کۆمەڵیار|Komalyar

۴۶ روز است که بدون وقفه تمامی شهرهای کردستان _در سه شیفت صبح، عصر و شب_ در خیابان هستند.
از دانش‌آموزان مقطع راهنمایی تا کارگر، بازاری، دانشجو و پزشک هم‌قسم شده‌اند و صحنه‌هایی از هم‌بستگی آفریده‌اند که تمام جهان باید با چشم حسرت به آن نگاه کند.

زیر رگبار گلوله حسرت یک دانه شعار ارتجاعی و سکسیستی را به دل پوزیسیون و اپوزیسیون گذاشته‌اند‌. هر مراسم خاکسپاری و چهلم را به یک نبرد تمام عیار با حاکمیت تبدیل کرده‌اند.

هر روزی که لازم بوده از بالا تا پایین شهرها کرکره‌ی یک دکان بالا نرفته و نشان داده‌اند اعتصاب با هشتگ و فراخوانِ هوخشتره‌های تهرون‌جلس خلق نمی‌شود.
مادران شهدا یکی پس از دیگری بیانیه داده‌اند که عزاداری نکنید، راهشان را ادامه دهید.
رفقایی را می‌شناسم که چنان مورد کینه‌ی جمهوری اسلامی بوده‌اند که برای زدن‌شان تک‌تیرانداز ۲۴ ساعته مستقر کرده‌اند تا سرانجام به خاک‌شان اندازند.

با این‌همه با هر کدام‌شان حرف می‌زنی نشانه‌ای از ماتم و اندوه ندارند. سرشان بالاست و وعده‌‌ی رقصِ جمعیِ آزادی به زودی زود می‌دهند.

کردستان چشم و چراغ ستم‌دیدگان سال‌های سیاه است. کردستان چشم و چراغ انقلابی‌هاست نه "براندازها".
کردستان چشم و چراغ مطرودان است.
کردستان شعار نمی‌خواهد چون خودش رمز انقلاب یعنی #ژن_ژیان_ئازادی را ساخته است؛ کردستان همراهانی می‌خواهد که در برداشتن این بار یاری‌اش دهند.
جمهوری اسلامی مستقر نمی‌شد اگر در سال ۵۸ با قشون‌کشی از زمین و آسمان کردستان را به خاک و خون نمی‌کشید. چنان کرد و چنین شد.

اگر #کردستان دو هفته قبل تسلیم شده بود از همان روز فاتحه‌ی انقلاب و جنبش و مبارزه خوانده شد بود تا اطلاع ثانوی.
استمرار، پیروزی یا شکست این انقلاب در گرو مقاومت کردستان است؛ رقم خوردن پیروزی در برابر کلیت جمهوری اسلامی در گرو حمایت بی‌قید و شرط و مستمر در تمام سطوح از کردستان است.

#خلق_متحد_هرگز_شکست_نمیخورد
#کردستان_سرخ
#ژن_ژیان_ئازادی
#کوردستان_کوردستان_گورستان_فاشیستان
#ژینا_امینی

نقل از صدای ماهی سیاه
@Komala1