#شعر_تاتی#پتار_پتار#تاتی_دروی#ج_سبزعلیپور #پتار_پتار۱. کَی‌خدا چنده خسی الان نهاره راسّ آبش
کَی‌خدا کیله خدا پتار پِتاره راسّ آبش
2.کَخراو اِکرده‌اشان، دَکردشان بوردشان
دز الان، تنگه دلان اَسبه‌نشاره راسّ آبش
3.انگوره لاخَه خونش آخوشیسه خشک آبیه
چَه عوض خلکه دله که خون پواره راسّ آبش
4. رَز و باغه وش گته، آی بله‌مرده‌زا کاریش
قدیمه جو چمه را ده آو نواره راسّ آبش
5.سمَه‌خانی‌شان بگَت گف‌گفه‌نه، چه فیک کری
سندن و پلنگا نی چمان شیاره راسّ آبش
6. اْسبه‌شان وینده که ورگه‌نَه خسه چه لانه‌کو
رمه دس برشه بشه، دلاو دداره راسّ آبش
7. خون کرا خونه هره چمه دلان کو نوینی؟
چمه غیرز هر جیگاه هَیار هَیاره راس آبش
8. بهاره وا بشه و گرمشه وا بکشت امه
وله تا جیگا الان ده سغه داره راس آبش
9. سیته و نسبر و کیجه منده نی رز مَزه کو
لیاس و کشال کرا خلکه پتاره راسّ آبش
#ترجمه_شعر 1- کدخدا چقدر می‌خوابی، وقت نهار شد، بلند شو// کدخدا، کربلایی خدا، غارت و چپاول شروع شده، بلند شو.
2- خانه‌آباد! کندند، ریختند، و در کیسه کردند و بردند// دزد الان سوار اسب در کوچه‌ها می‌تازد، بلند شو.
3- خونی که از شاخۀ انگور می‌ریخت، خشکید // هر خونی هست، خون دل مردم است، بلند شو.
4- باغ‌ها آتش گرفتند از بی‌آبی، لامسب! کجایی// جوی قدیمی دیگر برای ما آب نمی‌آورد، بلند شو.
5- کوه «سمه‌خانی» را اشغال کردند، به همین راحتی، چه فکر می‌کنی// کوه‌های دیگر «سندن» و «پلنگاه» هم مثل بقیه است.
6- سگ را دیده‌اند که در لانۀ گرگ با او یک‌جا می‌خوابد // گله از دست ما رفت، این پارس‌کردن‌هایی که می‌بینی بیهوده و ظاهرسازی است.
7- خون ما دارد خون را می‌خورد (دلمان خون شد) آیا نمی‌بینی؟// غیر از ما همه مشغول عیش و نوش هستند.
8- باد خوب بهاری رفت و باد پرآفت «گرمش» آمد و ما را کشت// به جای گل محمدی، درخت بلند و زمخت «سغه‌دار» رشد کرده‌است.
9- دیگر در باغ سار و سهره و گنجشکی نیست // به جای آنها روباه و شغال دارند مردم را غارت می‌کنند.
۲۱/۴/۱۴۰۱
