کانال شعر معصومه اپروز
#ادبيات_عاميانه_تاتی
Канал
144
подписчика
1,76 тыс.
фото
883
видео
785
ссылок
چه میشد آب و رنگ خواب باشی؟
تو هم در خانه مهتاب باشی
زبان دستهایم زخم برداشت
چرا آتش ؟!چه میشد آب باشی!
🌷🌸🌹🌻
امه آسونداری ریشه کو ایزم
سبی تیجره اندیشه کو ایزم
.ایدنیا خاکی بن چال به چه به دوم
هنی سنگ آنبم شیشه کو ایزم
.
🎶کانال اشعار معصومه اپروز
Forwarded from جهان ویران (jahan sabzalipour)
#ادبيات_عاميانه_تاتی
#شعر_مینه_مینه
#جهاندوست_سبزعلیپور
ادبیات هر قومي لبريز از زيبايي‌هايي است كه از دوران بسيار قديم براي ما به ارمغان مانده است. شايد در مقايسه با زبان فخيم و ادبي فارسي كه در طول قرن‌ها خود را پيدا كرده و سامان‌مند شده و از ادبياتي فاخر برخوردار است، ادبيات عاميانه زبان‌هاي ديگر چندان زيبا به نظر نيايند، اما اگر دربارهاي شاهان و سلاطين بزرگ و متمول و جهانگشايي همچون محمود غزنوي، براي هر يك از گويشهاي ايراني وجود داشت، شايد از گذشته اين گويشها ادبيات و اشعار بسياري به يادگار داشتيم، و نداريم، از طرفي هيچ ملت و قومي بدون ادبيات نيستند، حتي آن قبيله‌اي كه چوپانش در صحرا ني‌لبك به لب دارد، ابيات و اشعاري خلق كرده كه بكر و طبيعي هستند و بدون هيچ زيوري ذات انسان قديمي را براي ما نشان خواهند داد. درست مانند ميوه‌هاي امروز شهرهاي بزرگ كه با سموم بهداشتي به زيبايي و بزرگي رسيده اند اما هرگز طعم و سلامت ميوه بدشكل و قواره روستاهاي دور را ندارند.
هيچ قومي بدون ادبيات نيست، اگر ادبيات فاخر و رسمي نشد، ادبيات خاك خورده عاميانه حتما در هر سرزميني يافت مي‌شود.
بنده با مطالعه درباره زبان تاتي به تعدادي از دوبيتي‌هايي دست پيدا كردم كه بسيار زيبا هستند. اين ابيات نشان دهندۀ هويت و فرهنگ منطقه هستند. پربسامدترين مضمون آنها عشق (گله از يار) و شكايت از روزگار است.
شعري كه در ادامه آمده، گويا به نام «مَينه مَينه» بوده است (البته اشعار قديم اسم نداشتند). معلوم نيست معناي اين عبارت چي هست، اما به استناد يكي از گويشوران ظاهراً مدينه نامي معشوق جواني بوده و آن جوان كه عهد كرده است، مدينه را از پدرش خواستگاري كند، نام مدينه را به صورت «مَينه» تلفظ مي‌كرده‌است. متأسفانه اين وصلت صورت نمي‌گيرد و يا در بين مردم چنان شايع است. مدينه گويا اين اشعار را خطاب به خودش سروده، يعني به نوعي زبان حال خود اوست.
داستان‌هايي از اين دست كه درباره بعضي از اشعار بومي و عاميانه گفته مي‌شود همان‌قدر كه قابل اعتماد است، همان‌قدر هم غير قابل اعتماد است، چرا در طول دوران مردم هم داستان و هم اشعار آنها را دست كاري مي‌كنند. به هر حال شعر زير صورت بازسازي شده آن اشعار است.
🌑🌑🌑🌑🌑
#متن_اشعار_مینه_مینه
۱.نیگارم چارواداره مَينه مَينه
خسه‌بخته سواره مَينه مَينه
۲.نشم ياكو نزانم كيني خاي باي
الان هيفده بهاره مَينه مَينه
۳.بورن بورن اَوَساله بورن ته
سيماور آتشه داله بورن ته
۴. بورن بورن چمه كَوشن روز آبو
بورن بگي چمن باله بورن ته
۴. چمن نازه بناز ته مَينه مَينه
اشته اسبه بتاز ته مَينه مَينه
۵. ایله انگي آگردن بو گولان سر
مرا شيره بساز ته مَينه مَينه
7 - ايلاهي جنگل و واران اگردا واجه‌واجه كران دالان اگردا
8 - ايلاهي بشكيا نامرده گردن
ايلاهي ام كنه دوران اگرا
9- شوان يا مونگه تاوه مَينه مَينه
دلم چنده پتاوه مَينه مَينه
10- اگر بندان بگيري باي چمه ور
مرا آفتاو دَتاوه مَينه مَينه
🌑🌑🌑🌑
#ترجمه_شعر_تاتی
۱.نگار من چارپادار است مينه مينه// سواري خوشبخت است، مَينه مَينه.
۲.همنيجا مي‌نشينم نمي‌دانم كي مي‌خواهي بيايي// الان هفده سال است مَينه مَينه.
۳. بيا بيا سال نو شروع شده // سماور را برايت روشن كردم (لفظاً سماور پر از آتش است) مَينه مَينه.
۴. بيا بيا تا ولايت و كوه و گلشن ما منوّر شود// بیا دستم را بگير مَينه مَينه.
۵.بيا بناز ناز مرا مَينه مَينه// اسبت را به تاخت دربياور مَينه مَينه.
۶. شبيه زنبوري باش روي گل بنشين// برايم شيره و عسل بساز مَينه مَينه.
۷.خدايا جنگل و باران خراب شود// خدايا خانه مردم شايعه‌ساز خراب شود.
۸.خدايا بشكند گردن مردم نامرد// خدايا اين روزگار كهنه نابود شود.
۹.امشب شب مهتاب است مَينه مَينه // دلم چقدر دوام بياورد و تحمل كند مَينه مَينه.
۱۰ اگر كوه‌ها را بگيري بيايي كنار من// آفتاب روزگارم خواهد تابيد مَينه مَينه.
@vayransabzalipour
#شعر_مینه_مینه
#جهاندوست_سبزعلیپور
ادبیات هر قومي لبريز از زيبايي‌هايي است كه از دوران بسيار قديم براي ما به ارمغان مانده است. شايد در مقايسه با زبان فخيم و ادبي فارسي كه در طول قرن‌ها خود را پيدا كرده و سامان‌مند شده و از ادبياتي فاخر برخوردار است، ادبيات عاميانه زبان‌هاي ديگر چندان زيبا به نظر نيايند، اما اگر دربارهاي شاهان و سلاطين بزرگ و متمول و جهانگشايي همچون محمود غزنوي، براي هر يك از گويشهاي ايراني وجود داشت، شايد از گذشته اين گويشها ادبيات و اشعار بسياري به يادگار داشتيم، و نداريم، از طرفي هيچ ملت و قومي بدون ادبيات نيستند، حتي آن قبيله‌اي كه چوپانش در صحرا ني‌لبك به لب دارد، ابيات و اشعاري خلق كرده كه بكر و طبيعي هستند و بدون هيچ زيوري ذات انسان قديمي را براي ما نشان خواهند داد. درست مانند ميوه‌هاي امروز شهرهاي بزرگ كه با سموم بهداشتي به زيبايي و بزرگي رسيده اند اما هرگز طعم و سلامت ميوه بدشكل و قواره روستاهاي دور را ندارند.
هيچ قومي بدون ادبيات نيست، اگر ادبيات فاخر و رسمي نشد، ادبيات خاك خورده عاميانه حتما در هر سرزميني يافت مي‌شود.
بنده با مطالعه درباره زبان تاتي به تعدادي از دوبيتي‌هايي دست پيدا كردم كه بسيار زيبا هستند. اين ابيات نشان دهندۀ هويت و فرهنگ منطقه هستند. پربسامدترين مضمون آنها عشق (گله از يار) و شكايت از روزگار است.
شعري كه در ادامه آمده، گويا به نام «مَينه مَينه» بوده است (البته اشعار قديم اسم نداشتند). معلوم نيست معناي اين عبارت چي هست، اما به استناد يكي از گويشوران ظاهراً مدينه نامي معشوق جواني بوده و آن جوان كه عهد كرده است، مدينه را از پدرش خواستگاري كند، نام مدينه را به صورت «مَينه» تلفظ مي‌كرده‌است. متأسفانه اين وصلت صورت نمي‌گيرد و يا در بين مردم چنان شايع است. مدينه گويا اين اشعار را خطاب به خودش سروده، يعني به نوعي زبان حال خود اوست.
داستان‌هايي از اين دست كه درباره بعضي از اشعار بومي و عاميانه گفته مي‌شود همان‌قدر كه قابل اعتماد است، همان‌قدر هم غير قابل اعتماد است، چرا در طول دوران مردم هم داستان و هم اشعار آنها را دست كاري مي‌كنند. به هر حال شعر زير صورت بازسازي شده آن اشعار است.
🌑🌑🌑🌑🌑
#متن_اشعار_مینه_مینه
۱.نیگارم چارواداره مَينه مَينه
خسه‌بخته سواره مَينه مَينه
۲.نشم ياكو نزانم كيني خاي باي
الان هيفده بهاره مَينه مَينه
۳.بورن بورن اَوَساله بورن ته
سيماور آتشه داله بورن ته
۴. بورن بورن چمه كَوشن روز آبو
بورن بگي چمن باله بورن ته
۴. چمن نازه بناز ته مَينه مَينه
اشته اسبه بتاز ته مَينه مَينه
۵. ایله انگي آگردن بو گولان سر
مرا شيره بساز ته مَينه مَينه
7 - ايلاهي جنگل و واران اگردا واجه‌واجه كران دالان اگردا
8 - ايلاهي بشكيا نامرده گردن
ايلاهي ام كنه دوران اگرا
9- شوان يا مونگه تاوه مَينه مَينه
دلم چنده پتاوه مَينه مَينه
10- اگر بندان بگيري باي چمه ور
مرا آفتاو دَتاوه مَينه مَينه
🌑🌑🌑🌑
#ترجمه_شعر_تاتی
۱.نگار من چارپادار است مينه مينه// سواري خوشبخت است، مَينه مَينه.
۲.همنيجا مي‌نشينم نمي‌دانم كي مي‌خواهي بيايي// الان هفده سال است مَينه مَينه.
۳. بيا بيا سال نو شروع شده // سماور را برايت روشن كردم (لفظاً سماور پر از آتش است) مَينه مَينه.
۴. بيا بيا تا ولايت و كوه و گلشن ما منوّر شود// بیا دستم را بگير مَينه مَينه.
۵.بيا بناز ناز مرا مَينه مَينه// اسبت را به تاخت دربياور مَينه مَينه.
۶. شبيه زنبوري باش روي گل بنشين// برايم شيره و عسل بساز مَينه مَينه.
۷.خدايا جنگل و باران خراب شود// خدايا خانه مردم شايعه‌ساز خراب شود.
۸.خدايا بشكند گردن مردم نامرد// خدايا اين روزگار كهنه نابود شود.
۹.امشب شب مهتاب است مَينه مَينه // دلم چقدر دوام بياورد و تحمل كند مَينه مَينه.
۱۰ اگر كوه‌ها را بگيري بيايي كنار من// آفتاب روزگارم خواهد تابيد مَينه مَينه.
@vayransabzalipour