یه غزل فارسی
تقدیم به نگاه مهربانتون
زندگی حس قشنگی به زبان سادهست
که در آغوش زمین با تو به رقص افتادهست
گاهی از حنجرهی زنجره ها میجوشد
گاهی از سینهی گنجشک نتی سرداده است
گاه باران که به بام خانه ها میکوبد
گاه موسیقی رودی که کنار جاده است
مثل رزهای حیاط مادرم خوشرنگ است
گاه با سورهی لبخند پدر همزاد است
لا به لای روح جنگل نفسش میپیچد
گاه مثل پیچکی بر تن هر آزاد است
مثل یک چشمه ملودی مینوازد آرام
در پس ذهن زلالش زنگ یک فریاد است
زندگی قصهی شعری است که در من جاری است
سفرهای ناب که با دست دلت آماده است
به کدام آینه این پنجره را وا کردی
وقتی از شوق بخوانی ضربانش شاد است
آفتابی اگر از سایه بیایی بیرون
اگر از غم بنویسی همه اش غمباد است
معصومه اپروز
اردیبهشت ۱۴۰۱
#غزل#شعر_فارسی #معصومه_اپروز #محمد_علی_بهمنی #شعر_خوب_بخوانیم #شعر_بومی_محلی #اکسپلور #شعر_گیلان_تالشhttps://www.instagram.com/tv/CdzmwkSjuJ6/?igshid=MDJmNzVkMjY=