نان کار آزادی

🔺کارزارِ #سه‌شنبه‌_های_نه_به_اعدام از #زندان_قزلحصار آغاز شد و اکنون ۱۸ هفته است که زندانیان سیاسی در چندین زندان ایران، علیه احکام اعدام دست به اعتصاب غذا می‌زنند تا افکار عمومی را متوجهِ کشتار روزمره‌ی زندانیان توسط ماشین اعدام جمهوری اسلامی کنند. تمامی رسانه‌های جریان اصلی، رسانه‌های وابسته به #صنعت_حقوق_بشر و #سلبریتی_اکتیویستها این کارزار و بیانیه‌های متعدد زندانیان سیاسی در رابطه با کشتار در زندان‌ها نادیده گرفته‌اند.

🔺این ویدئو توسط زندانیان #قزلحصار به بیرون ارسال شده است و آن‌ها _با علم به خطرات ناشی از این اقدام_ از افکار عمومی درخواست دارند تا نسبت به شرایط آن‌ها بی‌تفاوت نباشد. شمارش سالیانه‌ی بدن‌های کشته‌شده تقلیلِ مساله‌ی اعدام و نیز عادی‌سازی از اعدام است؛ اهمیت قائل شدن، به‌معنای توجه به ارزشِ جان انسان‌ها و مخالفتِ قطعی با مجازات اعدام است؛ بدون توجه به جرم/اتهام.

🔺با توجه به رویکردِ کالاییِ صنایع حقوق بشر و اپوزيسيون به اعدام، افکار عمومی در بهترین حالت، تنها متوجه اعدام زندانیان سیاسی می‌شود که همین نیز بعد از سرکوب قیام #زن_زندگی_آزادی، به شکل معناداری کم‌رنگ شده است.

🔺 زندانیان عادی، سوختِ اصلی و دائمی ماشین اعدام هستند‌. اکثریت قریب به اتفاقِ این محکومان از ستم‌دیده‌ترین و محروم‌ترین لایه‌های طبقه‌ی کارگر هستند که در پی #تبعیض_سیستماتیک به سمتِ انواع بزه سوق داده شده‌اند. در واقع، سیستم همان‌کسانی که را در اثر بی‌عدالتی و تبعیض، قربانی شده‌اند، با طناب دار به قتل می‌رساند تا

الف: روی تبعیض سیستماتیک ماله کشیده و فقر و فلاکت را امری فردی تعریف کند.

ب: با کشتنِ قربانیانِ تبعیض، مشت آهنین خود را به‌طور روزمره روی سر دیگر ستم‌دیدگان و محرومان نگاه دارد و قدرت خود را به رخ بکشد.

ج: با همین مشت، کشتنِ فقرایِ شورشی را با برندِ "دفاع از امنیت ملی" توجیه کند

🔺تا زمانی‌که مخالفتِ قطعی با اعدام به یک‌ نهادِ اجتماعی تبدیل نشود، ماشین اعدام به فعالیت خود ادامه خواهد داد. نپرسید، "جرم‌‌اش چه بود"، بگوئید #اعدام_قتل_عمد_دولتی_است و لاغیر.

#قیام_علیه_اعدام #جمهوری_اعدام #لغو_مجازات_اعدام #کرامت_انسانی


@Blackfishvoice1

بعد از ۱۴ سال حبس، #خسرو_بشارت را به مدت ۱۴ روز در انفرادی نگاه داشتند: یعنی پیش از انداختن طناب دار به گردنش، ۱۴ شبانه‌روز او را زجرکش کردند.
بشارت در بهمن ماه ۱۳۸۸ دستگیر شد و برای اولین‌بار در سال ۱۳۹۸ توانست شرحی از شکنجه‌‌های خود منتشر کند:

"در بهمن ماه سال ۱۳۸۸ بود که توسط اطلاعات شهرستان مهاباد دستگیر شدم و بلافاصه من را به بازداشتگاه اطلاعات ارومیه انتقال دادند. مدت یک ماه کامل، در سلول انفرادی انواع شکنجه‌های های مختلف را روی من پیاده کردند…. بارها من را ساعت‌ها با دست‌بند به سقف آویزان می‌کردند و بارها من را به تختی بسته و با کابل‌های برق فشار قوی زخیم و سه‌رشته، محکم به کف پاهایم ضربه می‌زدند. طوری که نزدیک بود مغزم از دهانم بیرون بیاید و چشمهایم از حدقه جدا شود و قلبم داشت می‌ترکید.
این‌ شکنجه‌ها سه هفته ادامه داشت و بعد از آن من را به دستگیری اعضای خانواده‌ام تهدید می‌کردند و در آن هنگام زیر این شکنجه‌ها و تهدیدات، بازجوی پرونده اتهامات دیکته شده به من را خودش می‌نوشت و از من به زور پای همان برگه امضا و اثر انگشت می‌گرفت در حالی که در آن حال اصلا انگار در این دنیا نبودم و نمی‌دانستم چی را دارم امضا می‌کنم."

در نهایت امروز چهارشنبه ۲۶ اردیبشهت ۱۴۰۳ بشارت همراه با
محمدرضا رحیم پور، سیروس حیات‌بینی، محمد کریم فاضلی و یک زندانی گمنام اهل افغانستان توسط جلادان در #زندان_قزلحصار به قتل رسیدند.

#جمهوری_اعدام #اعدام_قتل_عمد_دولتی_است #قیام_علیه_اعدام #علیه_بی_تفاوتی #علیه_اعدام #لغو_مجازات_اعدام

@Blackfishvoice1

بی‌طرف نداره این جنگ
#دیوارنویسی گروه #دانش_آموزان_انقلابی_تهران در هم‌بستگی با #توماج_صالحی

#خیابان_تریبون_ماست #علیه_سکوت #علیه_بی_تفاوتی #علیه_اعدام
#جمهوری_اعدام #اعدام_قتل_عمد_دولتی_است #زن_زندگی_آزادی


@Blackfishvoice1

بنابر اخبار برخی از خانواده‌های زندانیان در زندان‌های مختلف کشور این هفته نیز زندانیان در #سه_شنبه_های_سیاه علیه اعدام  در زندان‌های #قزلحصار، ندامتگاه کرج، بند زنان و بندهای ۴ و ۸ #زندان_اوین ، #زندان_وکیل_آباد_مشهد ، #زندان_سقز و #زندان_خرم_آباد دست به اعتصاب غذا زده‌اند.
این اعتصابات در حالی هر سه‌شنبه صورت می‌گیرد که بیم آن می‌رود که جمهوری اسلامی بعد از شکست مفتضحانه در انتخابات فرمایشی،  انتقام آن را از زندانیان زیر حکم اعدام بگیرد و موج جدیدی از اعدام‌ها را مجددا در زندان‌ها برپا نماید.
از این رو این زندانیان در ششمین هفته سه‌شنبه‌های #نه_به_اعدام از سایر زندانیان زندان‌های مختلف و سایر مبارزین دعوت بعمل می‌آورند تا با پیوستن به این فراخوان فشارها را هر چه بیشتر بر ماشین کشتار افزایش دهند.

#جمهوری_اعدام #علیه_بی_تفاوتی #اعدام_قتل_عمد_دولتی_است #مقاومت_روزمره #علیه_سکوت


@Blackfishvoice1

"اذان صبح، سرودِ مرگِ ما بود."

#جمهوری_اعدام #اعدام_قتل_عمد_دولتی_است #علیه_سکوت #علیه_بی_تفاوتی #خیابان_تریبون_ماست #زن_زندگی_آزادی

@Blackfishvoice1

اعدام نباید بماند، جانی را به عمد بستاند.

اگر ندانیم که از چه چیزهایی می‌خواهیم رها شویم، نخواهیم توانست درک کنیم که برای چه چیزی رها می‌شویم. درک آنچه برایش می‌خواهیم رها شویم همان آرمانِ ما را شکل می‌دهد.
صرفِ اینکه از شرّ ولایت فقیه رها شویم بدون آنکه تحلیل کنیم که ولایت فقیه بر اساس چه عواملی روی کار آمده و چه ساز و کاری را ایجاد کرده که جانِ مردم را به لب رسانده است، باعث می‌شود که در سیر تاریخ گم شویم و ناخودآگاه در پیِ رویایی بهتر به چاهی عمیق‌تر سقوط کنیم. این به این معنا نیست که سقوط جمهوری اسلامی بد یا مضر باشد. بلکه ایجاد خط تمایزی شفاف بین صرفِ سقوط جمهوری اسلامی و یک انقلابِ بنیادین است. سقوط جمهوری اسلامی می‌تواند، پسامدهای متفاوتی را رقم بزند، چه تبدیل به تونس و لیبی شدن و چه جهش بسوی یک انقلاب بنیادین و بتدریج ایجاد جامعه‌ای آرمانی. و آنچه نمی‌تواند ما را از تونس شدن بترساند، همان آگاهی ما در مورد تفاوتِ انقلاب و براندازی و آرمان ما است که بر اساس دانش ما در مورد آن است که از چه چیزی رها می‌شویم.
ما نیز مرحله به مرحله ضمنِ تعریف آرمان‌های خود، همچنان در پی روشنگری آنچه هستیم که عوامل پدیدآورنده‌ی وضع موجود بوده‌اند. یکی از آرمان‌های ما ایجاد جامعه‌ای برای منحل کردن حکم اعدام است. در طول تاریخِ انسان از دوران وحشیگیری، بربریت تا به اصطلاح متمدنِ امروزی، جامعه‌ی انسانی همواره اَشکالِ متفاوتی از اعدام را در فرهنگِ اجتماعی خود داشته است. چه در پی خونخواهی‌های قبیله‌ای، چه در مذاهب برای پیشبردِ اخلاقِ اجتماعی و چه در لوای قوانین مدونِ عصرِ مدرن برای کاهش ناهنجاری‌های اجتماعی. ولی اینکه تعریف امروزی ما از اعدام و فلسفه‌ی اعدام چیست و آیا مجازاتِ اعدام در مورد ناهنجاری‌های اجتماعی بازدارنده بوده است دو مقوله‌ی متفاوت هستند. تعریف ما از اعدام شفاف است؛ در عصر مدرنِ دولت-ملت‌ها، اعدام را عمدی‌ترین نوع قتل می‌دانیم. چون در هر قتلی که در جامعه یا ناجمعه‌ی انسانی رخ می‌دهد، عواملی دیگر مانند ساختار اقتصادی، ساختار اجتماعی و ساختار سیاسی در آن نقش داشته‌اند و آن پدیده‌ی قتل را معلول علت‌های دیگر می‌دانیم. ولی در اعدام، با توجه به قانونِ از پیش نوشته شده و نهادهای سازماندهی شده توسط دولت، با توجه به اینکه هیچ راه برگشت‌پذیری ندارد، آن را قتلِ عمد توسط دولت می‌دانیم. فلسفه‌ی دولت‌ها از مجازاتِ اعدام بیشتر با این توجیه که مجازاتی بازدارنده است، اعلام می‌شود ولی با نگاهی به آمارِ جامعه‌هایی که مجازاتِ اعدام هنوز قانونی است، اعدام نتوانسته است در هیچ‌کدام از مسائلی که دولت‌ها برایش مجازات اعدام گذاشته‌اند، نقش بازدارنده داشته باشد و حتی موجبِ بازتولیدِ آن مسئله و گسترش آن شده است. چنانکه در سال ٦٧ طبق گزارش‌ها، بیش از پنج هزار زندانی سیاسی بخاطر فعالیت علیه نظام ولایت فقیه اعدام شدند ولی هشت سال بعد در سال ٧٥ جنبش دانشجویی باز سر برآورد و با اعدام و کشتار کوی دانشگاه، همچنان نتوانست نقش بازدارنده داشته باشد و همچنان مردم در سال‌های ٩٦، ٩٨ و ١٤٠١ باز علیه نظام ولایت فقیه دست به مبارزه زدند. این تنها نمونه‌ای از صدها نمونه بود که برای همگان آشکار است و نمونه‌های دیگر را در اعدام‌های فراگیر و پنهانیِ کوردستان و بلوچستان می‌توان مشاهده کرد. و جدا از نمونه‌ی امنیتی با اشاره به مسائل دیگر مانند قصاص می‌توان مشاهده کرد که روز به روز آمار قتل‌های اجتماعی گسترش می‌یابند.
مسئله‌ای دیگر که ما به آن می‌پردازیم طبقاتی بودنِ مجازاتِ اعدام است، بنحوی که طبقه‌ی فرودست براحتی با اجرای احکام روبرو می‌شوند در حالی که در لایه‌های طبقه‌ی سرمایه‌دار با وجود دلایل و مدارکِ مستند، بندرت جمهوری اسلامی حتی اگر حکم اعدام کسی تائید شده باشد، آن را اجرا کرده است.
در آرمانِ ما جدا از اینکه جامعه‌ی طبقاتی وجود نخواهد داشت، بلکه حکم اعدام هم منحل خواهد شد و دولت و نهادهای زیردست آن مانند قوه قضائیه نیز به مثابه یک نهاد اعمال قدرت به مردم از بین خواهد رفت و قدرت بصورت مستقیم در دست خود توده‌های مردم خواهد بود.

کمیته‌ی جوانانِ انقلابی سرخ مهاباد

#نه_به_اعدام
#اعدام_قتل_عمد_دولتی_است

#امین_مهدی_شکراللهی، #آرین_فرزام_نیا و #امیر_مهدی_جعفری، سه نوجوانی هستند که در پرونده کشته‌شدن یک بسیجی در کرج به همراه ۱۵ نفر دیگر در روزهای ۹ و ۱۰ آذر محاکمه شدند. اتهام آرین فرزام نیا که از او به عنوان متهم ردیف سه این پرونده هم نام‌ برده می‌شود «افساد فی الارض از طریق ارتکاب جرایم علیه امنیت داخلی کشور حمله به ماموران بسیج و فراجا»، اتهام امین مهدی شکراللهی «افساد فی الارض از طریق ارتکاب جرایم علیه امنیت داخلی کشور» و اتهام امیرمهدی جعفری «افساد فی الارض از طریق ارتکاب جرایم علیه امنیت داخلی کشور، حمله به ماموران انتظامی و بسیج، اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرایم علیه امنیت کشور» عنوان شده.
از زمان دقیق بازداشت این نوجوانان خبری در دست نیست اما گویا آنان نیز مانند سایر متهمان دو روز بعد از اتفاقات ۱۲ آبان (مراسم چهلم حدیث نجفی) در روز ۱۴ آبان بازداشت شدند.
با وجود اینکه همه مراحل بازجویی و بازداشت این نوجوانان غیرقانونی و غیرشفاف بوده و  در حالی که بر اساس قانون دادگاه انقلاب صلاحیت رسیدگی به پرونده افراد زیر هجده‎سال را ندارد، دادگاه با اعلام اینکه قضات این پرونده هم ابلاغ دادگاه انقلاب را دارند و هم مستشار دادگاه کیفری یک ویژه رسیدگی به جرایم نوجوانان و دارای ابلاغ ویژه هستند، ادعا کرده که تمام تشریفات قانونی برای رسیدگی به پرونده متهمان زیر ۱۸ سال رعایت شده است و دادگاه تاکید دارد که محاکمه آنان در حضور «مددکار اجتماعی» برگزار می‌شود.
نگاهی به دادگاه این کودکان نشان می‌دهد که اغلب اظهارات «مددکاران» نیز همانند وکلای تسخیری پرونده در جهت تایید اتهامات این افراد و در نهایت تقاضای عفو و بخشش است. به عنوان مثال نماینده مددکاری اجتماعی در زمان رسیدگی به پرونده امیرمهدی جعفری گفته: «نمی‌دانم چه دست پنهانی بچه‌های ما را به این اقدامات آلوده کرده است.»
کمیته پیگیری مطلع شده که یکی از متهمان زیر ۱۸سال این پرونده ۴ روز پس از دستگیری و زمانی که اجازه تماس با خانواده‌اش را پیدا کرده، به آنها گفته است «انقدر کتکم زدند به همه‌چیز اعتراف کردم.» گفته می‎شود او به قدری تحت فشار، به دروغ اعتراف کرده که وقتی نزد بازپرس برده می‎شود، بازپرس از او سوال می‌پرسد:« آیا واقعا همه این کارها را انجام داده‎ای؟»

گزارش از " کمیته پیگیری وضعیت بازداشت‌شدگان"

#علیه_سکوت
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#جمهوری_کودک_کش_اسلامی #جمهوری_اعدام #اعدام_قتل_عمد_دولتی_است


@Blackfishvoice1