که جایگاه و پاداششان بدتر از این است، باخبر کنم؟ کسانى که خداوند آنها را از رحمت خود دور ساخته و مورد خشم قرار داده (و مسخ کرده) و از آنها #میمون‌‌ها و خوک‌‌ها و بندگان طاغوت قرار داده است. موقعیت و محل آنها بدتر است و از راه راست گمراه‌‏ترند.

✅بنابراین، این‌گونه نبود که پیامبر اسلام(ص) بی‌جهت - مثلاً به یک یهودی همسایه‌اش - چنین دشنامی دهد، علاوه بر آن‌که #دشنام و لعن قرآن نیز تنها متوجه بخشی از یهودیان #سرکشی بود که به فرمان خدا بی‌اعتنایی کردند و نه تمام آنها.