🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔰 #داستان‌شب🔰 #دارمڪافات🌐توی بیمارستان فیروز آبادی دستیار دڪتر مظفری بودم.
🍃روزی از روزها دڪتر مظفری ناغافل صدایم ڪرد اتاق عمل و پیرمردی را نشان دادن ڪه باید پایش را بعلت عفونت می بریدیم.
دڪتر گفت ڪه اینبار من نظارت می ڪنم و شما عمل می ڪنید...
به مچ پای بیمار اشاره ڪردم ڪه یعنی از اینجا قطع ڪنم و دڪتر گفت: برو بالاتر!
بالای مچ را نشان دادم و دڪتر گفت برو بالاتر!!
بالای زانو را نشان دادم و دڪتر گفت برو بالاتر!!!
تا اینڪه وقتی به بالای ران رسیدم دڪتر گفت ڪه از اینجا ببر...
عفونت از این جا بالاتر نرفته!
💢لحن و عبارت «برو بالاتر» خاطره بسیار تلخی را در من زنده می ڪرد خیلی تلخ.
دوران ڪودڪی همزمان با اشغال ایران توسط متفقین در محله پامنار زندگی می ڪردیم.
قحطی شده بود و گندم نایاب بود و نانوایی ها تعطیل.
🔸مردم ایران و تهران بشدت عذاب و گرسنگی می ڪشیدند ڪه داستانش را همه میدانند.
🔸عده ای هم بودند ڪه به هر قیمتی بود ارزاق شان را تهیه می کردند و عده ای از خدا بی خبر هم بودند ڪه با احتڪار از گرسنگی مردم سودجویی می کردند.
🍃شبی پدرم دستم را گرفت تا در خانه همسایه مان ڪه دلال بود و گندم و جو می فروخت برویم و ڪمی از او گندم یا جو بخریم تا از گرسنگی نمیریم.
🍃پدرم هر قیمتی ڪه می گفت همسایه دلال ما با لحن خاصی می گفت: برو بالاتر... برو بالاتر... !!!
🔸بعد از به هوش آمدن پیرمرد برای دیدنش رفتم.
چقدر آشنا بود...
وقتی از حال و روزش پرسیدم گفت: بچه پامنار بودم...
گندم و جو می فروختم...
خیلی سال پیش...
قبل از اینڪه در شاه عبدالعظیم ساڪن بشم...
💥دیگر تحمل بقیه صحبت‌هایش را نداشتم.
خود را به حیاط بیمارستان رساندم.
من باور داشتم ڪه «از مڪافات عمل غافل مشو، گندم از گندم بروید جو ز جو»؛
اما به هیچ وجه انتظار نداشتم ڪه چنین مڪافاتی را به چشمم ببینم
༴༅༴༅༴༅༴༅༴༅༴༅༴༅༴༅༴༅༴༅༴༅༴༅༴༅༴༅༴༅༴༅༴༅༴༅༴༅༴༅༴༅༴༅
╔═.
🌼🍃.══════╗
@mantaghehbaladeh╚══════.
🌼.
🍃═╝
