کانال شعر معصومه اپروز

#غزل_گویشی_تاتی
#آوتاوه_تصدق
#ج_سبزعلیپور

1. هر گف كه نبو واتن، هر غم كه نبو هَردن
سنگين كه آبو باری، هر جا ده نبو بَردن

2.ای دنيا گفه ام دل، خونه هْزنه خْندل
 تاسينَه غمه دريا، آوه نبو بركردن
 
3.هر روز كه بو، مونگی، آوتاه تَصدق شو
   ويران بيه دنيا كو هر روز نبو مَردن

4. بی پِتركی دينا كو، هم دسته كو هم پاكو
تا بلكه بشای روزی دنيا كو حذر كردن

5. ديوانه آبش بَيزن، هر خاطره گين آكه
هر چند نبو روزی بی خاطره سر كردن

6.دنيا چه مرا هَشته، وقتي منش آجَشته
 انگْل بزنا دنيا هر كس نشا آكردن

7. پايزه وا گْنه هيزم، تا جنگله بيزانم
   جنگل بْگنه آتش، هرگز نبو وْندردن

🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺
 #ترجمه_شعر_تاتی
1-    هر حرفي را نمي‌توان گفت و هر غمي كه نمي‌شود خورد/ باري كه سنگين شود را به هر جايي نمي‌توان برد.

2-    يك دنيا حرف در اين دل هست، خون هست همچون تمشك/ آب درياي غربت كسي را هرگز نمي‌توان بيرون ريخت.

3-    هر روز كه مي‌شود يك ماه جلوي پا خورشيد قرباني مي‌شود و مي‌ميرد/ هر روز كه در اين دنياي خراب شده نمي‌شود مُرد.

4-    بايد منفجر شوي، از دست از پا ( به طور كلي) / تا شايد يك روز بتواني از اين دنيا دوري كني.

5-    ديوانه شو، برخيز، هر خاطره‌اي را گم كن/ هرچند نمي‌توان بدون خاطره سر كرد.

6-    دنيا برايم چه باقي گذاشته است، فقط مرا تنها رها كرده است/ گره‌اي كه دنيا بزند، هيچ كسي نمي‌تواند باز كند.

7-    باد پاييزي كه مي‌وزد برمي‌خيزيم، تا جنگل را بيدار كنيم/ جنگل اگر آتش بگيرد، ديگر توان ماندن در آنجا نیست.
99_4_17

@vayransabzalipour

#غزل_گویشی_تاتی
#آوتاوه_تصدق
#ج_سبزعلیپور

1. هر گف كه نبو واتن، هر غم كه نبو هَردن
سنگين كه آبو باری، هر جا ده نبو بَردن

2.ای دنيا گفه ام دل، خونه هْزنه خْندل
 تاسينَه غمه دريا، آوه نبو بركردن
 
3.هر روز كه بو، مونگی، آوتاه تَصدق شو
   ويران بيه دنيا كو هر روز نبو مَردن

4. بی پِتركی دينا كو، هم دسته كو هم پاكو
تا بلكه بشای روزی دنيا كو حذر كردن

5. ديوانه آبش بَيزن، هر خاطره گين آكه
هر چند نبو روزی بی خاطره سر كردن

6.دنيا چه مرا هَشته، وقتي منش آجَشته
 انگْل بزنا دنيا هر كس نشا آكردن

7. پايزه وا گْنه هيزم، تا جنگله بيزانم
   جنگل بْگنه آتش، هرگز نبو وْندردن

🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺
 #ترجمه_شعر_تاتی
1-    هر حرفي را نمي‌توان گفت و هر غمي كه نمي‌شود خورد/ باري كه سنگين شود را به هر جايي نمي‌توان برد.

2-    يك دنيا حرف در اين دل هست، خون هست همچون تمشك/ آب درياي غربت كسي را هرگز نمي‌توان بيرون ريخت.

3-    هر روز كه مي‌شود يك ماه جلوي پا خورشيد قرباني مي‌شود و مي‌ميرد/ هر روز كه در اين دنياي خراب شده نمي‌شود مُرد.

4-    بايد منفجر شوي، از دست از پا ( به طور كلي) / تا شايد يك روز بتواني از اين دنيا دوري كني.

5-    ديوانه شو، برخيز، هر خاطره‌اي را گم كن/ هرچند نمي‌توان بدون خاطره سر كرد.

6-    دنيا برايم چه باقي گذاشته است، فقط مرا تنها رها كرده است/ گره‌اي كه دنيا بزند، هيچ كسي نمي‌تواند باز كند.

7-    باد پاييزي كه مي‌وزد برمي‌خيزيم، تا جنگل را بيدار كنيم/ جنگل اگر آتش بگيرد، ديگر توان ماندن در آنجا نیست.
99_4_17

@vayransabzalipour