بنا به گزارشات ارسالی از درون زندان اوین، شامگاه چهارشنبه ۱۳تیرماه ۱۴۰۳، زندانیان سیاسی دربندهای مختلف زندان اوین اقدام به سردادن شعارهای ضد حکومتی کرده و انتخابات را تحریم کردند. 👈 ابتدا بند زنان اوین شروع به دادن شعار نمود و پس از آن زندانیان سیاسی در بندهای ۴ و ۶ و ۸ زندان اوین ، آنان را همراهی نمودند. 📌 زنان و مردان زندانی سیاسی، بارها با برخوردها و موضع گیری های رادیکال خود نشان داده اند که دیوارهای حقیر زندان آنها را مرعوب نساخته و نمی توانند مانع از انتشار و تکثیر آرمان های بلند آزادی خواهانه و عدالت جویانۀ آنان گردد! #تحریم_فعال_انتخابات#رای_بی_رای#مبارزه_ادامه_دارد #با_هم_پیروزیم #زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
همزمان با برگزاری سومین جلسه دادگاه پرونده شلیک موشکهای سپاه به #هواپیمای_اوکراینی، خانواده جانباختگان در مقابل دادسرای نظامی تجمع کردند و شعارهای «حقیقت، عدالت» و «مرگ بر دیکتاتور» سر دادند.
جایی که #تشکلهای_کارگری، اندک، ضعیف، یا تحت کنترل کارفرمایان و/یا رژیم است، کارگران باید بتوانند بهسرعت در مقیاس بزرگ #سازماندهی شوند. این اتفاق بارها در طول تاریخ رخ داده است، از لهستان گرفته تا برزیل، آفریقای جنوبی و فیلیپین، اما به سازمان انعطافپذیری نیاز دارد که افراد میتوانند یکشبه برای خود ایجاد کنند و به طور مداوم میتوانند رهبران و شرکتکنندگان جدید را وارد کنند.
این سازمانها معمولاً یکی از این دو شکل را دارند. برخی «شورای کارگری» هستند که در آن کسانی که با هم کار میکنند گرد هم میآیند، خود را بهعنوان یک گروه تعریف و نمایندگانی را انتخاب میکنند. از نقاط قوت این رویکرد این است که همهی کسانی را که با هم کار میکنند دربرمیگیرد و با نمایندگانی دارای مشروعیت ناشی از انتخابی بودن همراه است. نقطهی ضعف این رویکرد این است که زمانی که دیدگاه کسانی که در کنار هم کار میکنند بهشدت متفاوت باشد، به توافق رسیدن میتواند غیرممکن شود.
رویکرد جایگزین، «گروههای همبسته» است که در آن گروههای کوچکی از افراد (معمولاً ۵ تا ۱۰ نفره) که به یکدیگر اعتماد دارند و دیدگاهها را به اشتراک میگذارند با یکدیگر ملاقات و گروهی را برای خود تعریف میکنند، سپس نمایندگانی را به یک گروه هماهنگکننده («شورای سخنگو») میفرستند که اقدامات آنها را هماهنگ میکند. این فرم فاقد مشروعیت شورای کارگری است، اما به افراد اجازه میدهد تا در موقعیتهایی که حمایت اکثریت هنوز پدید نیامده است، امکان سازماندهی و ابتکار عمل داشته باشند. همچنین به گروهها اجازه میدهد تا اقدامات عمومی مشهودی را انجام دهند و سپس برای جلوگیری از سرکوب ناپدید شوند.
در بسیاری از موقعیتها، دعوت به تشکیل شوراهای کارگری و سازماندهیشان اگر امکان آن وجود داشته باشد منطقی است، اما اگر امکان ان وجود نداشته باشد گروههای همبسته تشکیل داده میشود.